Με την τήρηση όλων των προβλεπόμενων μέτρων προστασίας από τον κίνδυνο της γνωστής πανδημίας, αλλά και με την παρουσία του επιτρεπόμενου αριθμού πιστών εντός του Ιερού Ναού της Αγίας Παρασκευής Δίου Πιερίας, αναβίωσε την Κυριακή 7 Μαρτίου 2021, το 26ο ΑΝΤΑΜΩΜΑ των απανταχού δημοτών με τους διαμένοντες στην ιστορική περιοχή της πάλαι ποτέ Μαλαθριάς.
Η αναβίωση που είχε συμβολικό χαρακτήρα πραγματοποιήθηκε χωρίς την υλοποίηση του τελετουργικού μέρους του εθίμου. Περιελάμβανε, με το τέλος της Θείας Λειτουργίας, μόνο την ομιλία-αναφορά στο γεγονός και τιμητικές διακρίσεις στην κοινωνία των Υγειονομικών της περιοχής, ως ένδειξη ευχαριστιών για την πανανθρώπινη προσφορά τους.
Το φετινό ΑΝΤΑΜΩΜΑ ήταν αφιερωμένο στην επέτειο των διακοσίων χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, καθώς και στο Ιατρικό και Νοσηλευτικό προσωπικό του οικείου Δήμου.
Ο Εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίας Παρασκευής Δίου Πιερίας, πατέρας Δημήτριος Κουτσιμάνης, με πρωτοβουλία του οποίου αναβιώνει το παραδοσιακό έθιμο εδώ και είκοσι έξη χρόνια, φρόντισε να μην αποκοπεί ιστορικά τούτη τη δύσκολη χρονιά το ΑΝΤΑΜΩΜΑ και με διακριτικότητα προχώρησε σε απλή αναφορά-υπενθύμιση του.
Η ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΥΣ
Στην ομιλία του ο πατέρας Δημήτριος και προβαίνοντας παράλληλα στην αναμνηστική απονομή, επισήμανε: «Στο πρόσωπο της ιατρού και Συντονίστριας-Διευθύντριας του Κέντρου Υγείας Λιτοχώρου κυρίας Τζιουζέππα Μπαρμπέρα και του ιατρού πατρός Νικολάου Ρουσάκη τιμούμε το υγειονομικό προσωπικό της περιοχής μας, για τη καθημερινή προσφορά τους και τις επιστημονικές υπηρεσίες που παρέχουν στους ανθρώπους της Ενορίας μας. Μάλιστα ο πατήρ Νικόλαος Ρουσάκης εδώ και αρκετά χρόνια είναι ο δικός μας ιατρός, καθώς στο πλαίσιο των υπηρεσιακών του καθηκόντων διακονεί και περιθάλπει τους ανθρώπους του Δίου.
Η Ενορία μας αντιλαμβανόμενη τις πρωτοφανείς συνθήκες της υγειονομικής κρίσης, αφιερώνει το φετινό ΑΝΤΑΜΩΜΑ στους υγειονομικούς και τους τιμά για τη προσφορά τους και το πανανθρώπινο έργο που επιτελούν. Με βαθύ σεβασμό και αισθήματα ευγνωμοσύνης στο έργο που επιτελούν, απευθύνουμε από καρδιάς ένα Τεράστιο Ευχαριστώ. Υποκλινόμαστε στον αγώνα τους, που με αυτοθυσία και με περίσσια αγάπη προσφέρουν καθημερινά σε κάθε άνθρωπο που ασθενεί.»
Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ
Η Κυριακή της 7ης Μαρτίου 2021, η Κυριακή της Απόκρεω, είναι αφιερωμένη στο πιο φοβερό γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας, στη μέλλουσα Κρίση. Μέσα από την ευαγγελική περικοπή η Εκκλησία προβάλει τη φοβερά μέλλουσα Κρίση. Την ημέρα αυτή εορτάζεται το ΑΝΤΑΜΩΜΑ.
Ο π. Δημήτριος, αναφερόμενος στην Κυριακή της Απόκρεω, τόνισε: «Ακούσαμε στην ευαγγελική περικοπή τον Χριστό να μας λέει: «Επείνασα γάρ, και εδώκατέ μοι φαγείν, εδίψησα, και εποτίσατέ με, ξένος ήμην, και συνηγάγετέ με, γυμνός, και περιεβάλετέ με, ησθένησα, και επεσκέψασθέ με, εν φυλακή ήμην, και ήλθατε προς με». Καταλαβαίνουμε ότι η Κρίση θα βασιστεί αποκλειστικά στην αγάπη που ο άνθρωπος δείχνει προς τον συνάνθρωπό του, διότι τελικά αυτή η αγάπη, μεταβαίνει στον ίδιο το Θεό· “ἐφ’ ὅσον ἐποιήσατε ἑνί τούτων τῶν ἀδελφῶν μου, ἐμοί ἐποιήσατε”.
Τα κριτήρια με τα οποία θα κρίνει ο Δίκαιος και Εύσπλαχνος Κριτής το κόσμο, πηγάζουν από την αγάπη, την αλληλεγγύη, την προσφορά και το ουσιαστικό ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο. Αποτελούν άλλωστε τον θεμέλιο λίθο, καθώς και τη νοηματική κατεύθυνση του εθίμου του ΑΝΤΑΜΩΜΑΤΟΣ, που δεν επιλέξαμε τυχαία να το αναβιώνουμε την σημερινή ημέρα. Αυτή την τόσο σημαντική για την Ορθοδοξία Κυριακή, επιλέξαμε να συνασσόμαστε, δηλαδή, να συγκεντρωνόμαστε και να ανταμώνουμε εδώ στην αγκαλιά της Ενορίας μας, στην Πατρώα γη του Δίου».
ΤΟ ΕΘΙΜΟ
Ολοκληρώνοντας, σχετικά με το έθιμο, ο π. Δημήτριος, είπε μεταξύ άλλων: «Το ΑΝΤΑΜΩΜΑ ως ένα έθιμο θεσμός που αναβιώνει εδώ και είκοσι έξη χρόνια, είναι βέβαιο ότι συμβάλλει προς αυτή την κατεύθυνση και για αυτό προσπαθούμε να το διατηρούμε ως κορωνίδα της ύπαρξής μας. Ένα πατροπαράδοτο έθιμο που τυγχάνει της ευλογίας και πατρικής αγάπης του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεωργίου.
Το έθιμο του ΑΝΤΑΜΩΜΑΤΟΣ είχε λησμονηθεί με το πέρασμα του χρόνου. Όμως από τα πρώτα χρόνια της χειροτονίας μου, όταν ανέλαβα τη διακονία της Ενορίας μας ως εφημέριος, οι πρώτες μου ποιμαντικές ενέργειες πέρα από την υλική υποδομή του Ναού, στράφηκαν και προς αυτή τη κατεύθυνση. Ένας διακαής πόθος με διακατείχε και με ωθούσε στο να το αναβιώσουμε, ως ελάχιστο φόρο τιμής και μνήμης στους προγόνους μας, αλλά και ως παρακαταθήκη για τις νέες γενιές»
Έστω με αυτόν τον περιοριστικό τρόπο, το έθιμο υλοποιήθηκε και καταγράφηκε στην ιστορία. Απόδειξη σεβασμού στο ριζικό μας, το οποίο καμιά πανδημία δεν μπορεί να ανακόψει.
Ρεπορτάζ: Περικλής Χατζηγιάννης