«Ανήκω σε μία μικρή χώρα. Ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τους αγώνες του λαού του, τη θάλασσα και το φως του ήλιου», έλεγε ο νομπελίστας ποιητής μας, Γ. Σεφέρης. Στα λόγια αυτά συμπυκνώνεται το νόημα της γιορτής της σημαίας μας, παραμονή της εθνικής μας επετείου.
Γιορτάζουμε και τιμούμε το ιερό μας σύμβολο που από την αρχική της ήδη μορφή «υφάνθηκε» με το γαλάζιο της ελληνικής θάλασσας και το λευκό των κυμάτων, με τον σταυρό να δεσπόζει, τονίζοντας την αφοσίωση των Ελλήνων στην ορθόδοξη χριστιανική πίστη.
Η σημαία πάντα μας ένωνε και συνεχίζει να μας ενώνει, για να θυμίζει ότι χάρη στην εθνική ομοψυχία οι Έλληνες μεγαλουργούν. Μικροί και μεγάλοι ευλαβικά την τιμούμε και νιώθουμε την ευθύνη και το χρέος να ανταποκριθούμε, όταν το καθήκον μας καλεί, να υπερασπιστούμε την εδαφική μας ακεραιότητα, την εθνική μας ανεξαρτησία, τη δημοκρατία, την ελευθερία.
Τη μέρα αυτή γιορτάζουμε, όχι μόνο μια μεγαλειώδη ελληνική ιστορική στιγμή, αλλά γεγονότα με παγκόσμια ακτινοβολία και πανανθρώπινη απήχηση. Αξιωματικοί και απλοί στρατιώτες, γυναίκες και παιδιά, νέοι και γέροι απέδειξαν ότι οι «ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες», ξαφνιάζοντας τότε τους εχθρούς, το φασιστικό καθεστώς των Ιταλών και Γερμανών – Δυνάμεις του Άξονα, από τα βουνά της Πίνδου μέχρι και την Κρήτη και κατάφεραν να επιβληθούν πρωτίστως με τη σθεναρή αντίστασή τους, με το μεγαλείο της ψυχής τους που θερμαινόταν από αγάπη για την πατρίδα, για την ελευθερία, τον ίδιο τον
άνθρωπο που μάχεται για τα δίκαιά του.
Η θυσία του λαού μας διατράνωσε το μήνυμα ότι ελεύθερος δεν μπορεί να είναι παρά μόνο όποιος σε κάθε στιγμή και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες αγωνίζεται, δε συνθηκολογεί με τη σκλαβιά, κατανοεί ότι πρέπει να πει το μεγάλο «ΟΧΙ».
Η αρετή των Ελλήνων, με τον ύψιστο ηρωισμό τους ας είναι το φωτεινό παράδειγμά μας, ώστε με υψηλό φρόνημα να συνεχίσουμε τον δρόμο προς την ενότητα και την πρόοδο του Έθνους.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΡ. ΜΑΚΡΗΣ