ΕΠΙΣΚΕΨΙΜΟΙ ΟΙ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΙ ΤΑΦΟΙ ΣΤΙΣ “ΤΟΥΜΠΕΣ” ΚΟΡΙΝΟΥ,  ΤΟ ΕΠΙΣΚΟΠΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΣΤΙΣ “ΛΟΥΛΟΥΔΙΕΣ” ΚΙΤΡΟΥΣ
& Η ΑΡΧΑΙΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΠΥΔΝΑΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΛΟΥ

Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Πιερίας ενημερώνει ότι οι παρακάτω….
επισκέψιμοι αρχαιολογικοί χώροι της Εφ. Α. Πιερίας: α) Μακεδονικοί Τάφοι τύμβων Α και Β στη θέση «Τούμπες» Κορινού εκατέρωθεν της Εθνικής Οδού Ε-75 στο ύψος των αμφίπλευρων Σταθμών Εξυπηρέτησης Αυτοκινητιστών (ΣΕΑ) Κορινού, συγκεκριμένα στο ρεύμα κυκλοφορίας με κατεύθυνση προς Θεσσαλονίκη βρίσκεται ο Μακεδονικός Τάφος Α, ενώ στο ρεύμα κυκλοφορίας με κατεύθυνση προς Αθήνα βρίσκεται ο Μακεδονικός Τάφος Β, β) Επισκοπικό Συγκρότημα στη θέση «Λουλουδιές» Κίτρους και γ) Αρχαία Ακρόπολη Πύδνας στην Πύδνα Μακρυγιάλου, λειτουργούν καθημερινά ως εξής:

Α) Μακεδονικοί Τάφοι τύμβων Α και Β στη θέση «Τούμπες» Κορινού: Δευτέρα έως Παρασκευή και Κυριακή 08:00-14:00 μ.μ. Το Σάββατο παραμένουν κλειστοί.
Β) Επισκοπικό Συγκρότημα στη θέση «Λουλουδιές» Κίτρους: Δευτέρα έως Παρασκευή 08:00-14:00 μ.μ. Το Σάββατο και την Κυριακή παραμένει κλειστό.
Γ) Αρχαία Ακρόπολη Πύδνας Μακρυγιάλου: Δευτέρα έως Παρασκευή 08:00-14:00 μ.μ. Το Σάββατο και την Κυριακή παραμένει κλειστή.
Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό κατόπιν συνεννοήσεως με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Πιερίας.
Πληροφορίες: 23510 47883, Κεντρικά Γραφεία Εφ.Α.Πιερίας.

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΟΡΙΝΟΣ, ΘΕΣΗ «ΤΟΥΜΠΕΣ»
ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΤΑΦΟΣ ΤΥΜΒΟΥ Α΄

Πρόκειται για το λεγόμενο «τάφο του Heuzey» που εντοπίστηκε το 1861. Είναι διθάλαμος μακεδονικός τάφος (τέλη 4ου αιώνα π.Χ.) με «αυλή» και κτιστό δρόμο μήκους 11μ. Το συνολικό μήκος του τάφου ξεπερνά τα 20μ. Στο θάλαμο υπήρχαν δύο μαρμάρινες κλίνες με ανάγλυφες προσόψεις. Η όψη της μίας κλίνης, καθώς και η μαρμάρινη θύρα του θαλάμου μεταφέρθηκαν στο Λούβρο από τον L. Heuzey. Ο τάφος είχε συληθεί ήδη κατά τη ρωμαϊκή εποχή.

ΚΟΡΙΝΟΣ, ΘΕΣΗ «ΤΟΥΜΠΕΣ». ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΤΑΦΟΣ ΤΥΜΒΟΥ Β΄

Πρόκειται για διθάλαμο μακεδονικό τάφο (τέλη 4ου αιώνα π.Χ.), προσιτό με λαξευτό δρόμο, που ανασκάφηκε το 1991 από τον αρχαιολόγο Μ. Μπέσιο. Ο προθάλαμος κοσμείται με γραπτό μαίανδρο και ο θάλαμος με πολύχρωμη κοσμοφόρο. Η ταφή των δύο νεκρών (ανδρός και γυναικός) είχε πραγματοποιηθεί σε ξύλινες κλίνες πάνω από δύο αντωπά βάθρα. Από αυτές σώθηκαν τμήματα από την ελεφαντοστέινη και γυάλινη διακόσμησή τους. Παρόλο που είχε συληθεί κατ’ επανάληψη στην αρχαιότητα διασώθηκαν αρκετά ευρήματα.

ΚΙΤΡΟΣ, ΘΕΣΗ «ΛΟΥΛΟΥΔΙΕΣ».ΕΠΙΣΚΟΠΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ

Το επισκοπικό συγκρότημα (6ος αιώνα μ. Χ.) είχε μορφή τετραπυργίου φρουρίου διαστάσεων: 80 επί 90μ. ανεγειρόμενο σε θέση Ρωμαϊκού Σταθμού (2ου-3ου αιώνος μ.Χ.), και περιελάμβανε τρίκλιτη βασιλική με υψηλούς στυλοβάτες και Θεοδοσιανά κιονόκρανα, Επισκοπείο με ψηφιδωτά δάπεδα διατεταγμένα γύρω από μεγάλη αίθουσα το τρικλίνιο με κόγχη προς βορράν, αποθήκες και εργαστήρια.

ΜΑΚΡΥΓΙΑΛΟΣ –ΑΡΧΑΙΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΠΥΔΝΑΣ

Στη θέση της αρχαίας ακρόπολης της Πύδνας, (Κίτρον ή Κίτρος η μεσαιωνική ονοματοθεσία) με συνεχή μαρτυρία κατοίκησης από την Προϊστορική έως και την μεταβυζαντινή –Οθωμανική περίοδο, πόλις σημαίνουσα , ισχυρή εμπορική η σημαντικότερη της Μακεδονίας μέχρι την ίδρυση της Θεσσαλονίκης (316 π.Χ.) ήταν το μοναδικό εξαγωγικό της λιμάνι. Περιλαμβάνει Επισκοπείο και ναό αφιερωμένο στον άγιο Αλέξανδρο στον οποίο οφείλει τον πρώιμο εκχριστιανισμό της η Πύδνα, εξαιτίας του Μαρτυρίου του επί Μαξιμιανού.

Η αρχαιολογική έρευνα επισφράγισε την πορεία της ιστορίας με κατάλοιπα κτισμάτων (τετραπύργιο φρουριακό συγκρότημα, οχυρωματικό περίβολο πύργους) από τα χρόνια του Ιουστινιανού με διαδοχικές ανακαινίσεις, που μαρτυρούνται με την ύπαρξη Βαλανείου και Πανδοχείου τον 12ο αιώνα εργαστήρια αγορά, συνέθεταν ένα αστικό τοπίο, καταλυόμενο κατά την τέταρτη σταυροφορία, (ένδειξη το μαρμάρινο προστομιαίο φρέαρ στη θέση Αγίας Τράπεζας) Η απελευθέρωση της από τον Δεσπότη της Ηπείρου , Θεόδωρο Άγγελο το 1219. Με τον κατακτητή Γαζή Εβρενός οριστικοποιείται η Οθωμανική Κυριαρχία στην περιοχή το 1386.

Η μάχη της Πύδνας, στη θέση Λουλουδιές το 168 π.Χ καταλύθηκε η μακεδονική ελευθερία, υποδουλώθηκε η Μακεδονία στους Ρωμαίους , και από το αίμα που έπεσε στη μάχη φύτρωνε κάθε άνοιξη ένα κίτρινο λουλουδάκι όπως πολύ ωραία αναφέρει στο αρχαιολογικό της έργο η ανασκαφέας του χώρου κ. Ευτέρπη Μαρκή.