Του Ιωάννη Ιντζέ *
Ψηφίσθηκε χθες ο «Κρατικός Προϋπολογισμός οικονομικού έτους 2025». Στη συζήτηση που έγινε στην Βουλή παρουσιάσθηκαν πολλά στοιχεία, δείκτες και στατιστικά, για να υποστηριχθούν οι απόψεις των κομμάτων και της Κυβέρνησης.
Το να μείνει κανείς στους αριθμούς του Π/Υ λίγο μόνο ωφελεί. Αυτό που πρέπει να δούμε είναι πως εντάσσεται ο Π/Υ στην γενικότερη στρατηγική και πολιτική κατεύθυνση της χώρας μας. Ποιος τελικά έχει τον έλεγχο της ελληνικής οικονομίας.
Με την ψήφιση των μνημονίων και όλων των εφαρμοστικών νόμων για την λεγόμενη «προσαρμογή» ή «μεταρρύθμιση» της ελληνικής οικονομίας, συντελέστηκε ο πλήρης έλεγχος της οικονομίας μας από τους δανειστές και έχουμε μπει σε ένα φαύλο κύκλο στον οποίο εκλιπαρούμε για εξωτερική βοήθεια, με αντάλλαγμα παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας.
Εκποίηση Δημόσιας περιουσίας.
Ένας από τους βασικούς όρους των μνημονίων ήταν να εκποιήσουμε τη δημόσια μας περιουσία, τόσο για την αποκόμιση εσόδων για την αποπληρωμή των δανείων μας, όσο και για την απεμπλοκή του Κράτους από δραστηριότητες που δήθεν δεν έπρεπε να έχει.
Το ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ ανέλαβε μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, το έργο εκποίησης όλης της δημόσιας περιουσίας. Δέος και μόνο προκαλεί η απαρίθμηση των δημόσιων οργανισμών και εταιριών που έχουν χωρίς υπερβολή ξεπουληθεί. ΔΕΗ, ΟΤΕ, Σιδηρόδρομοι, Δρόμοι, λιμάνια, Αερολιμένας Αθηνών, περιφερειακά Αεροδρόμια, ΟΠΑΠ, Πετρέλαια, Φυσικό Αέριο και πρόσφατα ΕΛΤΑ, ΔΕΘ-Helexpo, ΓΑΙΑΟΣΕ, Ελληνικές Αλυκές, Διώρυγα Κορίνθου, ΟΑΣΑ, Κεντρική Αγορά Θεσσαλονίκης, Οργανισμός Κεντρικών Αγορών και Αλιείας, κλπ. Και φυσικά πλήθος κρατικών ακινήτων που περιγράφονται και στον Π/Υ.
Τόσος κόπος γενεών Ελλήνων χάθηκε ανεπιστρεπτί χωρίς να το καταλάβει κανείς. Αυτό το έγκλημα δεν καλύπτεται πίσω από κανέναν οικονομικό δείκτη ή παροχή. Είναι απώλεια εθνικής κυριαρχίας και ελέγχου.
Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ).
Η ίδρυση της ΑΑΔΕ ήταν απαίτηση των δανειστών μας. Και ενώ είναι υπεύθυνη για το πολύ σημαντικό έργο της συλλογής των δημοσίων εσόδων, δεν ελέγχεται από το Υπουργείο Οικονομικών. Αυτό αποτελεί μια απόφαση που μόνο στην Ελλάδα των μνημονίων μπορούσε να ληφθεί, ενώ αποτελεί και μία παγκόσμια πρωτοτυπία. Και μόνο αυτό το στοιχείο δείχνει ότι η εθνική μας κυριαρχία έχει απωλεσθεί.
Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι επιλέχθηκε αυτό το μοντέλο γιατί είναι πιο αποτελεσματικό. Και αυτό όμως το επιχείρημα είναι έωλο.
Σύμφωνα με έκθεση του ΟΟΣΑ, τα ληξιπρόθεσμα χρέη φυσικών και νομικών προσώπων προς την Εφορία ανέρχονταν το 2022 στο 190,6% των φόρων που εισπράττει ετησίως το υπουργείο Οικονομικών. Μία παγκόσμια πρωτιά. Δηλαδή βεβαιώνονται φόροι που τελικά δεν εισπράττονται.
Στο τέλος του 2023 υπήρχαν 106.3 δισ. ευρώ ληξιπρόθεσμο υπόλοιπο, οφειλές δηλαδή προς το Κράτος που δεν είχαν εισπραχθεί. Από αυτά τα χρήματα, τα 88 δισ. ευρώ τα οφείλει ένας πολύ μικρός αριθμός οφειλετών (22.015) οι οποίοι χρωστούν στο Κράτος πλέον των 300.000 ευρώ και κατά μέσο όρο περί τα 4 εκατ. ευρώ. Διαπιστώνεται δηλαδή ότι η μεγάλη απώλεια εσόδων προέρχεται όχι από μισθωτούς ή επαγγελματίες, αλλά από κάποιους λίγους, οι οποίοι συσσωρεύουν τεράστιες οφειλές που, τελικά, με διάφορους τρόπους καταφέρνουν να μην πληρώνουν.
