ofidis1. Θα ήθελα να ξεκινήσουμε τη σημερινή μας συνέντευξη, γνωρίζοντας καλύτερα τον Αλέκο Οφίδη
Να σας συστηθώ λοιπόν.
Γεννήθηκα το 1958 στην Κατερίνη και μάλιστα στα καπνοχώραφα του Άνω Αγιάννη. Τελειώνοντας τις σπουδές μου, άρχισα να εργάζομαι τα πρώτα χρόνια σε διάφορα εργοστάσια τροφίμων στη Βόρεια Ελλάδα ως νέος χημικός. Η επαγγελματική μου εξέλιξη, με οδήγησε στην Αθήνα αποδεχόμενος προτάσεις από μεγάλες βιομηχανίες τροφίμων όπου και εργάστηκα σε πολλές από αυτές ως διευθυντικό και διοικητικό στέλεχος. Από το 2000 είμαι ελεύθερος επαγγελματίας ιδρύοντας την προσωπική μου επιχείρηση όπου απασχολούμαι μέχρι και σήμερα στους τομείς του εμπορίου. Με την πολιτική ασχολούμαι από το 1977 οπότε και εντάχθηκα στις τάξεις του ΠΑΣΟΚ στα φοιτητικά μου χρόνια. Σήμερα είμαι για δεύτερη συνεχόμενη φορά εκλεγμένος στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ. Η επιχειρηματική και πολιτική μου δραστηριότητα δε στάθηκε εμπόδιο, αντίθετα με βοήθησε να αναπτύξω και έντονη κοινωνική δράση. Ενδεικτικά σας αναφέρω πως συμμετείχα ως μέλος στον τομέα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κοινωνικής ένταξης, μετανάστευσης, μέλος της επίτροπής Ελληνισμού της διασποράς, Ειδικός Γραμματέας της Ομοσπονδίας Ποντιακών Σωματίων (Ο.Π.Σ.Ν.Ε.) και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Ανασυγκρότησης.
Είμαι παντρεμένος με τη δημοσιογράφο Νίκη Μονεμβασιώτη και έχω δύο κόρες.
2. Γιατί αποφασίσατε να κατέλθετε σε αυτή τη δύσκολη φάση υποψήφιος βουλευτής;
Αποτελεί βαθιά πεποίθησή μου πως όποιος έχει το προνόμιο και την επιθυμία να διεκδικεί να γίνει αντιπρόσωπος του έθνους δεν μπορεί να αξιολογεί τις περιστάσεις με γνώμονα του αν η συγκυρία είναι εύκολη ή δύσκολη, ευνοϊκή ή δυσμενής για την εκλογή του. Στην πολιτική δεν μπορείς να λειτουργείς a la cart, ανάλογα δηλαδή με το τι σε συμφέρει ή όχι, αν σε ευνοούν οι συνθήκες ή όχι· αυτό δείχνει συμπεριφορά ιδιοτελή και υστερόβουλη, αντίληψη στενή/ ατομοκεντρική, που δε συναρτάται με το ρόλο ενός βουλευτή ο οποίος πρέπει να διακινδυνεύει πολλά και να λειτουργεί κοινωνιοκεντρικά. Άλλωστε, ο πολιτικός χώρος, που υπηρετώ με απόλυτη συνέπεια από τα φοιτητικά μου χρόνια, σήμερα δίνει την κρισιμότερη μάχη επιβίωσης, και αυτή η μάχη δυστυχώς είναι άμεσα συναρτημένη με το παρόν και το μέλλον της ίδιας της χώρας μας. Ένας, λοιπόν, σταθερός αγωνιστής και ιδεολόγος, όταν διακυβεύονται τόσο πολλά δεν μπορεί να λείψει από αυτό το προσκλητήριο του αγώνα και της ιστορίας, εφόσον το κόμμα του και ο πρόεδρός του τού έκαναν την εξαιρετική τιμή να είναι υποψήφιος βουλευτής. Αλλά και προσωπικά ως μαχητής της ζωής, ως ελεύθερος επαγγελματίας, που βλέπει τον καθημερινό αγώνα και τις αγωνίες των ανθρώπων για επιβίωση, που έχει πλούσια εμπειρία από τον κόσμο και το μόχθο της «αγοράς», έμαθα και τρίφτηκα στα δύσκολα, γιατί εκεί αναμετριέσαι με τον εαυτό σου, με τις υποκειμενικές και αντικειμενικές συνθήκες και αντιξοότητες.
