Του Γ. Τεκίδη
Ο πολιτισμός ο πολιτικός των αρίστων του Μητσοτακικού καθεστώτος, τώρα τελευταία γνωρίζει πιένες. Δοκιμάζουν τα όρια υπομονής και ανοχής των πολιτικών τους αντιπάλων στις δημόσιες συζητήσεις, υιοθετώντας α πριόρι μια κουτσαβάκικη συμπεριφορά και ένα απίστευτα χυδαίο λεξιλόγιο. Λεξιλόγιο, στάση και συμπεριφορά όχι απλών μελών, οπαδών ή έστω μεσαίων στελεχών, για τα οποία θα μπορούσε κάποιος να επικαλεστεί διάφορες δικαιολογίες, όπως απειρία, αδυναμία να εκφραστούν, έλλειψη αγωγής και λοιπά.
Εδώ μιλάμε για πρώτης γραμμής στελέχη και κυβερνητικούς παράγοντες, οι οποίοι έχουν ταυτίσει τον εαυτό τους με το κράτος, με τα όσια και ιερά του τόπου και απαιτούν από τους άλλους την προσοχή, τον σεβασμό, την ευλάβεια και την παραδοχή ως θέσφατο των όσων λένε και ισχυρίζονται, θεωρώντας αμάρτημα και προσβολή οποιαδήποτε αντίρρηση, άποψη και διαφωνία εκφραστεί από τον συνομιλητή τους. Και επειδή γι’ αυτούς η μετριοπάθεια, ο σοβαρός και τεκμηριωμένος πολιτικός λόγος, ο στοιχειώδης σεβασμός στον συνομιλητή θεωρούνται φτηνές τσιριμόνιες και ένδειξη δειλίας, μετέρχονται τον λόγο και τη λούμπεν συμπεριφορά ανθρώπων του κοινωνικού περιθωρίου, ποντάροντας στην έγκριση και επιβράβευση των τηλεθεατών που θα χειροκροτήσουν τον τσαμπουκά που δεν… μασάει τα λόγια του.
Ο κ. Καιρίδης, εκ των αρίστων του Κυριάκου, για παράδειγμα, τελευταία ζήλεψε την δόξα των ακραίων της παράταξης του, οι οποίοι πρώτοι έδειξαν τον δρόμο και απευθύνεται ως περιθωριακός μάγκας σε τηλεοπτική συζήτηση στον Γ. Τσίπρα «κ.Τσίπρα σκάστε… μπορείτε;» Ο ίδιος πάλι με σκαιό τρόπο, που αρμόζει σε καυγά μισομεθυσμένων συνοικιακού καφενείου, διακόπτει προκλητικά σε άλλη συζήτηση τον συνομιλητή του, τον Δ. Τζανακόπουλο με εκφράσεις «κάντε ένα κρύο ντους κύριε να ηρεμήσετε… πάρτε και ένα ηρεμιστικό…».
Οι άριστοι του ακροδεξιού καθεστώτος σαν μοναδικοί πολιτικοί διανοητές, πολυπράγμονες και ικανοί μόνο αυτοί να αναλύσουν την σύγχρονη εγχώρια και διεθνή πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα, έχοντας στο τσεπάκι τους τις σωτήριες λύσεις, δεν αντέχουν την πολιτική και ιδεολογική φτώχεια των αντιπάλων τους, την… αφέλεια και τα ξεπερασμένα επιχειρήματα τους, και γι’ αυτό εκρήγνυνται όσο οι άλλοι προκαλούν την γαλαντόμα υπομονή τους.
Ύστερα, ως κάτοχοι ιδιοκτησιακών τίτλων αυτού του τόπου, δεν μπορεί να λογίζονται όλοι ίσοι και όμοιοι. Δεν μπορεί ο πας εις πληβείος να αυθαδιάζει, να επιμένει και προπάντων να ασκεί κριτική στα πεπραγμένα των αρίστων. Στα πεπραγμένα αυτών που η μοίρα και ο Θεός όρισαν να διοικούν στο διηνεκές, να πράττουν κατά βούληση, να κτίζουν το κράτος των ημετέρων, το κράτος που θα εξασφαλίζει προοπτικές ανέλιξης και προκοπής μοναχά για όσους το σέβονται, μοναχά για τα «δικά μας παιδιά».
Ασεβείς και ερωτοτροπούντες με την κοινωνική αναταραχή, τον διχασμό και το εμφυλιακό κλίμα, το μεγαλόψυχο και μέχρι παρεξηγήσεως… ανεκτικό κράτος της αιώνιας και αναλλοίωτης ακροδεξιάς, δεν θα σας ανεχθεί άλλο.
Αυτό το κράτος της περηφάνιας, της σοβαρότητας, της αξιοπρέπειας και του… σεβασμού στους πολίτες του, όταν σας μιλά, ο δικός σας λόγος περισσεύει.
Σκασμός…