Τρισάγιο στη μνήμη του Αντισυνταγματάρχη, Δημήτριου Σβορώνου, που έπεσε, κυριολεκτικά, ηρωικώς μαχόμενος για την απελευθέρωση της Κατερίνης, τελέστηκε στο μνήμα του, στο Α΄ νεκροταφείο Κατερίνης, χοροστατούντος του Σεβ. κ. Γεωργίου.
Η τελετή αυτή ήταν το αποτέλεσμα μιας πρωτοβουλίας του Συνδέσμου Αποστράτων Σωμάτων Ασφαλείας Ν. Πιερίας και συγκεκριμένα, με ενέργειες τις οποίες πραγματοποίησε η Διοίκησή του προς την Αντιπεριφέρεια Πιερίας, έγινε αποδεκτό το αίτημα για Τρισάγιο στον τάφο του ήρωα. Γι’ αυτό και ο Σύνδεσμος εξέφρασε τις ευχαριστίες του προς την Αντιπεριφερειάρχη Πιερίας, Σοφία Μαυρίδου.
Η προετοιμασία για την τελετή έγινε από το Δ.Σ. του Συνδέσμου Αποστράτων Σωμάτων Ασφαλείας Ν. Πιερίας με τον συντονισμό του Προέδρου, Δημήτρη Αδαμόπουλου.
Το Τρισάγιο τελέστηκε χοροστατούντος του Σεβ. κ. Γεωργίου, καθώς και με τη συμμετοχή Ιερέων της Ι.Μητροπόλεως, ενώ παραβρέθηκαν η Αντιπεριφερειάρχης, Σοφία Μαυρίδου, ο Δήμαρχος Κατερίνης, Κώστας Κουκοδήμος, ο Πρόεδρος της Κοινότητας Σβορώνου, εκπρόσωποι πολιτικών, στρατιωτικών, πυροσβεστικών, λιμενικών και αστυνομικών Αρχών καθώς και πολίτες.
Η θυσία του ήρωα Αντισυνταγματάρχη, Δ. Σβορώνου, μπορεί να κατανοηθεί από μια σύντομη σκιαγράφηση των γεγονότων εκείνης της εποχής.
Το πρωινό της 15ης Οκτωβρίου 1912, η 7η Μεραρχία αναχώρησε (αντί της 8ης), με κάποια μικρή καθυστέρηση, στις 08.45′ το πρωί, για την κατάληψη του αντικειμενικού στόχου, την απελευθέρωση της Κατερίνης, και προχωρούσε κανονικά και χωρίς προβλήματα από την πλευρά του εχθρού.
Γύρω στις 2.00 το μεσημέρι κι ενώ μονάδα του 20ου Συντάγματος, που προπορευόταν της Μεραρχίας ως εμπροσθοφυλακή, πλησίαζε προς το Κολοκούρι (τον σημερινό Σβορώνο) ο ελληνικός στρατός δέχθηκε σφοδρά πυρά από τα βορειοδυτικά του χωριού, εντελώς αιφνιδιαστικά.
Τούρκοι στρατιώτες είχαν κρυφτεί στο πυκνό από παλιούρια δάσος της περιοχής και έβαλαν κατά του ελληνικού στρατού. Το αποτέλεσμα ήταν να πανικοβληθούν οι Έλληνες στρατιώτες. Όπως αναφέρεται σε κάποιες ιστορικές πηγές, οι στρατιώτες πέταξαν εσπευσμένα όσα καλαμπόκια, φρέσκα κι άψητα, είχαν αποθηκεύσει στους σάκους τους, τα οποία είχαν μαζέψει από τους γύρω αγρούς για να χορτάσουν την πείνα τους, ύστερα από την αδιάκοπη πορεία. Μάλιστα, ένας λόχος άρχισε ήδη να υποχωρεί.
Την κατάσταση έσωσε ο διοικητής του 20ου Συντάγματος, Αντισυνταγματάρχης, Δημήτριος Σβορώνος, που έτρεξε μπροστά έφιππος και εμψύχωσε τους στρατιώτες του. Όμως, οι Τούρκοι διέκριναν τα γαλόνια του, τον βαθμό του και έστρεψαν τα πυρά τους εναντίον του.
Ο γενναίος Σβορώνος τραυματίστηκε βαριά. Συνέχισε, όμως, έφιππος να επιτίθεται, μέχρις ότου βαλλόμενος διαρκώς, ξεψύχησε.
Το γεγονός προκάλεσε απερίγραπτη συγκίνηση και τόνωσε το ηθικό των Ελλήνων στρατιωτών, Κερκυραίων και Ζακυνθινών κατά το πλείστον, οι οποίοι με αλαλαγμούς και γενναιότητα επιτέθηκαν ακάθεκτοι πλέον κατά των Τούρκων.
