Ο γνωστός πλέον Βασίλης Έξαρχος, Γεωπόνος ΑΠΘ με Intergrade Master, Μεταπτυχιακό στην Αειφορική Γεωργία, Υποψήφιος Διδάκτωρ Εδαφολογίας, αυτή την φορά από την Καλλιθέα Πιερίας, μας δίνει πληροφορίες για το τι πρέπει να προσέξουμε κατά την διαδικασία της φύτευσης των Ακτινιδίων στο χωράφι.
Το άρθρο αυτό είναι συνέχεια του προηγούμενου άρθρου όπου συζητήθηκε ποιους εδαφοκλιματικούς παράγοντες πρέπει να λάβουμε υπόψη για να πάρουμε την τελική απόφαση, εάν θα πρέπει ή όχι να βάλουμε ακτινίδια στο κτήμα μας.
Έτσι, κατά τη διαδικασία της φύτευσης, πρέπει να φροντίσουμε για τα εξής:
1) Επιφανειακή φύτευση πάνω-πάνω και όχι βαθιά. Τα προηγούμενα χρόνια έχουν φυτευτεί χιλιάδες στρέμματα ανά την Ελλάδα βαθιά, με αποτέλεσμα να έχουμε προβλήματα με τη φυτόφθορα και την έλλειψη οξυγόνου στην κεντρική ρίζα. Το λάθος βάθος φύτευσης είναι μια μη αναστρέψιμη κατάσταση που θα «ταλαιπωρεί» τα φυτά μέχρι το τέλος της ζωής τους.
2) Να γίνουν οι λιπάνσεις των δυσκίνητων στοιχείων (Φωσφόρου και Καλίου) και της οργανικής ουσίας, όπως ορίζει το πρωτόκολλο της διεθνής Δενδροκομίας πριν από την φύτευση των Ακτινιδίων. Πιο συγκεκριμένα η εφαρμογή των λιπασμάτων αυτών και της οργανικής ουσίας πρέπει να γίνει σε βάθος 30-40 cm όταν δηλ. το χωράφι είναι οργωμένο. Έτσι η ρίζα του φυτού θα βρει τα στοιχεία αυτά τα επόμενα χρόνια κατά την καθοδική της πορεία. Οι ποσότητες και ο τρόπος εφαρμογής (εάν εφαρμοστούν δηλ. καθολικά μέσα στο χωράφι ή στοχευμένα στην γραμμή φύτευσης), ορίζονται πάντα με βάση τα αποτελέσματα που θα προκύψουν από τις Εδαφολογικές αναλύσεις.
3) Η επιλογή καλών φυτών με μεγάλο ριζικό σύστημα απαλλαγμένο από φυτόφθορα και νηματώδεις. Πάμε από πριν στο φυτώριο που μας προμηθεύει τα φυτά, τα «ελέγχουμε» και τα ξεχωρίζουμε στην άκρη για να τα πάρουμε την ημέρα της φυτείας.
4) Το σωστό «σχέδιο» φύτευσης είναι πολύ σημαντικό, πρέπει δηλ. να σχεδιάσουμε σε ένα χαρτί πως ακριβώς θα φυτέψουμε. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να προσέξουμε την αναλογία αρσενικών θηλυκών όπου πρέπει κάθε θηλυκό να συνορεύει με ένα αρσενικό, τις αποστάσεις φύτευσης όπου οπωσδήποτε ο «διάδρομος» πρέπει να είναι τουλάχιστον 5 μέτρα, στην χειρότερη περίπτωση 4,5 μ., και την τοποθέτηση πιο πολλών αρσενικών στην πλευρά που φυσάει ο αέρας το Μάιο για να έρχεται η γύρη την εποχή της γονιμοποίησης μέσα στο κτήμα.
5) Σε περίπτωση που κάνουμε αναχώματα (σαμάρια) πρέπει να είναι μεγάλα σε μορφή «τραπεζιού» και όχι μικρά, καμπυλωτά και απότομα ώστε να αποφεύγουμε την διάβρωση. Εάν τα σαμάρια είναι απότομα το νερό του ποτίσματος δεν του δίνουμε χρόνο να εισχωρήσει στο έδαφος και πηγαίνει στον διάδρομο, συμπαρασύρει συγχρόνως τα λιπάσματα και το γόνιμο χώμα.
6) Να χρησιμοποιήσουμε την τύρφη «φυτείας» στο λάκκο φύτευσης με τα ευεργετικά αποτελέσματα που έχουμε αναπτύξει σε άλλο άρθρο.
Ο κ. Έξαρχος ξέροντας πολύ καλά ότι και εδώ ισχύει 100% ότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, έχει αποφασίσει για τους πελάτες του πλέον να πηγαίνει ο ίδιος ανά την Ελλάδα και να επιβλέπει από κοντά την φύτευση, για να αποφεύγονται έτσι τα λάθη που μετά είναι ΜΗ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΑ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΜΠΟΝΙΔΗΣ