ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΔΗΜΗΝΑ – ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ
Η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα δύσκολα θα μπορούσε να είναι θετική με τις σημερινές συνθήκες. Για μια χώρα που φθίνει καθημερινά πληθυσμιακά, δημογραφικά, οικονομικά και γενικότερα ποιοτικά αμφιβάλλω αν θα μπορούσε κανείς να εγγυηθεί ένα ευοίωνο μέλλον.
Σε μια επιφυλλίδα του στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» Ο Χρήστος Γιανναράς, παίρνοντας αφορμή από δημοσίευμα του Ευρωβουλευτή Κώστα Χρυσόγονου, εξέφρασε την άποψη ότι αν συνεχιστεί η πορεία της χώρας με τα σημερινά δεδομένα της μείωσης των γεννήσεων και της μετανάστευσης των χιλιάδων νέων μας στο εξωτερικό σε 40 χρόνια δεν θα υπάρχουν Έλληνες σε αυτό τον τόπο.
Και σαφώς δεν είναι μόνο το δημογραφικό και η μετανάστευση του άνθους της Ελλάδας στο εξωτερικό. Είναι και η εισροή χιλιάδων προσφύγων και λαθρομεταναστών από χώρες της Ανατολής, της Αφρικής και νωρίτερα του Βορρά, που εγκαθίστανται μόνιμα οι περισσότεροι εδώ, κουβαλώντας μαζί τους την θρησκεία, την κουλτούρα και τα ήθη και έθιμά τους. Μουσουλμάνοι στην πλειονότητά τους γεννοβολούν μόλις πατήσουν το πόδι τους στην Ελλάδα πλήθος παιδιών ,που παίρνουν την ελληνική υπηκοότητα, λόγω γεννήσεως. Μια χώρα ανοχύρωτη, «ξέφραγο αμπέλι» στην κυριολεξία, που μάταια αναζητεί υποστήριξη και εγγύηση των συνόρων της από τους κατ’ ευφημισμόν εταίρους της.
Η χώρα μας , μετά την προηγηθείσα επίπλαστη ευημερία της απερίσκεπτης κατασπατάλησης των πακέτων στήριξης της Ε.Ε. από ανίκανους, ανεύθυνους και διεφθαρμένους πολιτικούς, βιώνει την τελευταία δεκαετία τη δυσβάστακτη πτώχεια του μεγαλύτερου ποσοστού των κατοίκων ,τον διεθνή διασυρμό και ανυποληψία από τα κραυγαλέα σκάνδαλα και καταχρήσεις των ηγητόρων μας και τείνει να μεταβληθεί σε άσυλο καταθλιπτικών και απαισιόδοξων ανθρώπων.
Ζούμε στη χώρα του παραλόγου, της ανομίας, της ανεξέλικτης εγκληματικότητας, της εκτεταμένης διαφθοράς, της απεμπόλησης των ηθικών και πνευματικών αξιών, της ανασφάλειας και του φόβου των κατοίκων. Οικονομία, Άμυνα, Παιδεία και Υγεία , βασικά στοιχεία, που θα ενίσχυαν το αίσθημα ασφάλειας και αξιοπρεπούς διαβίωσης των πολιτών βρίσκονται κάτω του μηδενός. Αλλοπρόσαλλες ενέργειες και αντιφατικές δηλώσεις των εκάστοτε αρμόδιων εκπροσώπων των νευραλγικών αυτών Υπουργείων κλονίζουν το αίσθημα εμπιστοσύνης των πολιτών και τους γελοιοποιούν εντός και εκτός της χώρας.
Στον Ευρωπαϊκό χώρο κατέχομε τα πρωτεία στην ύπαρξη και αδυναμία αντιμετώπισης κράτους αναρχικών στο κέντρο της Πρωτεύουσας, μετατροπής των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων σε σπήλαια και ορμητήρια ληστών και εμπρηστών, επιβολής εξουθενωτικής φορολόγησης και καταλήστευσης της δημόσιας περιουσίας, ανύπαρκτης δημόσιας υγείας , και υποβιβασμού μισθών και συντάξεων σε επίπεδο πενίας. Η Ελλάδα έχει μεταβληθεί κατά την διαχρονικής ισχύος ρήση του θυμόσοφου Κωνσταντίνου Καραμανλή «ένα απέραντο φρενοκομείο».
Με τα παραπάνω δεδομένα ποιο μέλλον να προσδοκά ένας μέσης λογικής αντίληψης και εχέφρων άνθρωπος;