Τα τελευταία χρόνια, σε πολλά βουνά της Ελλάδας διεξάγονται αγώνες ορεινού τρεξίματος, στους οποίους συμμετέχουν εκατοντάδες δρομείς.
Στον Όλυμπο διεξάγεται από το 1986 ο Ορειβατικός Μαραθώνιος Ολύμπου, ενώ από το 2004 ο Olympus Marathon.
Πρόσφατα πληροφορηθήκαμε ότι έχουν αναγγελθεί και προετοιμάζονται δύο ακόμη μαραθώνιοι στον Όλυμπο: ο Olympus Mythical Trail (100 χλμ) στις 07-07-2012 και o Όλυμπος Φαέθων Μarathon (40 χλμ) στις 29-07-2012.
Αναρωτιέται κανείς αν όλοι αυτοί οι αγώνες έχουν πάρει άδεια διεξαγωγής από κάποιο αρμόδιο φορέα. Άραγε πόσους μαραθώνιους αντέχει ο Όλυμπος;
Γίνεται φανερό ότι ο καθένας μπορεί να αναγγείλει την οργάνωση ενός νέου αγώνα ορεινού τρεξίματος, χωρίς να δώσει λογαριασμό σε κανέναν!
Η ανεξέλεγκτη διεξαγωγή τέτοιων δραστηριοτήτων στο ευαίσθητο οικοσύστημα του Ολύμπου, καταδεικνύει για μια ακόμη φορά την επείγουσα ανάγκη υπογραφής του Προεδρικού Διατάγματος που θα καθορίζει τι επιτρέπεται και τι όχι στα όρια του Εθνικού Δρυμού Ολύμπου.
Κοινό χαρακτηριστικό και των δύο καινούργιων αγώνων είναι ότι οι αθλητές θα κινούνται μεταξύ άλλων και σε κορυφές νότια του Μαυρόλογγου, που μέχρι τώρα γνωρίζουν πολύ μικρή επισκεψιμότητα και μόνο από ορειβάτες, όπως οι κορυφές Λιβαδάκι και Καλόγερος. Πρόκειται για ένα τμήμα του βουνού που βρίσκεται μέσα στον πυρήνα του Εθνικού Δρυμού Ολύμπου και το οποίο παρουσιάζει σημαντική δυσκολία στην πρόσβαση.

Η ένταξη των ευαίσθητων αυτών περιοχών σε αγώνες που συνεπάγονται μαζική προσέλκυση ανθρώπων, ενώ δεν υπάρχει ακόμη η οργάνωση και οι δυνατότητες για διερεύνηση και παρακολούθηση όλων των οικολογικών και φυσικών παραμέτρων των οικοσυστημάτων, θεωρούμε ότι δεν αποτελεί καλή και αειφορική πρακτική. Κυρίως, δεν αποτελεί πρακτική που λαμβάνει υπόψη την ανάγκη προστασίας και διατήρησης των ευαίσθητων και σπάνιων οικοτόπων του Ολύμπου ενώ δημιουργεί την εντύπωση ότι μας ενδιαφέρει πρωτίστως η μεγιστοποίηση του κέρδους των τοπικών κοινωνιών με τη μαζική προσέλευση αθλητών και επισκεπτών.
Δεν ισχυριζόμαστε ότι πρέπει να αποκλειστεί ο Όλυμπος από τη διεξαγωγή αγώνων ορεινού τρεξίματος. Θεωρούμε ωστόσο ότι ένας τέτοιος αγώνας στον Όλυμπο είναι απαραίτητο να διεξάγεται στο πλαίσιο μια αειφορικής λογικής για την ανάπτυξη των παρολύμπιων οικισμών. Πόσο αειφορικό όμως είναι όταν ο αγώνας διεξάγεται σε ευαίσθητα οικοσυστήματα όπως για παράδειγμα το οροπέδιο των Μουσών ή ο πυρήνας του Εθνικού Δρυμού;
Πρόταση μας είναι να διεξάγεται ένας αγώνας που θα κυκλώνει τον Όλυμπο σε χαμηλό υψόμετρο και θα μπορεί να διαρκεί περισσότερο από μια μέρα. Με τον τρόπο αυτό θα ωφεληθούν οι τοπικές κοινωνίες καθώς θα αυξηθούν οι  διανυκτερεύσεις στους οικισμούς του Ολύμπου. Επίσης, δεν θα κινδυνεύουν τα ευαίσθητα οικοσυστήματα που υπάρχουν σε μεγάλο υψόμετρο. Το πιο σημαντικό, ίσως, όφελος θα είναι η επαφή των τοπικών κοινοτήτων στο πλαίσιο της συνεργασίας που θα έχουν για την διεξαγωγή του αγώνα. Γνωρίζουμε ότι σήμερα υπάρχει καχυποψία μεταξύ των δύο πλευρών (Πιερίας και Λάρισας) ενώ βέβαια ο Όλυμπος είναι κοινός και δεν έχει σύνορα. Ένας αγώνας που θα εμπλέξει τους κατοίκους όλων των παρολύμπιων οικισμών έχει πολλά να προσφέρει σε όλους ανεξαίρετα.
Πρέπει επιτέλους να σταματήσει η ανυπαρξία ελέγχου και εποπτείας σε τέτοιες δραστηριότητες.
Θεωρούμε ότι το υπάρχον μοντέλο δεν είναι βιώσιμο. Καλούμε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς να καθίσουν σε ένα τραπέζι και να συζητήσουν τη δυνατότητα διεξαγωγής ενός μόνο μαραθωνίου. Προτείνουμε, το ρόλο του συντονιστή να αναλάβει ο Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Ολύμπου.