του Αντώνη Δ. Μάντζιου
Οικονομολόγου
μέλους της Ν.Ε. ΣΥΝ Πιερίας.
Τούτη την κρίσιμη ώρα.
Τούτη την κρίσιμη ώρα που το σύστημα του δικομματισμού καταρρέει.
Τούτη την κρίσιμη ώρα που τα δεκανίκια του Καρατζαφέρη και των άλλων προθύμων στήριξης του δικομματισμού και του μνημονίου είναι δειλά και ανεπαρκή.
Τούτη την μεγάλη ώρα που ο λαός στις πλατείες επιβάλλει λύσεις.
Τούτη την ώρα που ο δικομματισμός προσπαθεί να φτιασιδωθεί, να αλλάξει προσωπείο, να ανακατανείμει τις δυνάμεις του προσπαθώντας να μπερδέψει τον κόσμο.
Τούτη την ώρα που η οργισμένη φωνή της κοινής γνώμης υποχρεώνει πολιτικές δυνάμεις να δουν κατάματα την πραγματικότητα, να δουν το αδιέξοδο του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου προγράμματος.
Τούτη την ώρα ο λαός πρέπει να είναι σε δρόμους και πλατείες διεκδικώντας με τον μαζικό και ενωτικό αγώνα φιλολαϊκές λύσεις, λύσεις πατριωτικές, λύσεις διεξόδου από τα αδιέξοδα του καπιταλισμού.
Τούτη την ώρα καλούνται οι δυνάμεις της αριστεράς, της οικολογίας, οι ευρύτερες δυνάμεις που απεγκλωβίζονται από το ΠΑΣΟΚ, οι δυνάμεις που ξεπήδησαν από τους αγώνες της πλατείας και των αγανακτισμένων, να αναζητήσουν τα σημεία εκείνα που θα τις καταστήσουν έναν αξιόπιστο πόλο μια αξιόπιστη λύση, λιμάνι στην καταιγίδα που μαίνεται.
Με ένα πρόγραμμα βαθέματος της δημοκρατίας, αντιμετώπισης του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, ένα πρόγραμμα που θα στερεί από τον πλούτο και θα ενισχύει το φτωχό νοικοκυριό, ένα πρόγραμμα που θα αποκρούει το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και της καταλήστευσης του λαϊκού εισοδήματος,
Ένα πρόγραμμα που θα στηρίζει την οικονομική ανάπτυξη της χώρας και την απεξάρτηση από το μεγάλο κεφάλαιο ντόπιο και ξένο.
Η συνάντηση αυτών των δυνάμεων μπορεί να δράσει καταλυτικά, να πολλαπλασιάσει τις δυνάμεις, να αναπτερώσει τις ελπίδες του λαού, να φέρει την πραγματική αλλαγή στον τόπο.
Γιατί, ναι. Πρέπει να γίνουν εκλογές. Και αυτές οι εκλογές πρέπει να καταδικάσουν τις δυνάμεις που στήριξαν το μνημόνιο, τις δυνάμεις που είναι πρόθυμες να το φτιασιδώσουν, τις δυνάμεις των προθύμων για κυβερνητικές καρέκλες.
Πρέπει να αναδειχτούν, πρέπει να νικήσουν, οι δυνάμεις που ζητάν μια άλλη πολιτική, μια πραγματική αλλαγή στην πατρίδα μας, να σώσουμε τον τόπο μας. Γιατί τότε θα πάρουν σάρκα και οστά τα όνειρά μας τότε θα δικαιωθούν οι καθημερινοί αγώνες μας, τότε η πλατεία θα μπει στη Βουλή.
Να βρούμε εκείνα που μας ενώνουν, να κρατήσουμε τις απόψεις μας, να αφήσουμε και τη ζωή να μας δείξει το δρόμο.
Κατερίνη 16/6/201, 17:20΄
Σημείωση:
Φίλε Νίκο Σαλπιστή.
Όταν το σπίτι παίρνει φωτιά αυτοί που κατοικούν στο ισόγειο ή στο ρετιρέ ( άρχουσα – μεσαία τάξη ) την κοπάνησαν ή τον κοπανούν εύκολα. Αυτοί που μένουν στο υπόγειο ( ο λαός ) θα καούν σαν ποντίκια μιας και δεν περιμένουν απέξω βοήθεια. Χρέος αυτών που κατοικούν στο υπόγειο να το αγαπούν πιο πολύ γιατί το έχτισαν με τον ιδρώτα τους, χρέος τους να το προστατεύσουν γιατί στεγάζουν τη ζωή τους μη έχοντας που αλλού να πάνε, χρέος τους να μην καεί το σπίτι, χρέος τους να το σώσουν, χρέος τους να το κάνουν δικό τους, γιατί είναι δικό τους. Όλοι μαζί.