Πόσο όμορφο είναι που βλέπω νέα παιδιά με Ελληνικές σημαίες στα χέρια, να φωνάζουν για την ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Πόσο χαίρομαι που τα δικά μας παιδιά, κάνουν κατάληψη για ένα εθνικό θέμα και όχι όπως εμείς παλιά, κάναμε κατάληψη για το νόμο που έκλεινε τα νυχτερινά μαγαζιά νωρίς. Πόσο περήφανος νιώθω για τα παιδιά μου ΠΟΥ τα βλέπω να τραγουδούν το ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΞΑΚΟΥΣΤΗ…
Γιατί αυτά τα παιδιά είναι τα παιδιά της ΔΙΚΗΣ ΜΟΥ γενιάς. Των σημερινών σαραντάρηδων που νιώθουμε στο πετσί μας την Ελλάδα που μας παρέδωσαν οι δικοί μας γονείς. Την Ελλάδα της σφαλιάρας, των καρπαζοεισπρακτόρων, της ρεμούλας και του ωχαδερφισμού.
Εμείς μάθαμε στα παιδιά μας να τραγουδούν τον εθνικό ύμνο δυνατά και να μην φοβούνται, γιατί εμάς οι δικοί μας γονείς μας το στέρησαν…για να μην μας λένε φασίστες.
Εμείς ωθήσαμε τα παιδιά μας να μάθουν παραδοσιακούς χορούς και να βάζουν παραδοσιακές φορεσιές, γιατί εμείς το στερηθήκαμε. Εμάς μας έμαθαν, ότι το να χορεύεις παραδοσιακά τραγούδια, είναι κάτι γραφικό… ενώ ήταν «μοντέρνος», όποιος χόρευε ραπ, ρέιβ, τέκνο και άλλες αηδίες.
Εμείς αποκαλούμε τα παιδιά μας με ολόκληρο το όνομά τους και όχι Λίτσα, Ρούλα, Σία, Τάκη, Μάκη… γιατί η ξενομανία είχε βγάλει από τις ζωές μας ακόμα και το πραγματικό μας όνομα.
Εμείς μάθαμε στα δικά μας παιδιά, ότι είναι τιμή στους νεκρούς, να κάνεις παρέλαση ως μαθητής, γιατί εμείς ντρεπόμασταν και ψάχναμε αφορμές, να μην συμμετέχουμε ή να κάνουμε με τα χέρια στις τσέπες…
Σήμερα στο Λύκειο της κόρης μου εμφανίστηκε κάποιος κύριος που εκπροσωπούσε τον σύλλογο γονέων και επιτέθηκε φραστικά στα παιδιά. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες, διότι δεν ήμουν εκεί και ούτε το παιδί μου είχε συνολική εικόνα του περιστατικού, για να μου το μεταφέρει. Και επειδή θέλω να είμαι δίκαιος, δεν θα αναφερθώ σε κάτι που δεν είμαι 100% σίγουρος. Βλέπω όμως, διαβάζω και ακούω στην τηλεόραση και στα Blogs, μια τεράστια προσπάθεια από την εξουσία των διεθνιστών και των υπερμάχων του πολυπολιτισμού, να χρεώσουν στα παιδιά μας φασιστικές, όπως λένε, πρακτικές και ιδέες.
Λέω λοιπόν ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ. Γιατί για τα παιδιά μας, θα βγάλουμε μεγάλα νύχια… Γιατί η κουλτούρα και η εξουσία των ανθρώπων οι οποίοι νιώθουν δυσφορία με κάθε τι που θυμίζει Ελλάδα, πνέει τα λοίσθια και το ιδεολογικό τους αυτοκίνητο, έχει μείνει από βενζίνη και πάει με αναθυμιάσεις. Γιατί τώρα, ΕΜΕΙΣ είμαστε οι πολλοί και αυτοί λιγότεροι.
Και είναι πολύ τυχεροί που δεν βρέθηκε ακόμη εκείνος ο άνδρας που θα ενώσει αυτό τον κόσμο…
Η Μακεδονία είναι Ελλάδα. Δηλώνω συμπαραστάτης των παιδιών μας!
Αναστασιάδης Θωμάς
Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος
ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ – ΣΑΒΒΑΣ ΧΙΟΝΙΔΗΣ