48ο Φεστιβάλ Ολύμπου
«Λωξάντρα», ένα ταξίδι στον χρόνο μέσα από τα μάτια μιας χαρισματικής γυναίκας.
Η παράσταση ενθουσίασε το κοινό και καταχειροκροτήθηκε.
Η θρυλική ιστορία της κοκόνας Λωξάντρας, μιας λαϊκής γυναίκας, εξαιρετικά δυναμικής, που ηγείται πρόσχαρα, στοργικά και ακούραστα μιας πολυμελούς μεσοαστικής ελληνικής οικογένειας της Πόλης στα τέλη τού 19ου και στις αρχές τού 20ου αιώνα, ζωντάνεψε ξανά στα μάτια του κοινού που την παρακολούθησε ως θεατρική παράσταση, σε απόδοση του Άκη Δήμου και σε σκηνοθεσία τού Σωτήρη Χατζάκη.
Αυτή η παράσταση, που ανέβηκε την Κυριακή 11 Αυγούστου, στο Αρχαίο Θέατρο Δίου και στο πλαίσιο του 48ου Φεστιβάλ Ολύμπου, είναι βασισμένη στο συναρπαστικό μυθιστόρημα της Μαρίας Ιορδανίδου, σε θεατρική απόδοση του Άκη Δήμου και σκηνοθεσία τού Σωτήρη Χατζάκη.
Η «Λωξάντρα» είναι μια γοητευτική παράσταση-ταξίδι στον χρόνο, μέσα από τα μάτια και τις συνταγές μιας χαρισματικής γυναίκας.
Στην παράσταση αυτή, η Λωξάντρα φανερώνεται δυναμική και ακατάβλητη, έτοιμη να αντιμετωπίσει όλες τις αντιξοότητες της ζωής με τη σοφία τού ενστίκτου αλλά και την ωριμότητα της εμπειρίας γενεών.
Όπως χαρακτηριστικά έγραψε ο Σκηνοθέτης, Σωτήρης Χατζάκης, «η Λωξάντρα αγαπά. Θυμώνει, πεισμώνει, χαριεντίζεται, κυριαρχεί, θρηνεί, επιβιώνει. Και μας μαθαίνει ότι η ζωή έχει έναν σκληρό πυρήνα, τον φυσικό νόμο. Η φύση δεν υπάρχει για να θρέφει τον άνθρωπο, αλλά τον εαυτό της.
Μέσα σ’ αυτή τη φροντίδα μαθαίνουμε κι εμείς να επιβιώνουμε, κοντά της, μέσα της. Γι’ αυτό η Λωξάντρα μαγειρεύει. Το φαγητό είναι αίμα, μας κρατάει θερμούς, διώχνει τα ρίγη τού παγερού κόσμου, τους αναίμακτους δαίμονες της ατονίας»…
Τα σκηνικά που στήθηκαν για την παράσταση, αποτύπωναν την εικόνα μιας άλλης εποχής, η σκηνοθεσία εξαιρετική, όπως επίσης εξαιρετικές και οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών τού έργου. Δίκαια, λοιπόν, αυτή η παράσταση ενθουσίασε το κοινό που την παρακολούθησε στο Αρχαίο Θέατρο Δίου ενώ, στο τέλος ξέσπασε σε δυνατά και παρατεταμένα χειροκροτήματα.