Επίσης θα πρέπει να αναφερθεί ότι η ΑΑΔΕ ευθύνεται και για το τεράστιο πρόστιμο των 367 εκατ. που μας επέβαλε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για απώλεια δασμών από την υποκοστολόγηση μεγάλων ποσοτήτων εισαγόμενων προϊόντων από την Κίνα μέσω του λιμανιού του Πειραιά, κατά τη χρονική περίοδο έως και το τέλος του 2019. Σε όλα αυτά γιατί δεν αξιολογείται η αποτελεσματικότητα της ΑΑΔΕ;
Ασυδοσία Τραπεζών
Οι τράπεζες ενεργούν χωρίς σχεδόν κανέναν έλεγχο από την Κυβέρνηση και την τράπεζα της Ελλάδος, αισχροκερδούν σε βάρος των Ελλήνων φορολογουμένων, δημιουργούν υπερκέρδη για τους ξένους μετόχους των και κανένας δεν μπορεί να τους επιβάλλει κανόνες. Η συνήθης δικαιολογία είναι ότι αυτοί είναι οι κανόνες της ΕΕ.
Οι τράπεζες έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί με δεκάδες δις σε βάρος των Ελλήνων φορολογουμένων, δεν πληρώνουν καθόλου φόρους, καλυπτόμενοι πίσω από την ευφυή εφεύρεση του νόμου περί «αναβαλλόμενου φόρου» και φυσικά καταγράφουν υπερκέρδη που κατευθύνονται στους εξωχώριους μετόχους τους.
Την ίδια στιγμή οι Τράπεζες έχουν δώσει «δανεικά και αγύριστα» περί το ένα δις ευρώ στα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Οι εξυπηρετήσεις πρέπει να ανταμείβονται.
Φόροι και ακρίβεια και πάλι φόροι.
Ακούσαμε πολλές φορές ισχυρισμούς ότι η κυβέρνηση της ΝΔ έχει μειώσει τους φόρους, και μάλιστα έχει επιτευχθεί και μείωση του ποσοστού των φόρων ως προς το ΑΕΠ.
Η αλήθεια είναι, όμως, ότι τα συνολικά έσοδα από φόρους το 2024 ήταν 66,7 δισ. ευρώ σε σχέση με τα 42,5 δισ. ευρώ του 2020 (αύξηση 56,9%). Έχουμε δηλαδή μία τεράστια αύξηση φόρων. Και ενώ κάποιος θα το θεωρούσε θετική εξέλιξη, στην πράξη δεν είναι. Το μέγιστο των φόρων θα δοθεί για την αποπληρωμή των δανείων και θα αποστερήσει από την οικονομία πόρους για ανάπτυξη και επενδύσεις.
Πέρα των φόρων τα τελευταία χρόνια, έχουν επιβληθεί στο Έλληνα πολίτη μέτρα τα οποία επηρεάζουν σημαντικά την οικονομική του κατάσταση και τον έχουν φέρει σε μία κατάσταση απόγνωσης και ανέχειας. Αυξήσεις στις τιμές βασικών προϊόντων, στις δαπάνες υγείας, το κόστος ασφάλισης, το κόστος ενέργειας και στέγης, τα τέλη επικοινωνιών, μέχρι και το κόστος μετακινήσεων. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι το κόστος των διοδίων για ένα επιβατικό όχημα από Αθήνα-Θεσσαλονίκη με επιστροφή είναι 67,1 ευρώ, ενώ για ένα φορτηγό φτάνει τα 236 ευρώ. Αυτό φυσικά δεν αποτυπώνεται στον Π/Υ, αλλά είναι χρήματα που πρέπει να πληρωθούν από τον ιδιώτη ή τον επαγγελματία, την ίδια ώρα που πληρώνει τέλη ταξινόμησης και κυκλοφορίας για το όχημά του.
Ο Έλληνας πολίτης έχει περιέλθει σε μία συνεχή προσπάθεια επιβίωσης από τα μέτρα της Κυβέρνησης. Ενδεικτικό της όλης κατάστασης είναι έρευνα που δημοσίευσε η GPO στην οποία μόνο το 5,6% των ερωτηθέντων απάντησε ότι «ζουν άνετα και μπορούν να κάνουν αποταμίευση».
Εάν ο Π/Υ δεν ενισχύει την πρωτογενή παραγωγή και την εγχώρια μεταποίηση. Δεν εξασφαλίζει κίνητρα για αυτάρκεια σε βασικά προϊόντα, ενέργεια, αλλά και σε αμυντικό υλικό. Εάν δεν εξασφαλίζει την χρηματοδότηση της μικρομεσαίας επιχείρησης, αλλά και την αξιοποίηση των ενεργειακών πόρων. Εάν δεν στηρίζει την οικογένεια, τους νέους και την κοινωνία. Τότε δεν είναι Π/Υ ανάπτυξης αλλά συνέχιση της εξάρτυσης.
* Ο Ιωάννης Ιντζές είναι Αντιστράτηγος ε.α. απόφοιτος της Σχολής Εθνικής Άμυνας και κάτοχος ΜΑ στην «Εφαρμοσμένη Στρατηγική και τη Διεθνή Ασφάλεια». Είναι Διευθυντής του Πολιτικού Γραφείου του Προέδρου της ΝΙΚΗΣ και Υπεύθυνος του Τομέα Εθνικής Άμυνας.
(Δελτίο τύπου)