Γράφει ο Νικηφόρος Γκόλτσιος- Δημοσιογράφος / Μέλος της ΕΣΗΕΜΘ

Τα νέα Μέσα παρέχουν τη δυνατότητα της διαδραστικότητας μεταξύ δημοσιογράφων – κοινού. Η ανωνυμία στο διαδίκτυο παρέχει τη δυνατότητα στον καθένα να αξιοποιήσει το δικαίωμα της έκφρασης. Αποτελούν όμως κατάχρηση αυτού του δικαιώματος τα υβριστικά σχόλια που παρατίθενται πολλές φορές; Ένας διαχειριστής/στρια ενημερωτικής διαδικτυακής πύλης, θα πρέπει να διατηρήσει  ή να καταργήσει την ανωνυμία στα σχόλια του κοινού;
Πράγματι ο αριθμός των Μέσων κοινωνικής δικτύωσης αυξάνει συνεχώς με γεωμετρική πρόοδο και αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα νέα μέσα να επηρεάζουν σημαντικά την ίδια τη δομή της κοινωνίας.
Παραδοσιακά και σύγχρονα μέσα ενσωματώνουν στη λειτουργία τους τη δυνατότητα της διαδραστικότητας μεταξύ δημοσιογράφων – κοινού. Αυτή η συμβίωση, η συμμετοχικότητα που εκ των πραγμάτων οδηγεί σε μίας μορφής συνέργεια μεταξύ παραδοσιακής δημοσιογραφίας και δημοσιογραφίας των πολιτών δίνει πολλαπλά οφέλη στον δημοσιογράφο – επαγγελματία, ο οποίος διαθέτει πλέον στο οπλοστάσιό του μία ακόμα πρόσφορη πηγή για τις ειδήσεις, που θα φέρει τελικά στην επιφάνεια.
Επίσης, δίνει μερίδιο στην διαμόρφωση της είδησης και στο κοινό, το οποίο μπορεί να συνδιαλέγεται με τον δημοσιογράφο μέσω των κοινωνικών στοιχείων που ενσωματώνουν τα νέα μέσα. Επειδή όμως ο δημοσιογράφος- επαγγελματίας είναι αυτός που βάζει την υπογραφή του στο blog, στην ενημερωτική πύλη κ.λ.π. θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός, σε μία σειρά από παραμέτρους και φαινόμενα:
Δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση στο βωμό των περισσότερων κλικς να κάνει εκπτώσεις στις ειδησεογραφικές αξίες του επαγγέλματός του και στην τήρηση των στοιχειωδών κανόνων που διέπουν τον Κώδικα Δεοντολογίας των Δημοσιογράφων.
Η είδηση, την οποία θα προβάλει  δεν μπορεί να προκύψει μόνο από την διαδικτυακή έρευνα και τις π.χ. αποκλειστικές πληροφορίες του κοινού, στις οποίες ελλοχεύουν κίνδυνοι και παγίδες, που σχετίζονται με την «εγκυρότητα» και το «ανεπηρέαστο» της πληροφορίας».
Οφείλει να αντιληφθεί ότι είναι σημαντικό όχι μόνο η ταχύτητα διάχυσης μίας είδησης, αλλά το να βγάλει τεκμηριωμένα προς τα έξω τι πραγματικά σημαίνει είδηση. Στο πλαίσιο αυτό, η χρήση υβριστικών σχολίων αποτελεί φαινόμενο, που δεν πρέπει να έχει θέση σε μία ενημερωτική πύλη. Η κατάργηση της ανωνυμίας – στην οποία προφανώς θα προχωρούσε ο διαχειριστής δεν συνιστά περιορισμό της ελευθερίας της έκφρασης, αλλά πρωτίστως σεβασμό στην δουλειά που υπηρετεί. Οφείλει ο επαγγελματίας – δημοσιογράφος να θέτει τους κανόνες του «παιχνιδιού» στο κοινό και να είναι ευαισθητοποιημένος απέναντι σε θέματα και στοιχεία που παραπέμπουν σε ένα ολισθηρό περιβάλλον και το οποίο δεν πρέπει να έχει θέση στο δημοσιογραφικό πεδίο.
Σε αντίθετη περίπτωση πριμοδοτεί την ίδια την απαξίωση του επαγγέλματος. Ενδεχομένως μία λύση θα αντέτεινε κανείς ότι θα μπορούσε να ήταν η επεξεργασία όλων των σχολίων και η απάλειψη μόνο αυτών που είναι υβριστικά. Αυτό όμως προϋποθέτει πολύ χρόνο, που σε συνδυασμό με την πληθωριστική έκρηξη των ειδήσεων που παράγουν τα νέα μέσα, θα οδηγούσε σε μία πλημμελή άσκηση του στοιχειώδους φιλτραρίσματος.
Παράλληλα, η επιλογή της επώνυμης παράθεσης των σχολίων του κοινού – σε ένα ρευστό για τα νέα μέσα νομοθετικό πλαίσιο – θα προστάτευε πέρα από την αξιοπιστία του μέσου και την εμπλοκή, σε μία σειρά ενδεχομένως δικαστικών περιπετειών, που θα έθεταν σε κίνδυνο την ίδια την επιβίωση της ενημερωτικής πύλης. Και αυτό το τελευταίο στην εποχή της οικονομικής κρίσης και ανεργίας του κλάδου, στο δεδομένο δηλαδή οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη.
Τέλος, ίσως η αξιοπιστία, η τεκμηρίωση και εν τέλει η διαφάνεια στη δημοσιογραφία και συνεπώς στο έργο του δημοσιογράφου – ενδυναμώνεται από την επώνυμη δημοσιοποίηση των σχολίων, όσων επιθυμούν να έχουν ως πολίτες πραγματικά αυξημένη φωνή στο σύγχρονο επικοινωνιακό πεδίο παραθέτοντας πληροφορίες ή απλά σχολιάζοντας μία είδηση.