Νένα Μεϊμάρη: Σύλλογος ΑΞ.Ι.Α. – Κάτι σαν τον Γκάντι!
της Νένας Μεϊμάρη*
Είναι, ίσως, η πιο συγκινητική συνέντευξη που έχω πάρει. Η πιο καθηλωτική πάντως είναι.
Όταν άκουσα την ιστορία αυτή από το στόμα της προέδρου, το μυαλό μου πήγε στην Ινδία και στον Γκάντι. Βλέπετε, υπάρχει μεγάλη δύναμη στην απλότητα. Υπάρχει ένταση στην εικόνα χωρίς λόγια. Η παρουσία και μόνο φτάνει.
Η εικόνα με τις μαυροφόρες γυναίκες να παρακολουθούν ήρεμα μιλάει με χίλιες λέξεις.
Nomination for National Geographic Awards!!
Απίστευτη η σκληρή δουλειά του συλλόγου. Πολύτιμη. Ανεκτίμητη. Με βάθος και νόημα.
Θα αφήσω την πρόεδρο να μας διηγηθεί την ιστορία της. Προσωπικά την ευχαριστώ θερμά και της εύχομαι να δει πλούσιους καρπούς στη χρήσιμη δουλειά της.
Μπορείτε να παρακολουθήσετε τις δράσεις του Συλλόγου Συζύγων Θανόντων ΑΞ.Ι.Α. εδώ.
Κ. Σαμαρά, διαβάζω τον τίτλο του Συλλόγου σας: Σύλλογος Συζύγων Θανόντων ΑΞ.Ι.Α – Δικαίωμα στην αξιοπρέπεια. Ποιους ακριβώς αντιπροσωπεύει και ποιοί είναι οι στόχοι;
Κ. Μεϊμάρη σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την ευκαιρία που μας δίνετε για να ακουστούμε…
Ο σύλλογος ΑΞΙΑ αντιπροσωπεύει όλους όσους είναι σε κατάσταση χηρείας ανεξαρτήτου φύλου και ηλικίας και στόχος μας είναι η ορφανική οικογένεια να έχει τα προνόμια και την στήριξη της πολιτείας που της αρμόζει.
Τι σας ώθησε να δημιουργήσετε τον σύλλογο; Περιγράψτε μας τα πρώτα βήματα και τις πρώτες εντυπώσεις σας.
Η αφορμή για τη δημιουργία του συλλόγου ήταν ο νόμος Κατρούγκαλου που ψηφίστηκε τον Μάιο του 2016 και έβαζε ηλικιακά κριτήρια για να είσαι δικαιούχος σύνταξης χηρείας…δηλαδή για να είσαι δικαιούχος σύνταξης χηρείας έπρεπε να είσαι άνω των 55 ετών. Αν ήσουν άνω των 52 ετών έπαιρνες την σύνταξη για 3 χρόνια και μετά την ξαναέπαιρνες 67 ετών και εάν ήσουν κάτω των 52 ετών την έπαιρνες για 3 χρόνια και μετά ΠΟΤΕ ξανά και το ποσοστό της σύνταξης του θανόντος ήταν στο 50%.
Όταν έχασα τον σύζυγό μου ήμουν 49 ετών και όπως καταλαβαίνετε ήμουν στην χειρότερη περίπτωση….δηλαδή θα έπαιρνα την σύνταξή του μόνο για 3 χρόνια και ποτέ ξανά χωρίς να έχω άλλο εισόδημα.
Έτσι, μην έχοντας άλλη επιλογή άρχισα να στέλνω επιστολές σε υπουργεία, σε εκπομπές αλλά δυστυχώς δεν άκουγε κανείς…ένας φίλος και συνάδελφος του συζύγου μου έγραψε ένα άρθρο στην τοπική εφημερίδα της Λάρισας για το θέμα μας και από εκεί και πέρα με βοήθησε να βρω κι άλλα άτομα με το ίδιο πρόβλημα.
Ξεκινήσαμε 6 γυναίκες από τη Λάρισα και 5 από την Αθήνα και κάναμε διαμαρτυρία έξω από το Υπουργείο Εργασίας…η πρώτη συνάντηση με τον υφυπουργό ήταν τραγική γιατί όλο αυτό το θεωρούσε δίκαιο και δεν ήθελε να μας ακούσει και δυστυχώς ήταν πάρα πολλοί αυτοί που δεν ήθελαν να μας ακούσουν.
Πώς ήρθατε σε επαφή με τον πρωθυπουργό της χώρας; Τι αποτελέσματα έφερε η συνάντησή σας;
Είχαμε κάνει μεγάλο αγώνα και πολλές διαμαρτυρίες, επαφές με πολιτικούς όλων των παρατάξεων.
Η κ. Γεννηματά μας υποστήριξε πάρα πολύ με συνεχείς επερωτήσεις στην Βουλή όπως και πολλοί βουλευτές του ΚΙΝΑΛ, της ΝΔ, του ΚΚΕ αλλά κανείς δεν μπορούσε να δώσει λύση στο πρόβλημά μας.
