ΑΕ Περίστασης-Εθνικός Ν. Κεραμιδίου 2-3: «Η Κεραμιδι(σια) ανατροπή της χρονιάς»

Κεραμιδι(σια) «ανατροπή της χρονιάς» έριξε ο Εθνικός στην Περίσταση (3-2) -στη νέα viral αποκλειστικότητα του Metrosport.gr-, σ’ ένα χριστουγεννιάτικο μποναμά, που μας χάρισε ο… Άγιος Βασίλης, που «συνωμότησε» με τη μοίρα, που έμελλε να μας στείλει σε μια αναμέτρηση-ποδοσφαιρική ελεγεία, συλλεκτικής αξίας, με διαιτητικό άρωμα Superleague, απ’ αυτές που αναδεικνύουν τα πρωταθλήματα της ΕΠΣ Πιερίας, σε ιερούς τόπους… σύγχρονων «Ελευσίνιων Μυστηρίων»!

Αγωνιστικά, οι γηπεδούχοι, του Ηλία Τζιώκα, ευτύχησαν να προηγηθούν με σουτ του Χαρτοματζίδη και να διπλασιάσουν τα τέρματά τους με τον Αλ. Κλιάνη (2-0), που ξεχύθηκε στην κόντρα (οι φιλοξενούμενοι διαμαρτύρονται για χρήση του χεριού του), βάζοντας την ομάδα της Περίστασης σε θέση οδηγού, την ίδια στιγμή που το Νέο Κεραμίδι πελαγοδρομούσε, χωρίς αγωνιστικό προσανατολισμό και λογική παραγωγική ανάπτυξη.

Οι φιλοξενούμενοι, του Σάκη Λιάγκα, στην επανάληψη, εκμεταλλευόμενοι το αριθμητικό πλεονέκτημα, που απέφερε η αποβολή του Αλ. Κλιάνη της Περίστασης, πραγματοποίησαν μυθική εμφάνιση, με χαλύβδινη προσωπικότητα και χαρακτήρα, μεταλλική ψυχή και συγκλονιστική κατάθεση ψυχής. Μετά από δύο δοκάρια, με «δήμιο» τον Ναζλίδη, κατάφεραν να μειώσουν και λίγο μετά να στείλουν στ’ ουράνια τους φιλάθλους τους, μ’ ένα γκολ προσφορά του… Γεωδυναμικού Ινστιτούτου, από τον Σταλίκα, με απευθείας εκτέλεση κόρνερ (2-2). Πέντε λεπτά πριν τη λήξη, με την ψυχολογία στα ύψη και πάλι ο Ναζλίδης ολοκλήρωσε το έπος της ανατροπής, χαράσσοντας με χρυσά γράμματα το 3-2.

Η Περίσταση, προσπάθησε, στο μεσοδιάστημα, ν’ ανακτήσει τον έλεγχο, να κρατήσει μπάλες στο χώρο του κέντρου και μετά το 3-2 να βγει στην επίθεση, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ισοφαρίσει -με όσες δυνάμεις της είχαν απομείνει-, αλλά δεν κατάφερε να σώσει την παρτίδα και θα διεκδικήσει βαθμούς στα επόμενα παιχνίδια, για να μείνει στις υψηλές θέσεις της βαθμολογίας.

