ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΓΚΡΙΖΟ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ
Μπήκαμε, λοιπόν, στην Εβδομάδα των Παθών, μεταφορικά και κυριολεκτικά. Για την ακρίβεια μια ακόμη Εβδομάδα των Παθών, από τις πολλές που έχει περάσει τα τελευταία χρόνια η ελληνική κοινωνία ακροβατώντας μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.
Ασφαλιστικό, συνταξιοδοτικό, διαπραγμάτευση, προσφυγικό, αξιολόγηση, προληπτικό πακέτο μέτρων, όπως βαφτίστηκε, απλώνουν βαριά τη σκιά τους, σε μια χρονική περίοδο που τα λουκέτα σε μεγάλες αλυσίδες αρχίζουν να «σκάνε», οι πιο πολλές επιχειρήσεις έχουν ξεμείνει από ρευστό και έχουν κηρύξει επί της ουσίας στάση πληρωμών (γιατί να μην το κάνουν άλλωστε, αφού το κράτος είναι ο πρώτος διδάξας;) και τα όρια και οι αντοχές όλων έχουν χτυπήσει «κόκκινο» εναρμονιζόμενες με το χρώμα της Λαμπρής.
Όλοι μας προσπαθούμε να ανακαλύψουμε κάτι θετικό, κάποια ψήγματα αισιοδοξίας που θα ανατρέψουν την παγιωμένη πλέον εικόνα που έχουμε σχηματίσει για το δυσοίωνο μέλλον μας. Αλλά σ’ αφήνουν οι νέοι φόροι να χαρείς; Όσο κι αν η ανοιξιάτικη φύση σε καλεί, όσο κι αν ο ήλιος σου χαμογελά προσπαθώντας να σου θυμίσει ότι σε λίγο έρχεται το καλοκαίρι, η φοροκαταιγίδα που έρχεται προμηνύεται ακόμη σφοδρότερη προαναγγέλλοντας νέα έκρηξη της ανεργίας και της φοροδιαφυγής. Και μέσα σε όλα αυτά, ξανά στο τραπέζι πέφτουν οι ημερομηνίες για πιθανές εκλογές. Βοήθειά μας!
Το Πάσχα των Ελλήνων όμως δεν καταλαβαίνει ούτε από ασφαλιστικά ούτε από φόρους. Και μπορεί οι υποχρεώσεις μας να μην μας επιτρέπουν να γιορτάσουμε τη Μεγάλη Εβδομάδα με την κατάνυξη που θα θέλαμε, μπορεί οι αγορές μας να είναι λιτές και να περιορίζονται στα πλέον απαραίτητα, αλλά η Ανάσταση και το Πάσχα θα γεμίσουν και πάλι τις καρδιές μας και θα σταθούν η αφορμή για να βρεθούμε κοντά σε συγγενικά και φιλικά πρόσωπα και να μοιραστούμε τις Άγιες αυτές μέρες.
Ένα χαμόγελο, μια ζεστή αγκαλιά, ένας καλός λόγος, άνθρωποι που είχες να δεις καιρό. Μικρά πράγματα που μας κάνουν και αναρωτιόμαστε: μήπως τελικά χάσαμε το νόημα της ζωής μας και πελαγοδρομήσαμε; Τώρα, λοιπόν, είναι η ευκαιρία για μια μικρή αναθεώρηση των προτεραιοτήτων μας, μια μικρή ανασύνταξη δυνάμεων, έναν επαναπροσδιορισμό των στόχων μας.
Και μπορεί όλα αυτά να φαντάζουν πολύ θεωρητικά και πολύ τετριμμένα, αλλά είναι η ουσία. Ακόμη περισσότερο τώρα που πλησιάζει το Πάσχα, που οι ανθρώπινες σχέσεις βρίσκονται ξανά στο επίκεντρο και μας θυμίζουν την πραγματική έννοια της αγάπης, της προσφοράς και της θυσίας. Κι όσο και αν η καθημερινότητα μας φαίνεται Γολγοθάς, που οδηγεί στη Σταύρωση, ας μην ξεχνάμε πως στο τέλος υπάρχει και η Ανάσταση.
Καλή Ανάσταση λοιπόν σε όλους και Καλό Πάσχα!