Η σοβαρότητα και το μέγεθος του προβλήματος των ναρκωτικών και η αναζήτηση μέτρων που θα πρέπει να υιοθετηθούν για να αντιμετωπιστεί ένα φαινόμενο που παίρνει όλο και πιο εκρηκτικές διαστάσεις, αποτελούν μια πολύ σημαντική παράμετρο για μια ολιστική θεώρηση της κατάστασης. Η  λήψη έγκαιρων και έγκυρων μέτρων για την πρόληψη της χρήσης και την προαγωγή της ψυχικής υγείας του πληθυσμού θα πρέπει να αποτελεί τον πυρήνα της φιλοσοφίας στο πρόβλημα των εξαρτήσεων γενικά.

Η εξάρτηση ξεκινά με την ελπίδα ότι κάτι εξωτερικό… μπορεί άμεσα να γεμίσει το εσωτερικό κενό…

Oι χρήστες δεν είναι εγκληματίες, αλλά πρόσωπα με σημαντικές αδυναμίες και αυτό που χρειάζονται δεν είναι τιμωρία, αλλά θεραπεία και πρόνοια για την επανένταξή τους. Tο πρόβλημα των ναρκωτικών πρέπει να βρίσκεται στο κέντρο της κοινωνικής πραγματικότητας. H Ελλάδα έχει δομές που λειτουργούν προληπτικά, και στο πλαίσιο του εθνικού σχεδίου δράσης για τα ναρκωτικά γίνεται ειδική αναφορά στην αναβάθμιση των υπηρεσιών των Κέντρων Πρόληψης  που θα αποτελούν την αιχμή του δόρατος στον αγώνα για την καταπολέμηση της ουσιοεξάρτησης. Το πρόβλημα των ναρκωτικών δεν μπορεί πλέον να αντιμετωπίζεται ως το πρόβλημα του διπλανού.

Οι τεράστιες διαστάσεις που έχει λάβει παγκοσμίως, και συνομολογούνται από την αλματώδη αύξηση των θανάτων, την αύξηση του αριθμού των χρηστών, τη ραγδαία εξάπλωση των ναρκωτικών στα σχολεία, είναι μία μόνο πτυχή του φαινομένου. Η άλλη, είναι η τραγικότητα που βιώνουν, νέοι κυρίως, άνθρωποι, που στέκονται ανήμποροι, μπροστά στα αδιέξοδα -κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά, ηθικά- της πραγματικότητάς μας. Αυτή που γεννάει τα αίτια του εφιάλτη των ναρκωτικών. Είναι καιρός να δώσουμε ένα τέλος στη φρίκη αυτή. Με σφαιρική, πολυδιάστατη προσέγγιση, τόσο στην πρόληψη όσο και στην αντιμετώπιση του φαινομένου. Με συντονισμό Πολιτείας και Πολιτών σε ενέργειες που θα στοχεύουν στη λήψη ουσιαστικών μέτρων. Προβάλλοντας ένα διαφορετικό τρόπο ζωής, με προσανατολισμό σε συλλογικές αξίες και βάση τον ανθρωπισμό.

Το 2015 φαίνεται να συνεχίζεται η μείωση που παρατηρείται την τελευταία 15ετία στους περισσότερους από τους δείκτες που αφορούν το κάπνισμα στους 16χρονους μαθητές στην Ελλάδα. Χαρακτηριστικά, από το 1999 στο 2015 το ποσοστό καθημερινών καπνιστών υποδιπλασιάζεται από 23,4% σε 11,1%, ενώ για την ίδια χρονική περίοδο μειώνεται το ποσοστό εκείνων που καπνίζουν περισσότερα από 10 τσιγάρα την ημέρα («βαρείς» καπνιστές) από 10,5% σε 2,9%.

Ένας στους 10 μαθητές (9,9%) αναφέρει υπερβολική κατανάλωση (5 ή περισσότερων ποτών στη σειρά τουλάχιστον 3 φορές τον τελευταίο μήνα), τα αγόρια σε υψηλότερο ποσοστό συγκριτικά με τα κορίτσια (12,2% και 7,7%, αντίστοιχα). Μειώνεται από το 2011 στο 2015 το ποσοστό των εφήβων που αναφέρουν υπερβολική κατανάλωση τουλάχιστον 3 φορές τον τελευταίο μήνα, από 13,3% σε 9,9%.

Ενώ υπάρχει μείωση στο μαθητικό πληθυσμό της χρήσης νόμιμων ουσιών, αντιστρόφως ανάλογα είναι όμως, όπως προκύπτουν από το αποτέλεσμα της έρευνας του ESPAD 2015 τα ποσοστά της χρήσης παράνομων εξαρτησιογόνων ουσιών και εξαρτητικών συνηθειών, όπως ο τζόγος, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και η ενασχόληση με το διαδίκτυο.

Περισσότεροι από ένας στους 4 16χρονους μαθητές (28,6%) θεωρούν «εύκολη» την πρόσβαση σε ηρεμιστικά / υπνωτικά (κυρίως κορίτσια). Σχεδόν ένας στους 4 (22,8%) θεωρεί το ίδιο για την κάνναβη (περισσότερο τα αγόρια), ενώ ένας στους 7 (14,2%) θεωρεί «εύκολη» την πρόσβαση σε συνταγογραφούμενα οπιοειδή παυσίπονα (περισσότερο τα κορίτσια). Σε ποσοστά κάτω του 10% αναφέρουν οι μαθητές εύκολη πρόσβαση σε ουσίες όπως η κοκαΐνη, η ηρωίνη, η έκσταση, οι αμφεταμίνες ή οι μεθαμφεταμίνες. Αυξάνεται διαχρονικά το ποσοστό των εφήβων που θεωρούν «ακίνδυνη» τη χρήση κάνναβης.

Αναλυτικά τα στοιχεία βρίσκονται στην ιστοσελίδα: www.epipsi.gr, αναμένοντας τα αποτελέσματα της πρόσφατης έρευνας του ESPAD για το 2019, τα ερευνητικά δεδομένα σχετικά με το φαινόμενο της χρήσης και της εξάρτησης, απαιτούν συχνή παρακολούθηση για την όσο το δυνατόν έγκαιρη παρέμβαση.

Το Κέντρο Πρόληψης «ΑΤΡΑΚΤΟΣ» έχοντας επίγνωση της κατάστασης που διαμορφώνει ο σύγχρονος τρόπος ζωής, παρεμβαίνει ουσιαστικά υλοποιώντας προγράμματα πρόληψης, έχοντας στην προσπάθεια αυτή αρωγούς και συμπαραστάτες την τοπική κοινωνία, την τοπική αυτοδιοίκηση, τις διευθύνσεις Α/θμιας και Β/θμιας εκπαίδευσης, γονείς, εκπαιδευτικούς, μαθητές, συλλόγους, για την ανάπτυξη ενός συνεχώς αυξανόμενου μετώπου πρόληψης που θα έρχεται αντιμέτωπο με μια κουλτούρα χρήσης και θα ευαισθητοποιεί του  νέους να μπαίνουν ενεργά στη ζωή και να μη παραιτούνται.

Είναι αναγκαία λοιπόν η άρση των μονοδιάστατων τακτικών αντιμετώπισης του προβλήματος της εξάρτησης, δεδομένου ότι είναι ένα φαινόμενο πολυδιάστατο, πολυσύνθετο  και πολυπαραγοντικό που επηρεάζει άμεσα ή έμμεσα σε σημαντικό βαθμό τον κοινωνικό ιστό και τη συνοχή  της κοινωνίας.

 

Το επιστημονικό προσωπικό

Για το Δ.Σ. η Πρόεδρος

Σίμου Φιλίτσα