Ηighlights: η μεταμόρφωση του Σταλίκα… σε Χατζηπαναγή, μ’ ένα ασύλληπτο γκολ-απευθείας εκτέλεση κόρνερ, παρακαλώ, (θυμίστε μου, αν έχετε δει αντίστοιχο γκολ φέτος στη Superleague και διαφεύγει της προσοχής μας…), που συνιστά, αναμφίβολα, το «γκολ της ζωής του», που δε θα ξεχάσει ποτέ, oι επίμαχες φάσεις, «μπάλα παίρνει…», «ο δικός του κλωτσάει…», οι ευκαιρίες του Νέου Κεραμιδίου και τα δύο δοκάρια, η καθοριστική, στην εξέλιξη του παιχνιδιού, αποβολή του Αλ. Κλιάνη, με δεύτερη κίτρινη κάρτα, στο τέλος του ημιχρόνου, για σκληρό μαρκάρισμα, οι οπαδοί των φιλοξενούμενων, που κέρδισαν τη μάχη της εξέδρας και «δικαιούνται» μερίδιο συμβολής στην «ανατροπή της χρονιάς», οι έξαλλοι πανηγυρισμοί των νικητών, που δείχνουν ικανοί φέτος, με ευνοϊκή κλήρωση, για την ιστορική συμμετοχή σ’ έναν ακόμη τελικό κυπέλλου, οι συναισθηματικές μεταπτώσεις της ψυχολογίας του Έλληνα οπαδού, από τη λεκτική καταβαράθρωση ενός διαιτητή… στην απόλυτη αποθέωση, ανάλογα με τη φάση και το αποτέλεσμά της, «μπράβο, κόκκινη…» οι επικές στιχομυθίες των ποδοσφαιριστών με το διαιτητή και τους φιλάθλους αντίστοιχα, «-το πόδι θα του σπάσεις, ρε σειρά… τσάμπα διαμαρτύρεσαι, κάρτα είναι…, μα, όλη την ώρα μιλάς, ρε σειρά, δεν έχεις…», για να εισπράξει την πληρωμένη απάντηση του ποδοσφαιριστή, «-μιλάω, δουλειά μου είναι…», και αμέσως μετά… , «-το πόδι θα του σπάσεις», «-εντάξει, coach!!!», «-θες να στο δείξω και στην κάμερα στο ημίχρονο;» οι διαμαρτυρίες των ποδοσφαιριστών και των φιλάθλων για όλα, εκτός για το ότι… η γη είναι στρογγυλή!, η overdose χρήση του «σκασμού», η ολιγόλεπτη «ψαρωτική» διακοπή του Superleagueάτου διαιτητή, μετά των βοηθών του και με ποδοσφαιρική «διαβούλευση» στο κέντρο του γηπέδου, «προς γνώσιν και συμμόρφωσιν» όλων, με αιτία και αφορμή… τη «Γαλλική Ακαδημία», εκτός γηπέδου, που λειτούργησε κατευναστικά, σ’ ένα βαθμό, μετά την αρχική αναμενόμενη «έκρηξη οργής», (στο σημείο αυτό επαναφέρουμε γραπτά την πάγια πολλαπλά εκπεφρασμένη θέση μας ότι οι διαιτητές αυτού του επιπέδου -για πολλούς & διαφορετικούς λόγους, όχι πάντα αγωνιστικούς-, οφείλουν να επιστρατεύονται με μέτρο και να κάνουν στοχευμένες «guest» εμφανίσεις, στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό φυσικά) το τέλος, που βρήκε όλους παίκτες, διαιτητές και φιλάθλους, συμφιλιωμένους με το αποτέλεσμα και χωρίς μνησικακία και υστεροβουλία για τίποτα, καθότι, όπως έχουμε «κουραστεί» (λέμε τώρα…) να επισημαίνουμε πολλάκις, στην Πιερία, τουλάχιστον, όλα τελειώνουν ομαλά, όταν τελειώνει ο αγώνας, ανεξάρτητα από τον «πόλεμο», που μπορεί να έχει προηγηθεί και αυτό έχει τη μεγαλύτερη αξία και σημασία

Μan of the match: Ένα match με αντίστοιχη εξέλιξη, μας «υποχρεώνει» ν’ αποδώσουμε τον τίτλο στο σύνολο της ομάδας και τον προπονητή της, Σάκη Λιάγκα, χωρίς ν’ αποφύγουμε τον πειρασμό να δώσουμε τα extra credits στον Σταλίκα, για το ανεπανάληπτο γκολ από απευθείας εκτέλεση κόρνερ και στον σκόρερ Ναζλίδη (2 γκολ).

Yellow card: στον εθισμό που έχει αρχίσει να προκαλεί το «Εσείς καθίστε να βλέπετε Superleague…».