Σήμερα όλο και περισσότεροι υποστηρίζουν πως πρέπει να δημιουργήσουμε άμεσο δίχτυ κοινωνικής προστασίας για όσους συνανθρώπους μας αντιμετωπίζουν με μεγαλύτερη ένταση τις επιπτώσεις της κρίσης. Το ερώτημα ,λοιπόν, είναι αν με τις παρούσες συνθήκες αυτό είναι εφικτό.
Τα δεδομένα είναι τα εξής:
1. Οι προνοιακές δομές του κράτους και της αυτοδιοίκησης , πέραν του ότι δεν είναι επαρκείς , δεν είναι όσο αποτελεσματικές θα μπορούσαν. Κι αυτό γιατί λειτουργούν κατά βάση αποσπασματικά και όχι σαν μέρη ενός ευρύτερου μηχανισμού.
2. Αυτή τη στιγμή ίσως δεν υπάρχουν επαρκείς πόροι για να προχωρήσει κανείς στην ενίσχυση των προνοιακών δομών με προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή.
Αυτό , όμως, που μπορούμε να κάνουμε είναι να οργανώσουμε καλύτερα όσα ήδη διαθέτουμε . Και νομίζω ότι αν το κάνουμε σωστά , μεθοδικά και με μεράκι τα αποτελέσματα θα είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητικά.
Η απάντηση , λοιπόν, στο πρόβλημα θα μπορούσε να είναι η δημιουργία ενός Κ.Ε.Π. Κοινωνικής Αλληλεγγύης σε επίπεδο νομού(το οποίο θα μπορούσε να στεγάζεται στο Δήμο ή στην Περιφερειακή Ενότητα Πιερίας).
ΤΙ ΕΙΝΑΙ: Μία δομή σαν το υπάρχον Κ.Ε.Π., το οποίο θα αποτελείται από 4-5 υπαλλήλους.
Αντί όμως να έχει διοικητικές και εκτελεστικές γραφειοκρατικές αρμοδιότητες , θα βοηθά άτομα από ευπαθείς ομάδες στους τομείς:
• Της υγείας
• Της εργασίας
• Της πρόνοιας και
• Της κοινωνικής περίθαλψης
ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ: Θα αποτελεί τον κόμβο διασύνδεσης όλων των υφισταμένων κρατικών και αυτοδιοίκητων δομών στους παραπάνω τομείς: π.χ. δομές πρωτοβάθμιας υγείας, υποκαταστήματα ΟΑΕΔ, μονάδες απεξάρτησης, κτλ.
Ουσιαστικά, οι υπάλληλοι του Κ.Ε.Π. θα συλλέγουν κάθε διαθέσιμη πληροφορία για κοινωνικές παροχές σε επίπεδο νομού και θα την οργανώνουν ανά κατηγορία.
Έτσι με την συνδρομή και της ηλεκτρονικής καταγραφής αυτών των στοιχείων θα είναι εύκολο ανά πάσα στιγμή να ξέρεις για κάθε πρόβλημα που βρίσκεται η λύση.
Φτάνει όμως αυτό; Προφανώς , όχι. Εδώ, λοιπόν, έρχονται οι εθελοντές.
ΠΩΣ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ: Υπάρχουν περιπτώσεις όπου κάποιος δεν χρειάζεται παραπάνω από μια απλή πληροφορία. Όμως, τις περισσότερες φορές αυτό δεν είναι αρκετό . Χρειάζεται διαρκής στήριξη και παρακολούθηση μέχρι την λύση του προβλήματος .
Αυτή την στιγμή υπάρχουν πολύ δραστήριες εθελοντικές ομάδες σε όλη την χώρα οι οποίες παράγουν σημαντικό έργο. Θα μπορούσαν , λοιπόν, να ενώσουν τις δυνάμεις τους με την αυτοδιοίκηση κάτω από ένα κοινό σχέδιο δράσης.
Κάθε εθελοντής ,σε συνεργασία με τους υπαλλήλους του Κ.Ε.Π. θα υποστηρίζει τον πολίτη που έχει ανάγκη από την πρώτη στιγμή που θα φτάσει στο Κ.Ε.Π. μέχρι την στιγμή που θα δοθεί μια ουσιαστική λύση στο πρόβλημα του.
Για παράδειγμα, αν κάποιος πολίτης αναζητά εργασία, ο εθελοντής:
• Θα παίρνει τις διαθέσιμες θέσεις εργασίας στον νoμό από τον υπάλληλο του Κ.Ε.Π. Κοινωνικής Αλληλεγγύης,
• Θα βλέπει μαζί με τον ενδιαφερόμενο ποιες είναι αυτές που του ταιριάζουν με βάση τα προσόντα που διαθέτει,
• Θα τον βοηθά να φτιάξει το βιογραφικό του και να στείλει τις αιτήσεις,
• Θα τον βοηθά στην προετοιμασία για την συνέντευξη με τον υποψήφιο εργοδότη, κ.α
Έτσι , κάθε πολίτης θα αισθάνεται ότι μπορεί να στηριχτεί σε έναν αξιόπιστο μηχανισμό που θα τον βοηθήσει ανά πάσα στιγμή γρήγορα και αποτελεσματικά, χωρίς την παραμικρή οικονομική επιβάρυνση.
Θα μου πείτε, αυτή είναι μια δουλειά αποκλειστικά και μόνο του κράτους. Συμφωνώ απόλυτα.
Δεν λέω να υποκαταστήσουμε το κράτος με τον εθελοντισμό. Αυτό που προτείνω είναι να λειτουργήσει ο εθελοντισμός ως μοχλός πίεσης για καλύτερη , πιο δημιουργική και πιο αποδοτική λειτουργία του κράτους.