Μετά τον εμφύλιο πόλεμο, κυβερνώντας η δεξιά την χώρα μας, με μια σειρά ‘’Δημοκρατικών Πραξικοπημάτων’’ με την βοήθεια της πέραν του Ατλαντικού φίλης μας χώρας, (βλ John Emil Peurifoy), τριφασικό εκλογικό σύστημα Τάκου Μακρή (1958), βία και νοθεία εκλογών 1961, αποχώρηση και αυτοεξορία του Κωνσταντίνου Καραμανλή (με το επώνυμο Τριανταφυλλίδης *1.) το 1963, κυβέρνηση στην Ελλάδα στις 16 Φεβρουαρίου 1964 αναδεικνύεται με ποσοστό 52,72% με βουλευτικές έδρες 171, η Ένωση Κέντρου με αρχηγό τον Γιώργο Παπανδρέου ή Γέρο της Δημοκρατίας.
Ύστερα από 28 χρόνια, από τη δικτατορία του Ιωάννη Μεταξά ο οποίος βέβαια ανέλαβε την εξουσία με το πρόσχημα να σώσει την Ελλάδα από του Κουμμουνιστικό κίνδυνο.
Στο μεσοδιάστημα αυτό η Μητρόπολη του καπιταλισμού και του αποικιοκρατισμού η Μεγάλη Βρετανία , παραδίδει τα σκήπτρα της Παγκόσμιας εξουσίας στις ΗΠΑ με το αποκύημα του Σχεδιίο Μάρσαλ που υπεβλήθη το 1947 με Πρόεδρο τότε των ΗΠΑ τον Χάρι Τρούμαν.
Για πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια, έρχεται στην Ελλάδα μια λαοπρόβλητη Κυβέρνηση η οποία όμως προφανώς ανησυχεί τους ‘’συμμάχους’’ μας Αμερικανούς.
Η κοινωνική καταπίεση του παρελθόντος δίνει ένα χαμόγελο αισιοδοξίας στην μέγιστη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, που όπως γνωρίζουμε δεν διήρκησε για πολύ.
Στα πλαίσια της δημοκρατικής κοινωνικής απελευθέρωσης, άρχισαν οι Έλληνες να γιορτάζουν σημειολογικά ιστορικά γεγονότα του άμεσου παρελθόντος, μεταξύ αυτών και η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου (25 Νοεμβρίου 1942).
Η Πιερία δεν μπορούσε να λείψει από αυτές τις σημειολογίες, γιατί η Πιερία ιστορικά ήταν τόπος μαρτυρίου και επί Τουρκοκρατίας αλλά και επί Γερμανικής κατοχής.
Έφυγαν για τον Γοργοπόταμο δύο λεωφορεία ένα από το Αιγίνιο και ένα από την Κατερίνη. Δυστυχώς το μεσημέρι περίπου, στο πλήθος των 20.000 προσκυνητών το γκρούπ του Αιγινίου πάτησε νάρκη από την οποία δολοφονήθηκαν 13 άνθρωποι. Τη νάρκη την πάτησε ο 23χρονος τότε Κισκινίδης Χρήστος και ο 24χρονος Τσιντικίδης Δήμος, οι οποίοι βέβαια διαμελίσθηκαν, τραυματίστηκαν 85 περίπου συνάνθρωποι μας και μεταξύ αυτών 5-6 από τους ‘’προσκυνητές’’ του Αιγινίου.
Ύστερα από το γεγονός αυτό, έψαχναν να βρουν πως βρέθηκε η νάρκη εκεί, άλλοι έλεγαν ότι ήταν παλιά από τον πόλεμο της Γερμανικής κατοχής και άλλοι ότι την τοποθέτησαν κάποιοι ‘’σύμμαχοι’’ μας με τους εδώ συνεργάτες τους, επιχείρηση «Κόκκινη Προβιά»*2. ή όπως αλλιώς.
Μαθητής εγώ της Δ’ Γυμνασίου τότε, ανήσυχος είχα εκφράσει την επιθυμία και με την παρακίνηση της καθηγήτριας μου Ελένης Παπαδοπούλου να μεταβώ στο Γοργοπόταμο, δυστυχώς όμως δεν μπόρεσα να μεταβώ όμως τις επόμενες ημέρες, δέχτηκα τεράστιο bullying και κατηγορίας ως κουμουνιστή από πολλούς και μάλιστα και από μακρινούς συγγενείς μου. Το γράφω αυτό για να δούμε τι κατάσταση επικρατούσε στους συντριπτικούς κύκλους και τότε. Η άποψη αυτών ήταν ότι τη νάρκη της τοποθέτησαν οι ‘’κουμουνιστές’’.
Μετά το γεγονός αυτό σε λιγότερο από δυόμιση χρόνια η Ελλάδα μπαίνει στον γύψο του δικτάτορα Γεωργίου Παπαδόπουλου και βέβαια η διχοτόμηση της Κύπρου.
Τα γράφω αυτά για να δούμε πως η ιστορία επαναλαμβάνεται πάντοτε και μόνον για τα συμφέροντα ολίγων και όχι για τις αξίες και τα συμφέροντα του απλού λαού.
Τιμή και Δόξα λοιπόν σε όλους τους άδικα ‘’δολοφονημένους’’ μα ιδιάιτερα στα δυο παλικάρια, συμπατριώτες μας στον 23χρονο Κισκινίδη Χρήστο και 24χρονο Τσιντικίδη Δήμο.
Καλά είναι να αρχίσουμε να ανησυχούμε και να αντιστεκόμαστε σε πράγματα που καταρρακώνουν την αξιοπρέπεια, την ηθική υπόσταση και την ανθρώπινη ζωή.
Γκούνας Σωτήριος
Οικονομολόγος
*1. Τριανταφυλλίδης: Σκοτεινή περίοδος και για την ίδια την δεξιά.
*2. Κόκκινη Προβιά: Παρακρατική οργάνωση του ίδιου του ΝΑΤΟ