Toυ δημοσιογράφου Νίκου Κολίτση (Metrosport.gr)

 

Κιτρίνισε η κορυφή του θρόνου του Ολύμπου, με την ΑΕ Καρίτσας να στέφεται Πρωταθλήτρια (ΚΑΙ Κυπελλούχος) Πιερίας 2018-19 -στη νέα αποκλειστικότητα του Μetrosport.gr-, μετά το ισόπαλο 0-0 με τον «γείτονα» Δία Δίου, στον «Viral της χρονιάς Νο4», τελικό των μπαράζ ανόδου στη Γ’ εθνική κατηγορία, που θα σας συντροφεύει… όλο το καλοκαίρι και μέχρι την έναρξη της νέας αγωνιστικής χρονιάς τουλάχιστον… (πόσο πιο συναρπαστική, αλήθεια, μπορεί να είναι η επόμενη;)

Σ’ ένα παιχνίδι-ορόσημο, του… Δαβίδ με τον Γολιάθ, απόλυτη επιβεβαίωση του moto, που έγινε… Θεσμός, «Πρωτάθλημα σαν το Τοπικό κανένα» -ανάμεσα στις δύο, κατά τεκμήριο, καλύτερες ομάδες του πρωταθλήματος-, αναδείχτηκαν κι όλα εκείνα τα στοιχεία γειτονικής αντιπαλότητας & ανταγωνισμού, που υποβόσκουν, σαράντα και πλέον χρόνια & μεταφέρονται συνειδητά ή ασυνείδητα στις επόμενες γενιές, εντός κι εκτός γηπέδων.

Η Πρωταθλήτρια ομάδα της ΑΕ Καρίτσας, του Αλέξανδρου Κούρτογλου, με ρόστερ ανώτερης κατηγορίας, πραγματοποίησε μία ονειρική κι ανεπανάληπτη χρονιά, με μόλις δύο ήττες στο παθητικό της (η μία από τον Δία αποτέλεσε και την αιτία πρόσληψης του νέου προπονητή) και έθεσε, διοικητικά & αγωνιστικά, τις βάσεις για ν΄αποτελέσει το «αντίπαλο δέος» του Πιερικού στην Πιερία τα επόμενα χρόνια, όπως φιλοδοξούν οι άνθρωποι στο τιμόνι της.

Από την άλλη πλευρά, όταν μία ομάδα σαν τον Δία, του Τάσου Ιωαννίδη, με δέκα φορές μικρότερο budget, καταφέρνει να οδηγήσει το πρωτάθλημα στα μπαράζ ανόδου (με μειονέκτημα έδρας και δύο αποτελεσμάτων, παρακαλώ), διεκδικεί… «στα σκοινιά», μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο τη νίκη για το repeat, δημιουργεί ευκαιρίες κι «αναγκάζει» την ΑΕΚ να κάνει καθυστερήσεις, παίζοντας, μάλιστα, αρχικά με τερματοφύλακα… τον βοηθό προπονητή, που αποβάλλεται κιόλας (σ.σ. Πόσο πιο Viral, Θεέ μου;) & ποδοσφαιριστή («Καλουσίδη παικταρά») μετά μέχρι το τέλος, ε, αυτό δεν είναι success story, είναι η… έξοδος στις αγορές, που οφείλει να περιφέρει ο… Τσακαλώτος περήφανος μέχρι τις Βρυξέλλες!

Ήδη τελειώνουν οι 5000 λέξεις (που είναι το ανώτερο όριο) και δε θα προλάβουμε να γράψουμε τίποτα πάλι…

 

 

Man of the match: όλοι όσοι συνέβαλαν στην ΑΕΚ στην κατάκτηση των τίτλων (ποδοσφαιριστές, προπονητικό team, φίλαθλοι, διοίκηση), δικαιούνται τον τίτλο (Αν ο… «Game Changer», Μανίκας, του Δία, είχε σκοράρει, πάντως, με τη… λόμπα -για να κάνουμε τον «δικηγόρο του διαβόλου», ως διδάσκοντες την τεχνική των υποθέσεων στη δημιουργική γραφή-, σήμερα θα ήταν  πρωτοσέλιδο στην… ισπανική εφημερίδα Marca & θα πετούσε με αεροπλάνο για την Ιβηρική χερσόνησο!)

