Μια μεραρχία του Ελληνικού στρατού εισήλθε στην Κατερίνη τις πρώτες πρωινές ώρες της Τρίτης 16 Οκτωβρίου του 1912. Οι Κατερινιώτες και οι Κατερινιώτισσες, υποδέχθηκαν τους απελευθερωτές και υπό τον επίσκοπο τότε Παρθένιο Βαρδάκα εκπλήρωσαν όνειρα 5 αιώνων, που γενιές Ελλήνων πρόσμεναν την ελευθερία.
Η πόλη μας γιόρταζε εχθές και έκλεισε 108 χρόνια ελευθερίας από τον προαιώνιο εχθρό. Μπορεί σε κάποιους να μην ηχεί καλά στα αυτιά τους η λέξη εχθρός, αλλά όλη η Ελληνική ιστορία, χιλιάδες χρόνια μέχρι σήμερα, έδειξε ότι ο εξ’ ανατολών γείτονάς μας ήταν και παραμένει αυτό ακριβώς, εχθρός. Σήμερα ο ίδιος γείτονας ασελγεί στην Κύπρο μας και σουλατσάρει προκλητικά σε Ελληνικά νερά.
Το δέντρο της Ελευθερίας ποτίστηκε από ποταμούς αίματος των προγόνων μας. Άνδρες και γυναίκες όλων των ηλικιών, παράτησαν σπίτια, οικογένεια και αρκετοί εξ’ αυτών την καλοπέρασή τους και πολέμησαν για να είμαστε σήμερα εμείς ελεύθεροι. Απόγονοι αυτών των γενναίων, όλοι εμείς που κάνουμε τα κόκκαλα τους να τρίζουν, όταν χάριν της ζωούλας μας φοβόμαστε να εκφράσουμε ένα ΟΧΙ στις προκλήσεις των ημερών μας. Λες και η δική μας ζωή, έχει μεγαλύτερη αξία από αυτή των παππούδων μας που μεγάλωσαν την Ελλάδα στους Βαλκανικούς Πολέμους 1912-1913 και απελευθέρωσαν την γενέτειρά μας την Κατερίνη.
Ο ιστορικός του μέλλοντος δεν πρέπει να περάσει τα πεπραγμένα της γενιάς μας μόνο σε μια παράγραφο. Πρέπει να ενωθούμε και να αναλογιστούμε το χρέος μας απέναντι στους νεκρούς και τους αγέννητους.
Θωμάς Αναστασιάδης
Δημοτικός Σύμβουλος Κατερίνη
ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