Το 1931, η ελληνική κοινωνία κλονίζεται από το φρικαλέο έγκλημα στη Χαροκόπου όταν ο Δημήτρης Αθανασόπουλος υπήρξε το θύμα άγριας δολοφονίας από την πεθερά του, τη σύζυγο του και τον ξάδερφο της συζύγου του.

Η αποτρόπαια ιστορία χαρακτηρίστηκε ως «έγκλημα του αιώνα», ενώ ήταν το πρώτο- τουλάχιστον επίσημα καταγεγραμμένο- έγκλημα τέτοιου είδους.

Η ιστορία πίσω από την πολύκροτη υπόθεση

Ήταν νύχτα της 3ης προς 4η Γενάρη του 1931, όταν ο Δημήτρης Αθανασόπουλος εργολάβος βίαζε στην κρεβατοκάμαρά τους, τη σύζυγό του, Φούλα επειδή εκείνη του αντιστεκόταν. Ο Αθανασόπουλος κατά πάσα πιθανότητα, διατηρούσε σχέση με τη μητέρα της, Άρτεμη Κάστρου, μια άνευ φραγμών 45χρονη γυναίκα, η οποία δεν δίστασε να παντρέψει την κόρη της με τον εραστή της. Το χειρότερο απ΄όλα είναι πως η Κάστρου εξακολουθούσε να έχει περιστασιακές σχέσεις με το γαμπρό της.

 

 

 

Πηγή φωτογραφίας: wikipedia.org

Eκείνη τη νύχτα, ο Αθανασόπουλος ήταν σε έξαλλη κατάσταση. Κακοποίησε βάναυσα τη Φούλα, η οποία κατάφερε να του ξεφύγει και να ζητήσει βοήθεια από τη μητέρα της. Η δόλια πεθερά κατέστρωσε την εκτέλεση του Αθανασόπουλου μέσα από το πρόσωπο του ανιψιού της, Δημήτρη Μοσκιού, ο οποίος ήταν ερωτοχτυπημένος με τη Φούλα. Φρόντισε να τον μεθύσει με ούζο με αποτέλεσμα ο Μοσκιός να τον πυροβολήσει και να τον σκοτώσει όσο κοιμόταν. Η Φούλα παρακολουθεί το έγκλημα, αμέτοχη και χωρίς να το παρεμποδίζει.

Με παρότρυνση της Κάστρου και με τη βοήθεια της 38χρονης Γιαννούλας Μπέλλου, υπηρέτριας του σπιτιού, βάζουν φωτιά στο πτώμα του Αθανασόπουλου. Ο καπνός και η έντονη μυρωδιά όμως, τις αναγκάζουν να σταματήσουν. Το πτώμα τεμαχίζεται, και παραδίδεται στον Σπύρο Μαγουλόπουλο, έναν ακόμη θαυμαστή της Φούλας για να το ξεφορτωθεί. Το πτώμα πετάγεται στο ρέμα του Ιλισσού. Ωστόσο, τα μακάβρια δέματα σκαλώνουν στις όχθες του ποταμού, όπου τα ανακαλύπτει διερχόμενος διαβάτης. Η αστυνομία ειδοποιείται και η αποκάλυψη των ενόχων δεν αργεί.

Το χρονικό της δίκης

Η δίκη θα κρατήσει αρκετούς μήνες. Η Φούλα και η μητέρα της οδηγούνται στις φυλακές. Δε θα μείνουν εκεί για περισσότερο από δέκα χρόνια. Ο Διευθυντής των φυλακών, ερωτεύεται τη Φούλα , την προστατεύει και κάνει τα πάντα για να περνάει καλά στη φυλακή. Με τον ίδιο τρόπο «βολεύεται» και η Κάστρου.

Η Κατοχή και η πρώτη κυβέρνηση των Κουίσλιγκ, με πρωθυπουργό τον Τσολάκογλου, θα βγάλει με διάταγμά της από τις φυλακές τους βαρυποινίτες και κατά συνέπεια, και τη Φούλα μαζί με τη μάνα της, μολονότι είχαν θανατική καταδίκη.

 

 

Πηγή φωτογραφίας: wikipedia.org

Μάνα και κόρη αποφυλακίζονται. Η Φούλα παντρεύεται, όχι τον Διευθυντή των φυλακών, αλλά έναν συνταγματάρχη. Υπήρξε υποδειγματική σύζυγος και πέθανε το 1971 από καρδιά. Έναν χρόνο αργότερα, πέθανε και ο σύντροφός της. Η Κάστρου υπέφερε πολύ στα τελευταία της, όντας κατάκοιτη στο κρεβάτι. Τελικά, τρελάθηκε και πέθανε το 1956.

Το έγκλημα στη Χαροκόπου γίνεται έμπνευση για τον Βαμβακάρη

Το έγκλημα στου Χαροκόπου ήταν τόσο ειδεχθές και απεχθές, που ειπώθηκαν και γράφτηκαν πολλά. Έγινε ακόμη και τραγούδι, σε στίχους του Γιακουμή Μοντανάρη και μουσική του Μάρκου Βαμβακάρη.

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, ο Κώστας Φέρρης: «Το Τραγούδι του Αθανασόπουλου του Γιακουμή Μοντανάρη έχει καταγράψει το μεγαλύτερο ρεκόρ πωλήσεων. Πούλησε δηλαδή περισσότερους δίσκους, απ’ όσα γραμμόφωνα υπήρχαν τότε στην Ελλάδα για να το παίξουν. Λέγεται πως όλοι οι γαμπροί που είχαν κακές πεθερές, έστηναν γλέντι, και στο τέλος, «έσπαγαν το δίσκο» στα πόδια της πεθεράς. Λένε επίσης, πως απ’ αυτό προέρχεται και η φράση «θα σπάσω πλάκα».

Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: wikipedia.org

Πηγή:jenny.gr