Έτσι αποφασίσαμε να πλησιάσουμε τον κ. Μητσοτάκη αλλά ήταν πολύ δύσκολο και σε μία επίσκεψη που είχε στην Λάρισα ήμασταν και οι 5 γυναίκες ντυμένες στα μαύρα και απλώς καθόμασταν στην άκρη. Όπου πήγαινε και εμείς εκεί, ώσπου μας πρόσεξε, ήρθε κοντά μας και μόλις του είπαμε ποιες είμαστε, μας είπε πως γνώριζε το θέμα και τον σύλλογο και έτσι μας κάλεσε στην Αθήνα για συνάντηση.
Στην συνάντησή μας ήταν πολύ θετικός και από τότε είχαμε συχνή επικοινωνία μέχρι που προεκλογικά δεσμεύτηκε δημόσια πως εάν κερδίσει τις εκλογές θα λύσει το πρόβλημα με το ηλικιακό και με το ποσοστό.
Μετά από αυτή την δέσμευση μας κάλεσε η υπουργός Εργασίας και σε λίγες μέρες ανακοίνωσε πως θα καταργηθεί αυτός ο νόμος.
Ποιο βλέπετε ως το μεγαλύτερο πρόβλημα στο θέμα που ασχολείστε και πώς αντιλαμβάνεστε τη λύση;
Το μεγαλύτερο πρόβλημα σαφώς είναι η καθυστέρηση των εκδόσεων συντάξεων καθώς έχουμε εκκρεμότητες από το 2016…η καθυστέρηση οφείλεται καθαρά στην έλλειψη λογισμικών και πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στις συντάξεις χηρείας.
Με το παγκόσμιο οικονομικό χάος που επικρατεί, με την χώρα μας να περνάει κρίση σε διάφορα επίπεδα, τι θα συμβουλεύατε άτομα που βιώνουν την χηρεία;
Αδιαμφισβήτητα η οικονομική κρίση τόσων χρόνων έχει επηρεάσει τις ζωές όλων μας…όταν όμως έχεις να βιώσεις και μία απώλεια με τις οικονομικές δυσκολίες που θα επακολουθήσουν είναι τραγικό.
Όταν βιώνεις μία τέτοια κατάσταση πρέπει να βρεις το κουράγιο και να σταθείς στα πόδια σου διεκδικώντας τα όσα δικαιούσαι και να παλέψεις για την ζωή σου.
Αναλογιζόμενη την πείρα που έχετε σε αυτά τα θέματα, ποιο πιστεύετε ότι είναι το μέλλον σε θέματα οικονομικά (συντάξεις και όχι μόνο) για όσους βιώνουν την χηρεία; Πού πρέπει να δοθεί κυρίως η έμφαση;
Δυστυχώς οι συντάξεις χηρείας παρόλο που είναι στο 70% από την σύνταξη του θανόντος, είναι πάρα πολύ χαμηλές και δυστυχώς οι επόμενες θα είναι πιο χαμηλές οπότε πρέπει να δοθούν κίνητρα για εργασία χωρίς όμως να μειώνεται η σύνταξη χηρείας.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα του Συλλόγου σας και πού θέλετε να είναι σε μερικά χρόνια από τώρα;
Σίγουρα το μεγαλύτερο επίτευγμα του συλλόγου είναι η αλλαγή του νόμου περί συντάξεων χηρείας. Τον Μάιο του 2019 που ψηφίστηκε ο νέος νόμος, οι συντάξεις χηρείας που δικαιώθηκαν από το ηλικιακό και το ποσοστό ήταν 70.000 περίπου και συνεχίζουμε ώστε η ορφανική οικογένεια να έχει ό,τι καλύτερο από την πολιτεία.
Επόμενος στόχος του συλλόγου ΑΞΙΑ είναι η δημιουργία ορφανικής κατηγορίας ώστε να έχει αρκετά προνόμια τόσο στα άτομα που έρχονται σε κατάσταση χηρείας όσο και τα παιδιά που είναι ορφανά.
Λαμπρινή Σαμαρά
Πρόεδρος του Συλλόγου ΑΞΙΑ
Ευχαριστώ πάρα πολύ…
*Η Νένα Μεϊμάρη ήταν επί χρόνια εκπαιδευτικός με πλούσιο ακαδημαϊκό υπόβαθρο σε δημόσιο σχολείο της Βοστώνης. Συνταξιούχος, πλέον, ασχολείται με την αρθρογραφία και τον εθελοντισμό. Πρόσφατα δημιούργησε το πρώτο blog για χήρες και στήριξη αυτών με τίτλο Είμαι Χήρα – Έχω Φωνή που ενημερώνεται τακτικά με χρήσιμα και ενδιαφέροντα άρθρα, μουσικά κομμάτια και τη δική σας φωνή, και ολοκλήρωσε το πρώτο της βιβλίο Σου γράφω γιατί υπάρχεις.