Η κυβέρνηση ασχολείται με την επικοινωνιακή διάσταση των πραγμάτων, ΔΕΝ τολμά να αντιμετωπίσει τρέχοντα προβλήματα και ΔΕΝ διαθέτει τις γνώσεις για να αντιμετωπίσει τα πιο σύνθετα ζητήματα.
Με την κυβέρνηση απασχολημένη αφενός στην κατασκευή εχθρών και αφετέρου απορροφημένη σε εκλογικά μικροκομματικά παιγνίδια,η κατάσταση στην οικονομία αντί να βελτιώνεται,αρχίζει να εγκυμονεί όλο και περισσότερους κινδύνους
Το πρώτο σήμα κινδύνου ήρθε από το Eurogroup, που μετέθεσε την εκταμίευση της δωρεάν δόσης του ενός δισ., επισημαίνοντας μια σειρά καθυστερήσεις και αθετήσεις υπεσχημένων μέτρων και μεταρρυθμίσεων.
Μπορεί οι Ευρωπαίοι απασχολημένοι στα δικά τους προβλήματα, να μην ανεβάζουν τους τόνους, αλλά οι προειδοποιήσεις τους ήταν ξεκάθαρες.
Ακολούθησε το δεύτερο καμπανάκι από το ΔΝΤ, που μπορεί να μην έχει πλέον κεντρικό ρόλο στην Ελλάδα, αλλά οι επισημάνσεις του, κάθε άλλο παρά αδιάφορες είναι, για τις πάλαι ποτέ επάρατες αγορές.
Τώρα, η Τουρκία και τα Σκόπια φαίνεται ότι μας εμπαίζουν κι εμείς δυστυχώς, δεν θέλουμε να το καταλάβουμε.
Οι συνθήκες δυσκολεύουν και θα συνεχίσουν να δυσκολεύουν, και όσο εμείς δεν αντιμετωπίζουμε την κατάσταση… τόσο θα μεγαλώνουν τα προβλήματά μας.
Οι πλήρεις συνέπειες της συνολικής στρατηγικής της κυβέρνησης, θα φανούν στους επόμενους μήνες, καθώς το πρώτο τους μέλημα είναι, πώς να δημιουργήσουν κλίμα πόλωσης και διχασμού, πώς θα στοχοποιήσουν όσους θεωρούν πραγματικούς, ή εν δυνάμει αντιπάλους και πώς θα καταφέρουν τελικά να περιορίσουν την αναμενόμενη ήττα τους στις επερχόμενες εκλογές.
Προέχουν οι ίντριγκες, οι υποσχέσεις και οι θεωρίες συνωμοσίας, ενώ τα πραγματικά προβλήματα μπορούν να περιμένουν, ενώ γνωρίζουν πολύ καλά πλέον, ότι η χώρα και η οικονομία παραμένουν ακόμα ευάλωτες, αντί να περιορίζουν την αβεβαιότητα, κάνουν ότι περνά από το χέρι τους για να την συντηρούν.
Τα μόνα που τους απασχολούν είναι το στενό προσωπικό τους συμφέρον και η αγωνία της εκλογικής τους επιβίωσης, που για μια φορά φαίνεται ότι είναι διατεθειμένοι να παίξουν στα εκλογικά ζάρια το μέλλον της χώρας, της οικονομίας και των πολιτών που υποφέρουν…
Ζούμε την απόλυτη τραγωδία, η οποία οφείλεται στην έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού και στην απροθυμία και ανικανότητα της κυβέρνησης να διαχειριστεί τα μεγάλα θέματα.
Πιστεύω ότι, με τις ιδεοληψίες της κυβέρνησης, εξαντλείται σε επικοινωνιακά εσωτερικά παιγνίδια, που πολύ γρήγορα καταρρέουν κάτω από το βάρος της σκληρής πραγματικότητας.