Στις 2 Νοεμβρίου του 1977, στις 19:00 περίπου το απόγευμα ώρα Ελλάδας, ξέσπασε μια από τις πιο μεγάλες και φονικές νεροποντές της Αθήνας. Από τις καταγεγραμμένες νεροποντές και πλημμύρες, ιστορικοί και μετεωρολόγοι συμφωνούν πως υπήρξε η δεύτερη μεγαλύτερη θεομηνία, ύστερα από εκείνη του 1961.

Η νεροποντή κράτησε περίπου μιάμιση ώρα, αλλά άφησε πίσω της μια ιστορική καταστροφή. Η Αθήνα τότε, δεν είχε «μπαζώσει» τα ποτάμια και τους χειμάρρους της και η πλημμύρα ήταν ένα πολύ πιθανό φαινόμενο αν ερχόταν μια καταιγίδα σαν αυτή της 2ας Νοεμβρίου του 1977. Η τεράστια ποσότητα υετού, προκάλεσε την πλημμύρα σε 1.924 υπόγεια του λεκανοπεδίου, ενώ το Αιγάλεω και το Μοσχάτο κηρύχθηκαν σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Περισσότερα από 170 αυτοκίνητα παρασύρθηκαν ενώ, δυστυχώς, δεν έλειψαν και οι θάνατοι, που έφτασαν τους 39 σε Αθήνα και Πειραιά.

Η υπερχείλιση του Κηφισού, δυσχέραινε ακόμα περισσότερο την κατάσταση στις γύρω περιοχές. Η βροχή είχε ξεκινήσει από το πρωί και βαθμιαία αυξανόταν ώσπου στις 7 το απόγευμα, άρχισε ο βιβλικός κατακλυσμός. Όπως αναφέρει η εφημερίδα «Το Βήμα» της εποχής, σε πολλά νοσοκομεία τα χειρουργεία σταμάτησαν και κατέρρευσε μεγάλο κομμάτι του δικτύου του ΟΤΕ. Άνθρωποι εγκλωβισμένοι στους δρόμους πάνω σε στάσεις λεωφορείων και αγκαλιασμένοι από κολώνες προσπαθούσαν να σωθούν και οι υπόλοιποι που ήταν σε ασφαλή μέρη δεν είχαν τη δυνατότητα να επικοινωνήσουν με τους δικούς του να τους που ότι είναι καλά. Στιγμές αλλοφροσύνης διαδραματίστηκαν στις οδούς Πειραιώς, Χαμοστερνας, Πέτρου Ράλλη, Αθηνών, Ιερά Οδό και Ποσειδώνος.

Χωρίς στην αυτοθυσία της πυροσβεστικής και των πληρωμάτων των ασθενοφόρων, ο αριθμός των νεκρών θα ήταν πολύ μεγαλύτερος. Ανάμεσα στα θύματα ήταν και αρκετά μικρά παιδιά. Πρόκειται για τη δεύτερη φονικότερη καταγεγραμμένη θεομηνία στο λεκανοπέδιο. Στις 5 Νοεμβρίου του 1961, η νεροποντή που έπληξε την Αθήνα, άφησε πίσω της 43 νεκρούς, 3.700 άστεγους και περίπου 4.000 σπίτια που καταστράφηκαν από τα ερμητικά νερά.