Στις 7.30′ το πρωί της 16ης Οκτωβρίου 1912, ημέρα Τρίτη, τα ελληνικά στρατεύματα μπαίνουν στην πανηγυρίζουσα Κατερίνη. Οι κάτοικοι από τους εξώστες των οικιών τους καθώς και από τις άκρες των δρόμων ζητωκραύγαζαν τον στρατό που περνούσε από την κεντρική οδό της Κατερίνης, η οποία σήμερα, κατά ένα τμήμα της, ονομάζεται 7ης Μεραρχίας ενώ η συνέχειά της ονομάζεται Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Σύμφωνα με μαρτυρία του Δημητρίου Κωτίκα (1895-1985) ο ελληνικός στρατός πορεύτηκε μέχρι τον Κισλά (τουρκικός στρατώνας) στο σημερινό πάρκο Κατερίνης, όπου τον υποδέχτηκε αντιπροσωπεία κατοίκων της πόλης με επικεφαλής τον Επίσκοπο, Παρθένιο Βαρδάκα.
Ξεχύθηκαν δάκρυα χαράς και υποδέχτηκαν τους ελευθερωτές με ελληνικές σημαίες, ψάλλοντας το «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ». Ένας λόχος με τη σημαία και τις σάλπιγγες διέτρεξε την πόλη παιανίζοντας εμβατήρια και προκαλώντας ακράτητο ενθουσιασμό στους κατοίκους.
Όπως είναι γνωστό, αίτημα για μεταφορά του τάφου του ήρωα Συνταγματάρχη, Δημητρίου Σβορώνου, από το Α’ νεκροταφείο Κατερίνης (Ι.Ν. Αγίας Αικατερίνης) στη Δημοτική Κοινότητα Σβορώνου, κατέθεσε προς τον Δ. Κατερίνης ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Αποστράτων Σωμάτων Ασφαλείας Ν. Πιερίας, Δημήτριος Αδαμόπουλος.
Σύμφωνα με τον κ. Αδαμόπουλο, οι ήρωες κείτονται εκεί που αφήνουν την τελευταία τους πνοή. Και ο Αντισυνταγματάρχης Δ. Σβορώνος έπεσε στο Κολοκούρι (σημ. Σβορώνο) όπου υπάρχει και μνημείο της μάχης. Επομένως, ο τάφος και τα οστά του αείμνηστου Αντισυνταγματάρχη, που έπεσε ηρωικώς μαχόμενος για την ελευθερία τής Κατερίνης και της Πιερίας, είναι ανάγκη να μεταφερθούν στον Σβορώνο, στον τόπο της μάχης, εκεί όπου υπάρχει και μνημείο, εκεί όπου κάθε χρόνο γίνεται Επιμνημόσυνη Δέηση.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο Σύνδεσμος Αποστράτων Σωμάτων Ασφαλείας Ν. Πιερίας έχει υποβάλει και πρόταση στην Αντιπεριφέρεια, ώστε, κάθε χρόνο στις 16 Οκτωβρίου, η κατάθεση στεφάνων να γίνεται στο μνημείο πεσόντων στο Πάρκο Κατερίνης, αντί της Πλατείας Ελευθερίας, διότι στο μνημείο του Πάρκου αναγράφονται τα ονόματα πεσόντων και αγνοουμένων στους πολέμους από 1912 έως 1922. Από την πλευρά της, η Αντιπεριφέρεια σε απαντητικό της έγγραφο προς τον Σύνδεσμο Αποστράτων, επισημαίνει ότι το αίτημα του Συνδέσμου εξετάζεται, ωστόσο, φέτος, δεν υπήρχαν χρονικά περιθώρια για λήψη σχετικής απόφασης, το επόμενο όμως διάστημα θα μελετηθεί το εν λόγω αίτημα.
Επιπλέον, σε έγγραφο που πρόσφατα κατέθεσε η Διοίκηση του Συνδέσμου Αποστράτων προς τον Δ. Κατερίνης για μεταφορά του μνήματος και των οστών του ήρωα Δ. Σβορώνου κλπ., ο αρμόδιος Αντιδήμαρχος Κατερίνης, Γ. Τσιαλός, σε δικό του απαντητικό έγγραφο ανέφερε ότι η Διοίκηση του Δ. Κατερίνης επιθυμεί να συνδράμει στην ικανοποίηση των αιτημάτων του Συνδέσμου Αποστράτων, ωστόσο λόγω έλλειψης χρόνου, όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν φέτος αλλά το επόμενο διάστημα.