3. Σας προβληματίζει το γεγονός ότι ο κόσμος έχει απαξιώσει την πολιτική και τους πολιτικούς;
Ασφαλώς, κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει την αλήθεια αυτή. Η απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών είναι μια πραγματικότητα που πρώτα πρώτα υπονομεύει και ακυρώνει την ίδια τη λειτουργία της δημοκρατίας και των θεσμών της. Γι΄αυτό και είναι τεράστια η ευθύνη όλων όσοι διεκδικούμε την ψήφο του λαού μας να ανατάξουμε αυτό το νοσηρό κλίμα και να αποκαταστήσουμε δεσμούς εμπιστοσύνης με τους πολίτες, που νιώθουν προδομένοι και αηδιασμένοι από πολλές πολιτικές συμπεριφορές και καταστάσεις. Ο «τρώσας και ιάσεται», έλεγαν οι σοφοί πρόγονοί μας. Άρα αυτό είναι στα χέρια μας, είναι ευθύνη δική μας όλων όσοι πολιτευόμαστε με όποια μορφή και θέση ως δημόσιοι άνδρες και λειτουργοί. Μη ξεχνάτε, άλλωστε, ότι αυτό αποτελεί και την κεντρική μας θέση, και θεραπεία θα έλεγα του προβλήματος, όπως την εξέφρασε ο πρόεδρός μας: «Χρειάζεται να είμαστε κοντά στο λαό για να ακούσουμε αλήθειες και να πούμε αλήθειες», μακριά δηλαδή από τις σειρήνες του λαϊκισμού και της δημαγωγίας που τόσο μας έβλαψαν.
4. Γιατί κάποιος να ψηφίσει ΠΑΣΟΚ και Αλέκο Οφίδη σε αυτές τις εκλογές;

Έχουμε επίγνωση πως την τελευταία διετία  έγιναν πολλά λάθη και σημαντικές παραλείψεις και ότι δεν εκτιμήθηκε εγκαίρως το μέγεθος του προβλήματος, με αποτέλεσμα να πληγεί οικονομικά ένα μεγάλο μέρος των συμπολιτών μας, και μάλιστα χωρίς να επωμιστούν όλοι με δίκαιο τρόπο τα βάρη αυτά. Ωστόσο, η κρίση χρέους και το υπερβολικό έλλειμμα
δεν προέκυψαν ξαφνικά, αλλά αποτελούν «κληρονομιά» δεκαετιών, που γιγαντώθηκε μάλιστα εξαιτίας της 6ετούς αδράνειας και της άφρονος πολιτικής των κυβερνήσεων του Καραμανλή.
Όμως, πιστεύω πως η περίοδος που συνέπεσε με την παρουσία του Βαγγέλη Βενιζέλου στο τιμόνι του Υπουργείου Οικονομικών ήταν ένας τιτάνιος αγώνας και ένας θετικός απολογισμός, που χάρη στις θυσίες του λαού μας και στους κατάλληλους χειρισμούς έφεραν απτά αποτελέσματα, δηλαδή την απαλοιφή χρέους 100 δις. Ευρώ και την αναστροφή της κατάρρευσης με τη δεύτερη δανειακή σύμβαση, η οποία δίνει στη χώρα χρόνο και ανάσα για να επιβιώσει σε ένα δύσκολο οικονομικά και πολιτικά διεθνές περιβάλλον.
