Σωτήρια αποδείχθηκε για το μωρό που βρέθηκε το πρωί της Τετάρτης (18/12) σε κάδο στην Καλαμάτα η καθυστέρηση του απορριμματοφόρου. Το όχημα έπαθε βλάβη και άργησε να πάει για την αποκομιδή των σκουπιδιών. Το μωρό στην Καλαμάτα ζει από θαύμα όπως αποκαλύπτει ο δήμαρχος της πόλης Θανάσης Βασιλόπουλος.

«Ήταν τυχερό στην ατυχία του. Η συγκεκριμένη περιοχή «σηκώνεται» από τις 5 το πρωί. Το απορριμματοφόρο καθυστέρησε να φτάσει λόγω μιας βλάβης και να ξέρετε ότι αν έφτανε δίπλα στον κάδο το κλάμα του μωρού δεν θα ακουγόταν. Επίσης να πω ότι τα απορριμματοφόρα δεν μεταφέρουν, συμπιέζουν τα απορρίμματα», δήλωσε μιλώντας στην τηλεόραση του Alpha.

Το νεογέννητο αγοράκι εντοπίσθηκε, ευτυχώς ζωντανό, σε υπόγειο κάδο απορριμμάτων σε κεντρικό σημείο της Καλαμάτας. Το νεογέννητο εντόπισε μια γυναίκα που άκουσε το κλάμα του και ειδοποίησε την Αστυνομία, σύμφωνα με το ΑΜΠΕ.

Το ηλικίας πέντε με δέκα ημερών αγοράκι μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Καλαμάτας και σύμφωνα με τους γιατρούς δεν κινδυνεύει η ζωή του.

Στη συνέχεια οι έρευνες για την υπόθεση που έχει αναλάβει η υποδιεύθυνση ασφαλείας Καλαμάτας, οδήγησαν στην σύλληψη της 25χρονης μητέρας από την Γεωργία που την εντόπισαν σε διαμέρισμα όπου έμενε προσωρινά σε απόσταση περίπου 1 χλμ. από το σημείο που αποφάσισε να απορρίψει το μωρό της.

 

 

Η συγκλονιστική περιγραφή της γυναίκας που βρήκε το μωρό

Η κα Βίκυ Τσώνη ήταν η γυναίκα που άκουσε το κλάμα του μωρού μέσα από τον κάδο σκουπιδιών και με την περιγραφή της συγκλονίζει.

«Ήταν γύρω στις 06:30, ακούω ένα γοερό κλάμα και νόμιζα ότι μπορεί να είναι όντως και εγώ κάποιο γατάκι. Και άνοιξα – να τονίσουμε ότι δεν είναι κάδος, είναι πηγάδι (σ.σ. υπόγειος κάδος) – και βλέπω μία τσάντα χάρτινη, η οποία κουνιόταν πολύ έντονα. Μία έκλαιγε μία σταμάταγε. Εγώ κατάλαβα όμως ότι ήταν μωρό και ζήτησα βοήθεια», ανέφερε αρχικά η κα Τσώνη.

Στη συνέχεια η γυναίκα που βρήκε το μωρό μέσα στον κάδο περιέγραψε: «Δεν σταματούσε κανένας περαστικός. Δεν είχα τηλέφωνο πάνω μου και μέχρι να πάω στο σπίτι να πάρω το τηλέφωνο μου και να γυρίσω θα ρίχνανε σακούλες και θα σκοτωνόταν το μωρό. Να μου λένε όλοι δεν είναι παιδί, αλλά γατί. Είχα ένα ξύλο και είχα ανοίξει τον κάδο να παίρνει αέρα το μωρό. Είχα πέσει κάτω και να κλαίω και να του λέω «θα σε σώσω μην κλαις». Δεν άφηνα κανέναν να ρίχνει μέσα σκουπίδια».

Η λύτρωση για το μωράκι ήρθε όταν: «δύο περαστικοί πήραν τηλέφωνο και ήρθε η αστυνομία μέσα σε πέντε λεπτά και μάλιστα ο αστυνόμος που τράβηξε το παιδί δάκρυσε. Το πήγαν στο νοσοκομείο και από εκεί είπαν ότι είναι καλά. Έκανα αγώνα, δεν με πίστευε κανένας. Λέγανε ότι είναι γατιά».

«Το παιδί δεν το είδα γιατί ήταν δεμένο και δεν ήθελα να το δω γιατί είχα τάσεις λιποθυμικές. Μάλιστα ένας μου έλεγε ότι «έχεις πιει και δεν ξέρεις τι λες». Το παιδάκι από το πολύ κλάμα είχε βραχνιάσει και ήταν κάτι ασύλληπτο», είπε στο τέλος φανερά συγκλονισμένη και συγκινημένη η κα Τσώνη.