Εάν μας έλεγε κανείς, μόλις πριν 20 ημέρες, ότι θα ζήσουμε αυτά που ζούμε σήμερα, το πιο πιθανό είναι να τον χλευάζαμε ή να του γυρνούσαμε την πλάτη και να σκεφτόμασταν ότι είναι άλλος ένας τρελός στις ημέρες μας.
Αυτό και μόνο, αρκεί και πρέπει να μας θορυβεί, να μας κρατά σε εγρήγορση για το τι άλλο μας περιμένει, τι άλλο μπορεί να ζήσουμε τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες. Μπορεί να γίνουμε Ιταλία, μπορεί να το ξεπεράσουμε και να αποδειχθούν συνωμοσίες, μπορεί να κατέβουν οι εξωγήινοι, μπορεί… μπορεί… μπορεί…
Ως πρακτικοί άνθρωποι, χρησιμοποιώντας τον κοινό νου, την λογική, πρέπει να δούμε τα δεδομένα. Μόνο το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, πέθαναν στην Ιταλία 1500 άνθρωποι. Οι γιατροί εκεί, πλέον επιλέγουν ποιοι θα ζήσουν και ποιοι θα πεθάνουν. Αυτό δεν είναι επιστημονική φαντασία ή συνωμοσιολογία αλλά μια πραγματικότητα. Κάτι που μας το λένε όχι τα κανάλια τους και οι δημοσιογράφοι, αλλά οι φίλοι και συγγενείς που έχουμε και ζουν στην γειτονική χώρα. Εγώ έχω εκεί «εγκλωβισμένη» την πρώτη μου ξαδέρφη.
Σε αυτές τις έκτακτες συνθήκες, έχω πάγια άποψη ότι πρέπει να ακούμε τους ειδικούς. Όχι έναν από τα 10.000.000 Ελληνάρες που ξέρουν καλύτερα την αλήθεια… αλλά τους γιατρούς, τους λοιμωξιολόγους, αυτούς που προτείνουν στην κυβέρνηση τα μέτρα αντιμετώπισης.
Έχουμε όλο τον χρόνο μετά να μαλώσουμε, να αντιπαρατεθούμε, να «κομπάσουμε» για το ποιος είχε δίκιο… αλλά τώρα είμαστε σε πόλεμο!
Όταν τελειώσει όλο αυτό, ας ευχηθούμε τον Ιούνιο, τίποτα δεν θα είναι ίδιο στον κόσμο… αυτά θα τα αντιμετωπίσουμε στην ώρα τους.
Τώρα δίνουμε τη μάχη, συντεταγμένα και πειθαρχημένα.
Μένουμε Σπίτι!
Υ.Γ. Επικροτώ και συγχαίρω την Δημοτική Αρχή που ξήλωσε τα παγκάκια. Βουλευτές, Τοπική αυτοδιοίκηση πρέπει να είναι σε καθημερινή επικοινωνία με το νοσοκομείο μας για αντιμετώπιση ελλείψεων κλπ
Αναστασιάδης Θωμάς
Δημοτικός Σύμβουλος Κατερίνης
«ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ»