Έφυγε από τη ζωή μπροστά από σαράντα περίπου ημέρες ο Σπύρος Πυργίδης, πρότυπο άρχοντος στην Τοπική Αυτοδιοίκηση της Πιερίας.

Με την ευκαιρία του μνημόσυνου του, υπογράφεται το παρόν κείμενο από τους συναδέλφους του στην Τοπική Αυτοδιοίκηση Πιερίας. στην οποία υπήρξε μέλος και το προσυπογράφει ο αγαπητός του φίλος, Κωνσταντίνος Μηντζιαρίδης.

Φίλε Σπύρο. Ο θάνατός σου ήταν κάπως αιφνίδιος και ασφαλώς μας ταρακούνησε όλους, μας γιόμισε θλίψη, στενοχώρια και πολύ δάκρυ.

Είμαστε πάρα πολύ θλιμμένοι που δεν μπορέσαμε να παρευρεθούμε στην κηδεία σου, όπως είναι αδύνατο το ίδιο να πράξουμε και στο μνημόσυνο που ακολουθεί, λόγω της καταραμένης πανδημίας.

Ο Σπύρος Πυργίδης ήταν γεννημένος για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, έδωσε τον εαυτό του για τον τόπο του.

Γόνος αγροτικής οικογένειας. Τελειώνει το δημοτικό σχολείο στο Κίτρος και στη συνέχεια κατεβαίνει στην Κατερίνη όπου ολοκληρώνει και το γυμνάσιο με επιτυχία. Δεν συνεχίζει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση γιατί τα οικονομικά του είναι δύσκολα και αναγκαστικά επιδίδεται στον αγροτικό τομέα με πάρα πολύ καλές αποδόσεις.

Η καταγωγή του ήταν από την Ανατολική Ρωμυλία, η κατοικία του στο χωριό στο προοδευτικό Καβακλί, το οποίο και υπεραγαπούσε. Ανήσυχος από τα νιάτα του ακόμα, με μεγάλους προβληματισμούς για τον τόπο του, αποφασίζει και κατέρχεται στον στίβο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Εκλέγεται επί δεκαέξι συναπτά έτη και κατορθώνει με τον δικό του τρόπο, το πείσμα και την εργατικότητά του να αλλάξει την όλη κατάσταση και λειτουργία του Δήμου του. Και για αυτό και εμείς τον ονομάσαμε «Μέγα Μέντορα» της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Ήταν λόγιος και σκληρός αγωνιστής, όταν είχε δίκαιο, δεν φοβήθηκε τις μεγάλες συγκρούσεις με το εκάστοτε κατεστημένο. Ήξερε πολύ καλά να διεκδικεί τα νόμιμα συμφέροντα της Κοινότητας και του Δήμου του. Ήταν ακέραιος, δεν σήκωνε όπως λέει ο λαός μας… μύγα στο σπαθί του. Το κορυφαίο στοιχείο με το οποίο βάδιζε στην πολιτική του καριέρα και στην ίδια του τη ζωή. Η ηθικότητα. Για κάτι που και σήμερα οφείλουμε να το επισημαίνουμε.

Ο Σπύρος νυμφεύτηκε δύο φορές. Από τον πρώτο του γάμο απέκτησε δύο υιούς και εγγόνια. Από τον δεύτερο δεν είχε παιδιά. Τη δεύτερη γυναίκα του, την οποία έτυχε να την γνωρίσω, τη Ρόζα, οφείλω να την συγχαρώ γιατί ως μια αξιόλογη κυρία  στάθηκε στο πλευρό του Σπύρου και τον συμπαραστάθηκε στην μεγάλη ταλαιπωρία που πέρασε. Της αξίζουν πολλά μπράβο και κάθε έπαινος.

Με τον αείμνηστο Σπύρο Πυργίδη πορευτήκαμε πολλοί από εμάς στον κοινό αγώνα για μια ακηδεμόνευτη και παραγωγική Αυτοδιοίκηση. Η θύμηση των αγώνων του, μας κάνει υπερήφανους για την παρουσία του και το έργο του. Υπήρξε καλός και ειλικρινής φίλος, έντιμος και πρωτοπόρος συνεργάτης, πάντα καλοσυνάτος και χαμογελαστός άνθρωπος.

Θα μας λείψεις Σπύρο. Καλό ταξίδι στο τελευταίο της διαδρομής σου. Εμείς θα σε νοιώθουμε δίπλα μας. Έφυγες με ψηλά το κεφάλι. Ξεχώρισες για το μπόλικο ήθος σου και την άοκνη προσφορά σου στα κοινά.

Όλοι εμείς οι απόμαχοι Δήμαρχοι, Πρόεδροι Κοινοτήτων Πιερίας, σε αποχαιρετούμε με τον προσήκοντα σεβασμό. Είμαστε στενοχωρημένοι που δεν μπορούμε να βρεθούμε κοντά σου στη Θρησκευτική τελετή του μνημόσυνου σου.

Στο καλό φίλε.

Από μέρους του συμβουλίου των συνταξιούχων Δημάρχων και Προέδρων Κοινοτήτων Πιερίας, εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντος και στους λοιπούς συγγενείς. Και ΣΥΝΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ το παρόν.

 

Ο Πρόεδρος

Νικόλαος Μαλακόπουλος, τ.  Δήμαρχος Αιγινίου

 

Τα μέλη

Μενέλαος Τερζόπουλος, π. Δήμαρχος Κατερίνης

Γεώργιος Σησιός, π. Κοινοτάρχης Π. Κεραμιδίου

Αθανάσιος Μερσίνης, π. Κοινοτάρχης Σβορώνου