Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας: Από τον υπόδικο Ζορό στη διοίκηση της φωτογραφίας και της απραξίας
Της Γνωσούλας Χαϊλατζίδου
Η Αυτοδιοίκηση δεύτερου βαθμού, δεν ατύχησε μόνο να συσταθεί τη χρονιά της χρεοκοπίας της χώρας και της έναρξης του μαύρου κύκλου των μνημονίων, το 2010, ατύχησε και να υπηρετηθεί από τεχνητές πλειοψηφίες, που τα καλπονοθευτικά συστήματα (αυτά που εξασφάλιζαν στον νικητή του δεύτερου γύρου το 60% των συμβούλων, ανεξάρτητα με το ποσοστό που είχε λάβει ο συνδυασμός στον πρώτο γύρο) τοποθετούσαν στη θέση των διοικητικών της αρχών.
Στη δική μας περιφέρεια, στην περιφέρεια κεντρικής Μακεδονίας, είχε δυστυχώς και επιπλέον ατυχίες. Ο νέος θεσμός «εγκαινιάστηκε» από τη διοίκηση του περιβόητου για τα γνωστά «45άρια» (τις αμέτρητες ρουσφετολογικές απευθείας αναθέσεις έργων σε εργολαβικούς φίλους) νομάρχη Θεσσαλονίκης και εκλεκτού της Ν.Δ Παναγιώτη Ψωμιάδη, με το ψηφοδέλτιο του οποίου εξελέγη και η πρώτη αντιπεριφερειάρχης Πιερίας Σοφία Μαυρίδου.
Ο πρώτος εκλεγμένος περιφερειάρχης αναγκάστηκε λόγω ποινικών διώξεων εναντίον του, να εγκαταλείψει άρον-άρον τη θέση του. Αντικαταστάτης του ορίστηκε ο Απόστολος Τζιτζικώστας, ο οποίος κέρδισε και τις εκλογές του 2014.
Στην Πιερία, δε χρειάστηκε να γίνει καμία αλλαγή σκυτάλης, η αντιπεριφερειάρχης του Ψωμιάδη, έγινε και αντιπεριφερειάρχης του Τζιτζικώστα.
Πέρα όμως από την κομματική γεωγραφία της 8χρονης περιφερειακής μας διοίκησης, οι επιλογές της ήταν αυτές που κατάφεραν να ακυρώσουν την κεντρική φιλοσοφία του θεσμού. Η φιλοσοφία αυτή θέλει την αυτοδιοίκηση ένα θεσμό δημοκρατίας, λαϊκής συμμετοχής και ανάπτυξης κι όχι όμηρο πελατειακών δικτύων, σχέσεων εξάρτησης και διαπλοκής.
Η περιφερειακή διοίκηση είναι ένας θεσμός αποκεντρωμένης διοίκησης, που οφείλει να μεριμνά για την άμβλυνση των ανισοτήτων μεταξύ των περιφερειακών ενοτήτων που τη συγκροτούν. Ένας θεσμός που οφείλει να στηρίζεται στους πολλούς, να αφουγκράζεται τις ανάγκες των πολλών και να ασκεί πολιτικές υπέρ των πολλών. Ένας θεσμός αξιόπιστος και σοβαρός, που να ενδιαφέρεται για την ουσία και όχι για την εντυπωσιοθηρία, για τη λύση των προβλημάτων και τη δημιουργία προοπτικών κι όχι για δημόσιες σχέσεις και φωτογραφικά ενσταντανέ.
Δυστυχώς, η φιλοσοφία του θεσμού πόρρω απείχε από τη φιλοσοφία της, ελέω εκλογικού νόμου, διοικούσας πλειοψηφίας. Αν η πρώτη θητεία στιγματίστηκε από τα έργα «φαντάσματα» του Ζορό και τις δοσοληψίες του με τους εισαγγελείς, η δεύτερη θητεία χρωματίστηκε από λόγια μεγάλα και έργα μικρά.
Καθρέφτης των μεγάλων λόγων και των μικρών έργων ήταν και η Πιερία, όπου, σε επίπεδο βασικών και επειγόντων υποδομών, τίποτε το καινούργιο δεν προγραμματίστηκε, τίποτε το νέο δεν δρομολογήθηκε, παρά την αύξηση τα τελευταία 4 χρόνια των χορηγούμενων (από την κεντρική διοίκηση) κονδυλίων.
Τρανταχτό παράδειγμα τα αντιπλημμυρικά έργα της Πιερίας. Που, ενώ χρονολογούνται από την εποχή του «σχεδίου Μάρσαλ» και αφήνουν ανοχύρωτη την περιοχή κάθε που βρέχει, δεν έχουν τύχει μέχρι στιγμής της προσοχής της αντιπεριφέρειας.
Τώρα είναι η ώρα να αναδείξουμε τη φιλοσοφία του νέου θεσμού. Τώρα, που το τέλος των μνημονίων και η μεταρρύθμιση του «Κλεισθένη» πολλαπλασιάζει τις ευκαιρίες της αυτοδιοίκησης, είναι η ώρα οι πολίτες να αναλάβουν ουσιαστική δράση, αναδεικνύοντας αρχές με όραμα την παραγωγική ανασυγκρότηση, την εμπέδωση της κοινωνικής δικαιοσύνης, τη διεύρυνση της δημοκρατίας και τη θεσμική κατοχύρωση των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.
Όχι άλλες χαμένες ευκαιρίες, όχι άλλες χαμένες τετραετίες. Να μην επιτρέψουμε στην Πιερία μας και στην κεντρική Μακεδονία, τη συνέχιση νεοφιλελεύθερων και εθνικιστικών πολιτικών επιλογών, που μόνο ζημιές προκαλούν στο παρόν και στο μέλλον των παιδιών μας.
Χαϊλατζίδου Θεοδοσία (Γνωσούλα)
Δημοτική σύμβουλος Κατερίνης με τον ΑΛΛΟ ΔΡΟΜΟ