 

Highlights:

ο διαδικτυακός πόλεμος που μαίνεται στα μέσα δικτύωσης, για «πεντάρες», «γλώσσες», «πρωινά», «καφενεία» & άλλα επικά & προκλητικά,

οι επίμαχες φάσεις, με κυρίαρχη την αποβολή του πορτιέρο του Δία & τις περιπτώσεις οffside -με τους «Ολύμπιους» διαμαρτυρόμενους, ως επί το πλείστον- και οι συνοδευτικές «κρούσεις» σε διαιτητή & βοηθό, «Πες μου ποιος έκανε το φάουλ;», «Άντε να δούμε πότε θα τη σηκώσεις…», «Δε ντρέπεσαι καθόλου; »

η «εμβόλιμη» αποπομπή από τον Δία του βασικού τερματοφύλακα, ως ένδειξη ποδοσφαιρικής διαχείρισης κρίσεων, με άγνοια φόβου & αγωνιστικών συνεπειών,

οι 3 κόκκινες κάρτες σε Σαμανίδη, Κυρτέγο (ΑΕΚ) & Φωτίου (Δία) μετά την… καταιγίδα,

οι φίλαθλοι των ομάδων στις κερκίδες, με τους ουδέτερους -που ήταν οι περισσότεροι- να τάσσονται συντριπτικά & ανοιχτά υπέρ του Δία,

τα τελευταία δραματικά λεπτά, με τη φάση του Σαμανίδη να πυροδοτεί το… «Κουτί της Πανδώρας» & την πόρτα εξόδου του γηπέδου να μετατρέπεται σε… «Κερκόπορτα», όλων εναντίον όλων, με γενικευμένη σύρραξη και εστίες φωτιάς παντού,

oι κερδισμένοι λαχνοί… του Προέδρου της ΕΠΣ!,

οι προτροπές για αποχώρηση των φιλοξενούμενων, οι διενέξεις, «Για ποιο λόγο με βγάζεις κάρτα; Πες μου το λόγο», οι προστριβές και οι φιλονικίες, «Τον καθάρισες τον αγώνα, @@@παιδο», οι στιχομυθίες προπονητή Δία-τέταρτου διαιτητή, «Πλάκα κάνεις; Ρε, Θεέ μου, σε παρακαλώ τώρα», η viral επίκληση… της τηλεόρασης του Metrosport, (σ.σ. Τρέμε Βαρούχα!), οι ατάκες, «Τράβα Μetro, τράβα» (σ.σ. Κάνουμε και τίποτα άλλο;), «Τώρα θα βάλει γκολ το Δίον, τα πήρε στο κρανίο»,  στιγμές fair play (σ.σ. Ναι, υπήρχαν!)

οι λεκτικές προκλήσεις, η «αστυνομία», «Δε γίνονται αυτά τα πράγματα ποτέ», τα «τσουξίματα», «Με οκτώ παίκτες, ρε @@@ζη, τσούζει;», τα «27 γκολ σε τρία παιχνίδια έχετε φάει, πόσα να φάτε άλλα;» και… ο φόβος του Ζάχου, τα… περσινά μπλουζάκια, ο «ξενέρωτος» τελικός ΠΑΟΚ-ΑΕΚ, το VAR (ήδη άρχισε η απομυθοποίηση, εν τη γενέσει του) & η «έλλειψη παιδείας»,

η διαιτητική 4άδα, εν μέσω… ενδοεπικοινωνίας, που εξασκήθηκε τρόπον τινά, πάντα με… την πλάτη on camera, στην τεχνική του… εγγαστρίμυθου & την… πύρινη λαίλαπα να φλέγεται πίσω της!,

οι πανηγυρισμοί των πρωταθλητών, γυμνών, ημίγυμνων & ντυμένων!,

 

Yellow card: η… καταραμένη κολώνα, που δε διευκόλυνε το έργο μας, αλλά εδώ μόνο σε… drone δεν ανεβήκαμε φέτος, εκεί θα κολλήσουμε;