Λίγες σκέψεις για τη νέα χρονιά

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές λίγα μόνο εικοσιτετράωρα μας χωρίζουν από την αυγή του νέου έτους. Ενός 2015, που από τα πρώτα του κιόλας βήματα σημαδεύεται από τις πρόωρες εκλογές για τη χώρα μας και κλίμα αβεβαιότητας για το μέλλον. Όχι ότι το 2014 ήταν χρονιά ιδιαίτερα θετικών εξελίξεων, αφού η πλειονότητα των πολιτών βίωσε ακόμη περισσότερο τις οικονομικές δυσκολίες και αναγκάστηκε να βάλει ακόμη πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη σπαταλώντας και τα ελάχιστα αποθέματα που είχαν απομείνει σε πληρωμές φόρων, δανείων κ.τ.λ.

Πολλοί ήταν εκείνοι, φίλοι και γνωστοί που τον τελευταίο χρόνο επέλεξαν το δρόμο της ξενιτιάς αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο για τους ίδιους και τα παιδιά τους. Και ποιος να τους αδικήσει, άλλωστε, αφού και αρκετοί όσων παραμένουν εδώ, το κάνουν από ανάγκη μην έχοντας άλλη επιλογή.

Και μετά από όλα αυτά αναρωτιέται κανείς: «Μα είναι τελικά τόσο χάλια τα πράγματα στην Ελλάδα; Δεν υπάρχει πουθενά κάτι θετικό;». Δεν θα αναμασήσουμε γνωστές φράσεις περί ανάπτυξης, που προκαλούν γέλιο σε όποιον αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα σε όλη της την έκταση. Θα μας επιτρέψετε όμως να διαφωνήσουμε και να απαριθμήσουμε μια σειρά από θετικά που ίσως θα έπρεπε να λάβουμε περισσότερο υπόψη μας πριν αρχίσουμε να μεμψιμοιρούμε λαμβάνοντας μάλιστα υπόψη τι συμβαίνει στον υπόλοιπο πλανήτη.

Πρώτο και κυριότερο, δεν βρισκόμαστε σε καμιά εμπόλεμη ζώνη. Όσο κι αν φανεί σε κάποιους αστείο, τότε ας κοιτάξουν λίγο παραδίπλα και ας αναλογιστούν πως το αγαθό της ελευθερίας που εμείς θεωρούμε δεδομένο, για κάποιους αποτελεί ακόμη διεκδίκηση.

Δεύτερον το αίσθημα ασφάλειας. Και δεν εννοούμε πως εκλείπει η εγκληματικότητα ή ότι δεν υπάρχουν περιοχές που το έγκλημα ανθίζει, ειδικά στα μεγάλα αστικά κέντρα. Σε πόσες όμως χώρες οι κάτοικοι μπορούν να κυκλοφορήσουν με ασφάλεια τη μέρα και κυρίως τη νύχτα δίχως να κοιτούν διαρκώς πίσω τους; Ένα τέτοιο παράδειγμα και η Κατερίνη.

Τρίτον οι ανοιχτές αγκαλιές. Ελάτε τώρα, παραδεχθείτε πως η διαχυτικότητα και η ζεστασιά που αποπνέουν οι ανθρώπινες σχέσεις στη χώρα μας είναι συνυφασμένες με το χαρακτήρα μας. Και νομίζουμε ότι είναι κάτι που αναζητά όποιος βρεθεί κάπου στο εξωτερικό για μακρύ χρονικό διάστημα. Εξάλλου, το χαμόγελο και το γέλιο είναι κάτι που μας βγαίνει αβίαστα και μας κάνει γοητευτικούς…

Οικογένεια και φιλία παραμένουν δυο σημαντικοί συνδετικοί κρίκοι της ζωής μας, που μας βοηθούν στις δύσκολες εποχές που διανύουμε. Το να έχεις στηρίγματα από το οικογενειακό και το φιλικό σου περιβάλλον, το να έχεις δίπλα σου ανθρώπους που σε αγαπούν και σε συμμερίζονται, σε κάνουν να αισθανθείς δυνατό για να ανταπεξέλθεις στις περισσότερες δυσκολίες. Και μη μου πείτε ότι συμβαίνει κάτι αντίστοιχο, ειδικά στο δυτικό κόσμο.

Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε και άλλα, περισσότερο ή λιγότερο τετριμμένα, που όμως είναι πραγματικότητα. Και επειδή ως άνθρωποι έχουμε την τάση να ξεχνάμε, καλό είναι που και που να κάνουμε μια υπενθύμιση στον εαυτό μας για να αντιληφθούμε τα αυτονόητα.

Και προς Θεού, επαναλαμβάνουμε πως δεν ζούμε στην τέλεια χώρα. Στόχος μας πρέπει να είναι πάντα η βελτίωση όλων των συνθηκών διαβίωσής μας για τις οποίες πρέπει να παλέψουμε πάση θυσία.

Αλλά, μιας και το 2015 ξημερώνει, ας ατενίσουμε το μέλλον με αισιοδοξία και με θετική σκέψη. Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά σε όλους!