Ραγίζει καρδιές με την επιστολή της προς τον πρόεδρο της ΠΟΕΔΗΝ Μιχάλη Γιαννάκο η Ολυμπία Τσάτσα, σύζυγος του νοσηλευτή του νοσοκομείου Φλώρινας Κωνσταντίνου Πετσούκη που έχασε τη μέση με τον κορωνοϊό στις 20 Δεκεμβρίου στη ΜΕΘ του Νοσοκομείου Γεννηματάς στη Θεσσαλονίκη.
«Η κάθε οικογένεια ζεί το δικό της ΓΟΛΓΟΘΑ. Η ζωή μας άλλαξε δραματικά γιατί οι άνθρωποί μας θυσιάστηκαν για να σώσουν όλους εμάς. Το ελάχιστο που οφείλει να κάνει η Πολιτεία είναι να σταθεί δίπλα στις οικογένειές μας. Τον πόνο μας δεν μπορεί να τον σβήσει κανείς», αναφέρει η κ. Τσάτσα.
Η χαροκαμένη σύζυγος καλεί μάλιστα την «Πολιτεία να δείξει τον απαιτούμενο σεβασμό στους ΉΡΩΕΣ, όπως η ίδια τους χαρακτήριζε, που θυσιάστηκαν, να χαρακτηρίσει εργατικό ατύχημα την απώλεια τους ως οφείλει, να εξαφανίσει την ανασφάλεια από τους Υγειονομικούς που μένουν πίσω για την μελλοντική αβεβαιότητα ενόψει και του 3ου κύματος».
Όπως λέει χαρακτηριστικά, «στην παρούσα φάση ούτε προσωρινή σύνταξη δεν μπορούμε να πάρουμε διότι οι άνθρωποι μας ήταν εν ενεργεία υπάλληλοι. Τουλάχιστον η Πολιτεία ας κάνει το ελάχιστο και αυτονόητο για την επιβίωση μας, την άμεση έκδοση της σύνταξής μας».
Δείτε ολόκληρη την επιστολή της συζύγου του εκλιπόντα υγειονομικού:
«Προς τον Πρόεδρο της ΠΟΕΔΗΝ
Κ. Μιχάλη Γιαννάκο
Κ. Πρόεδρε
Μας συγκινείτε κάθε φορά που σας ακούμε με σθένος να αγωνίζεστε για τον χαρακτηρισμό των θανάτων των υγειονομικών ως εργατικό ατύχημα και το ενδιαφέρον που δείχνετε για τις οικογένειες μας. Αναρωτιόμαστε όμως. Γιατί θα πρέπει να αγωνίζεστε για τα αυτονόητα? Μήπως επειδή ο εχθρός είναι αόρατος? Αυτό αποτελεί μια παγκόσμια διαπίστωση ότι ο εχθρός είναι ύπουλος και αόρατος όπως επίσης και μια πραγματικότητα μη αμφισβητήσιμη. Ότι ο ιός είναι υπαρκτός. Η έκθεση των ανθρώπων μας υγειονομικών υπαλλήλων στον ιό κατά την άσκηση του καθήκοντος τους αποτελεί δυστυχώς και την αιτία του θανάτου τους.
Από την Πολιτεία όπως πολύ σωστά επισημαίνετε ακόμα δεν έχουμε ακούσει ούτε συλλυπητήρια. Εσείς συνεχώς αναφέρετε ότι 24 υγειονομικοί χάθηκαν και ενδιαφέρεστε για τις οικογένειες μας και κάποιοι μεμονωμένοι Βουλευτές. Η κάθε οικογένεια ζεί το δικό της ΓΟΛΓΟΘΑ. Η ζωή μας άλλαξε δραματικά γιατί οι άνθρωποί μας θυσιάστηκαν για να σώσουν όλους εμάς. Το ελάχιστο που οφείλει να κάνει η Πολιτεία είναι να σταθεί δίπλα στις οικογένειές μας. Τον πόνο μας δεν μπορεί να τον σβήσει κανείς. Μπορεί όμως η Πολιτεία να δείξει τον απαιτούμενο σεβασμό στους ΉΡΩΕΣ, όπως η ίδια τους χαρακτήριζε, που θυσιάστηκαν, να χαρακτηρίσει εργατικό ατύχημα την απώλεια τους ως οφείλει, να εξαφανίσει την ανασφάλεια από τους Υγειονομικούς που μένουν πίσω για την μελλοντική αβεβαιότητα ενόψει και του 3ου κύματος. Γιατί κάποιοι μένουν πίσω και συνεχίζουν…Γιατί η ανθρώπινη ζωή είναι ανεκτίμητη…η απώλεια των αγαπημένων μας μη αναστρέψιμη και οι παραπάνω ενέργειες μόνο συμβολικές έως ελάχιστα ανακουφιστικές μπορεί να θεωρηθούν.
Αντί αυτού στην παρούσα φάση ούτε προσωρινή σύνταξη δεν μπορούμε να πάρουμε διότι οι άνθρωποι μας ήταν εν ενεργεία υπάλληλοι. Τουλάχιστον η Πολιτεία ας κάνει το ελάχιστο και αυτονόητο για την επιβίωση μας, την άμεση έκδοση της σύνταξής μας.
Ο άνθρωπος μας Κωνσταντίνος Πετσούκης είναι ο 15ος υγειονομικός που έχασε τη μάχη με τον αόρατο εχθρό στις 20.12.2020 στη ΜΕΘ του Νοσοκομείου Γεννηματάς Θεσσαλονίκης, νοσηλευτής του Γενικού Νοσοκομείου Φλώρινας.
Η σύζυγος του συναδέρφου σας».