Αυτή, λοιπόν, η κατάσταση σταθεροποίησης και προοδευτικής οικονομικής ανάταξης, μαζί με τις θυσίες του λαού μας, δεν πρέπει να πάνε χαμένα. Το ΠΑΣΟΚ και ο πρόεδρός μας, με την πολύτιμη συμβολή και εμπειρία του, μπορούν να διασφαλίσουν, περισσότερο από τον καθένα, το μέλλον μας και να ανοίξουν τους ορίζοντες της αισιοδοξίας και της προοπτικής. Η πρόταση που καταθέτουμε είναι ρεαλιστική και μας κρατάει ζωντανούς στο Ευρώ και στην Ευρώπη, εκεί δηλαδή που καθορίζονται τα πράγματα και παίρνονται οι κρίσιμες αποφάσεις και όπου μπορεί να ακούγεται και η φωνή της χώρα μας. Όλα τα άλλα είναι εκτός πραγματικότητας, από τις παλινωδίες του Σαμαρά, μια μέσα και μια έξω από το μνημόνιο, ως τις αδιέξοδες και εξωλογικές προτάσεις της αριστεράς που μάχεται από τα χαρακώματα του αντιμνημονιακού αγώνα για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους. Εμείς δε μένουμε στο μνημόνιο ή στο αντιμνημόνιο. Το μνημόνιο είναι ένα πλαίσιο, ένα «αναγκαίο κακό» για τη χώρα. Από κει και πέρα χρειάζεται ένα στρατηγικό σχέδιο που υπερβαίνει όλα αυτά τα τεχνητά διλήμματα. Και αυτό το σχέδιο είμαστε έτοιμοι να το καταθέσουμε στην κρίση του λαού μας, πιστεύοντας πως με την ευθυκρισία και την ωριμότητά του θα το επικυρώσει.
Όσο για μένα, θέλω να πω απερίφραστα πως είμαι σταθερά δίπλα στις επιλογές του προέδρου μας από παλιά, με τιμά ιδιαίτερα η φιλία του και είμαι προσηλωμένος στις πολιτικές του θέσεις και αρχές. Αν ο κόσμος δείξει την εμπιστοσύνη του στο πρόσωπό μου, θα τιμήσω την εμπιστοσύνη του στο ακέραιο και θα αγωνιστώ με όλες μου τις δυνάμεις για να κάνουμε πράξη το όραμα μιας νέας Ελλάδας χωρίς τα βάρη και τις παθογένειες του παρελθόντος. Θα υπηρετήσω αυτές τις αρχές με γνώμονα την αλήθεια και το καλώς εννοούμενο γενικό συμφέρον και θα αφουγκραστώ τον καθένα όχι μόνο ως  συμπολίτη αλλά και ως άνθρωπο με τις συγκεκριμένες ανάγκες και απαιτήσεις του.
5. Τι θα πρέπει να γίνει ώστε η χώρα μας να βγει από το οικονομικό αδιέξοδο;
Σήμερα, όπως προανέφερα, υπάρχει καταρχήν το πλαίσιο με τα 130 δις και της μεγάλης μείωσης του «βρόγχου» του χρέους, που μας δίνουν τη δυνατότητα να λειτουργήσουμε ως χώρα και να απεμπλακούμε από τα δόκανα των αγορών ως το 2015. Αυτό όμως δε φτάνει. Πρέπει να διαμορφώσουμε τις προϋποθέσεις ενός σύγχρονου και λειτουργικού κράτους, με τις αναγκαίες τομές και μεταρρυθμίσεις, και να ξεφύγουμε από την αντίληψη που το θέλει φέουδο κάθε κυβέρνησης ή κόμματος. Όλα αυτά απαιτούν αξιοκρατία, ισότητα και σεβασμό στον κάθε πολίτη ανεξάρτητα από τις πολιτικές και ιδεολογικές του επιλογές και προτιμήσεις. Επίσης χρειάζεται ένα στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης που θα αξιοποιεί στο έπακρο τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας. Αυτό το σχέδιο, όχι ως δέσμη διάσπαρτων ιδεών, αλλά ως προϊόν διαλόγου και καταστάλαγμα εφαρμόσιμης πολιτικής με τους κοινωνικούς φορείς και τον επιχειρηματικό και επιστημονικό κόσμο της χώρας μας είναι έτοιμος να παρουσιάσει ο πρόεδρός μας στον ελληνικό λαό για να ζητήσει και την  επικύρωσή του. Υπάρχει το τεράστιο επιστημονικό δυναμικό και ανθρώπινο κεφάλαιο, η νεολαία μας, που πρέπει να αξιοποιήσουμε για καινοτόμες δράσεις και αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος μας. Με αυτές τις προϋποθέσεις και με την κοινωνική δυναμική και στήριξη της προσπάθειάς μας, νομίζω, ότι μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο.