ΕΠΙΜΝΗΜΟΣΥΝΗ ΔΕΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ Ν. ΠΙΕΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΧΗ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (30/31-4-1946)
Τα στοιχεία αυτά, που αφορούν: α) σε νέα ονόματα συμμετεχόντων και πεσόντων κατά τη διάρκεια της μάχης, β) στο τι έγινε στο Κακουργιοδικείο που εκδίκασε την υπόθεση αυτή τον Απρίλιο του 1950, ανακοινώθηκαν σε ομιλία που πραγματοποίησε ο Πρόεδρος της Ένωσης Αποστράτων Σωμάτων Ασφαλείας Ν. Πιερίας, Δημήτριος Αδαμόπουλος. Η ομιλία έγινε την Κυριακή 2 Απριλίου 2017 στο Ηρώο Πεσόντων, στο Πάρκο Λιτοχώρου, μετά από την Επιμνημόσυνη Δέηση και το Τρισάγιο που τελέστηκαν υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των Χωροφυλάκων και Στρατιωτών που έπεσαν υπέρ Πατρίδος στον Σταθμό Χωροφυλακής και στο Μεταβατικό Απόσπασμα (30/31-4-1946).
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Σύνδεσμος Αποστράτων Σωμάτων Ασφαλείας Ν. Πιερίας δεν είχε καλέσει στην εκδήλωση αυτή κανένα κόμμα και καμία κομματική ή ιδεολογική οργάνωση, διότι, όπως εξήγησε, η Επιμνημόσυνη Δέηση δεν έχει κομματικό / ιδεολογικό χαρακτήρα, αλλά τελείται υπέρ αναπαύσεως των ψυχών. «Η ευταξία, η σεμνότητα και η ευπρέπεια επιβάλλεται να επικρατήσουν προς αποφυγή οιασδήποτε πολιτικής – κομματικής ή ιδεολογικής εκμετάλλευσης της εκδήλωσης αυτής», όπως είχε αναφερθεί στην πρόσκληση για την εν λόγω εκδήλωση.
Η ομιλία του Δ. Αδαμόπουλου
«Όπως είναι γνωστό -και δεν το κρύβει τώρα πια ούτε και το ΚΚΕ- η επίθεση στασιαστών στο Λιτόχωρο το βράδυ της 30ης προς 31η Μαρτίου 1946 έγινε με εντολή του ίδιου του Γενικού Γραμματέα του ΚΚΕ, Νίκου Ζαχαριάδη, προς το Μακεδονικό Γραφείο του ΚΚΕ. Ο Βαφειάδης επέλεξε το Λιτόχωρο και διέταξε την επιχείρηση εναντίον του Λιτοχώρου προκειμένου όπως έγραψε “…να δοθεί ένα σκληρό μάθημα σε ομάδα «ταγματασφαλιτών» που τρομοκρατούσε την περιοχή του Λιτοχώρου”.
Η επίθεση όμως δεν έγινε εναντίον «ταγματασφαλιτών» ούτε εναντίον «δεξιάς συμμορίας» όπως είπε, χρόνια πολλά μετά, σε συνέντευξή του ο υπεύθυνος του εγχειρήματος, Καπετάν Υψηλάντης. Η επίθεση έγινε εναντίον αμούστακων νέων παιδιών Χωροφυλάκων και Στρατιωτών, άγνωστων εν πολλοίς στην περιοχή. Ήταν επίθεση στασιαστών εναντίον του Σταθμού Χωροφυλακής Λιτοχώρου και του Εκλογικού Αποσπάσματος του Στρατού και του Μεταβατικού Αποσπάσματος Χωροφυλακής που μόλις είχαν φθάσει στο Λιτόχωρο, ήταν μια επίθεση που αποτέλεσε την απαρχή ενός ευρύτερου σχεδίου για την κατάργηση του αστικού κράτους, για την εγκαθίδρυση της λεγόμενης Λαϊκής Δημοκρατίας, για την απόσχιση ελληνικών εδαφών με σκοπό τη δημιουργία ενός νέου Κράτους σε συμφωνία με τα γειτονικά κομμουνιστικά βαλκανικά Κράτη» ανέφερε στην έναρξη της ομιλία του ο πρόεδρος του Συνδέσμου Αποστράτων Σωμάτων Ασφαλείας Ν. Πιερίας Δημήτρης Αδαμόπουλος.
Ο κ. Αδαμόπουλος αναφέρθηκε λεπτομερώς στο χρονικό της Μάχης του Λιτοχώρου, με την επίθεση στο Σταθμό Χωροφυλακής (19 χωροφύλακες και στρατιώτες) και στο Μεταβατικό Απόσπασμα (10 χωροφύλακες). Συνολικά, και στα δύο οικήματα, οι νεκροί ήταν δεκατρείς και οι τραυματίες δύο.
Ακολούθως ο κ. Αδαμόπουλος αναφέρθηκε στη δίκη που έγινε στο Κακουργιοδικείο Θεσσαλονίκης το τριήμερο Δευτέρα 24, Τρίτη 25 και Τετάρτη 26 Απριλίου του 1950, με δεκατέσσερις κατηγορουμένους. Οι κατηγορίες, κατά το κατηγορητήριο, ήταν: φόνοι, απόπειρες φόνων, εμπρησμός, ληστεία, αρπαγή, παράνομη κατοχή όπλων, παράβαση του Ν. 453/45.
«Από τους Μάρτυρες Κατηγορίας, που ήταν τελικά 17, καθώς εξαιρέθηκε ένας μετά από αίτημα των Συνηγόρων Υπεράσπισης που έγινε δεκτό, αξίζει να αναφερθεί η μαρτυρία της Μαρίας Λαλουμίχου, όπως καταγράφεται στα Πρακτικά εκείνης της Δίκης. Σύμφωνα με τη μαρτυρία αυτή, η ίδια μαζί με τη μητέρα της “..μόλις έπιασε φωτιά (το σπίτι), προσπάθησαν να εξέλθουν για να σωθούν, πλην όμως η μητέρα της πυροβολήθηκε από έναν συμμορίτη και τραυματισμένη κάηκε. Από τους παρόντες κατηγορούμενους (η Μαρία Λαλουμίχου) δεν αναγνώρισε κανέναν. Δύο συμμορίτες τους οποίους αναγνώρισε, φονεύθηκαν”. Αυτή είναι η Ελληνίδα..! Έχασε την μάννα της. Αυτό είναι το σημαντικό. Τέσσερα χρόνια μετά δεν “αναγνωρίζει” κανέναν από του
ς παρόντες κατηγορουμένους. Όσους αναγνώρισε είναι ήδη νεκροί. Τους συγχώρησε όλους… Αλλά και οι περισσότεροι από τους Μάρτυρες Κατηγορίας πέραν εκείνων που είχαν καταθέσει στην ανάκριση, κατά τη Δίκη προσπάθησαν να δώσουν τόπο στην οργή, να απαλύνουν τις καταθέσεις τους… να ξεχάσουν…» τόνισε ο κ. Αδαμόπουλος.
Σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου:
Σε τέσσερις από τους στασιαστές επιβλήθηκε 1) δεκατρείς φορές η ποινή των ισόβιων δεσμών, για συνέργεια σε φόνους 2) δεκατρείς φορές σε ισόβια δεσμά, για συνέργεια σε άλλους φόνους 3) σε πρόσκαιρα δεσμά δώδεκα ετών, για συνέργεια σε εμπρησμούς και 4) σε πρόσκαιρα δεσμά, για αρπαγή. Οι τελευταίες ποινές (2), (3) και (4) συγχωνεύθηκαν στην πρώτη ποινή, δηλαδή δεκατρείς φορές η ποινή των ισόβιων δεσμών.
Σε άλλους τέσσερις στασιαστές το Δικαστήριο επέβαλε την ποινή των δεκαέξι (16) ετών φυλακίσεως για κάθε μία από τις πράξεις 1) της αρνητικής συνέργειας σε φόνους, 2) της αρνητικής συνέργειας σε απόπειρα φόνων, της απλής συνέργειας 3) του εμπρησμού και 4) της αρπαγής. Τις τελευταίες ποινές το Δικαστήριο τις συγχώνευσε στην πρώτη, την οποία και αύξησε τελικά σε είκοσι τέσσερις (24) μήνες και αφαιρώντας τον χρόνο της προφυλάκισής τους, γι’ αυτόν τον λόγο και διατάχθηκε η άμεση αποφυλάκισή τους.
Οι υπόλοιποι έξι κηρύχθηκαν αθώοι, λόγω αμφιβολιών, γι’ αυτό και διατάχθηκε η άμεση αποφυλάκισή τους.
«Κυρίες και κύριοι, συγγενείς των νεκρών, όσοι είμαστε τούτη την ώρα εδώ. Τιμούμε σήμερα, εβδομήντα-ένα χρόνια μετά την δολοφονική επίθεση των “Επαναστατών” κομμουνιστών, τη μνήμη των 9 Ανδρών της Χωροφυλακής, των 2 Λοχιών και ενός Στρατιώτη του Ελληνικού Στρατού καθώς και μιας άοπλης Γυναίκας, που έχασαν την ζωή τους. Επίσης, τιμούμε σήμερα και την ταλαιπωρία των δύο τραυματισθέντων καθώς και των τεσσάρων απαχθέντων οι οποίοι επέζησαν αυτής της φρικτής δοκιμασίας. Και βέβαια δεν ξεχνούμε και όλους τους άνδρες που επέζησαν της επίθεσης αυτής που έπαιξε σημαντικότατο ρόλο στην πορεία της χώρας» κατέληξε ο κ. Αδαμόπουλος.