Με ανάρτησή του στο facebook ο Χρήστος Τσαντήλας αποχαιρετά με σπαραγμό τον ξάδελφό του Νίκο Τσιλινίκο, ο οποίος έχασε σήμερα τη μάχη, χτυπημένος από τον κορωνοϊό.
Η ανάρτηση:
Αχ βρε Νίκο…Και δεν αποχαιρετιστήκαμε. 24 ημέρες στην εντατική, κανείς μας δεν μπόρεσε να σε δει. Κανείς δεν σου έσφιξε το χέρι…
Πόσος πόνος κρύβεται πίσω από τους πονεμένους;
Ποια μαχαιριά χειρότερη απο το κλάμα της καρδιάς; Της συζύγου σου, των παιδιών σου, των εγγονών σου.
Πόση θλίψη πια, μπορεί να σκεπάσει την γλυκύτητα της δικής σου θύμησης;
Ποιος ουρανός μπορεί να χωρέσει τόσο κόσμο που έφυγε από την πανδημία, δίχως ένα γεια; Άνθρωποι αγαπημένοι, μόνοι, ασυνόδευτοι στο τελευταίο ταξίδι…
Ποιο σύννεφο δεν θα στέρευε το δάκρυ του για να ποτίσει με βάλσαμο αυτήν την συμφορά;
Πόσα μοιρολόγια να μοιραστούν οι ζωντανοί;
Πόσα μαντήλια ποτισμένα με ιδρώτα, αγωνία, πόνο και δάκρυα να ταξιδέψουν στον άγνωστο της μοίρας μας προορισμό;
Πού θα βρεθούν μυαλά να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά το ανελέητο θανατικό που βρίσκει τον πλανήτη;
Πόσες αγάπες χαμένες στον ορίζοντα, ευχές σκορπισμένες στο άγνωστο, πόσες επιθυμίες, όνειρα, κουρνιαχτός, σκόνη, σταγόνες στη βροχή; Πόσες προσευχές στην ελπίδα;
Και μεις, χαμένοι στο πουθενά, αναπάντητα ερωτηματικά στα βάθη του άγνωστου, δοξάζουμε την αμάθειά μας, ώσπου να παραδοθούμε σε αδίστακτους και αόρατους εχθρούς…
Νίκο, σήμερα μαζί με τους δικούς σου, με εμάς τους συγγενείς σου, θα κλαίει όλος ο Πλαταμώνας και η μισή Λάρισα που σε γνώριζε. Πόσους και αν βοήθησες ξάδελφε…
Εκεί στο δημαρχείο, στη Λεπτοκαρυά, η καρέκλα του γραμματέα, από σήμερα δεν θα περιμένει εσένα. Ύστερα από 35 χρόνια εργασίας, τα χαρτιά της σύνταξης που θα κατέθετες αυτόν τον μήνα, περιμένουν στο γραφείο σου.
Αλλά διάλεξες ξάδελφε, άλλον δρόμο. Τον δρόμο του παραδείσου, παρέα με καλούς, πολύ καλούς και ευχάριστους ανθρώπους, ανοιχτόκαρδους, όπως υπήρξες για όλους μας εσύ.
Καλό ταξίδι (ξ)άδελφε.
Εκεί, θα βρεθείς με όλους τους δικούς σου. Τους γονείς σου και τον αδελφό σου που έφυγε με τα χρόνια του Χριστού. Τον αγαπημένο μας Γιώργο Τσιλινίκο.
Καλή αντάμωση Νίκο…
——
*Για τον φιλότιμο αγώνα που έδωσε (και δίνει καθημερινά) το νοσηλευτικό προσωπικό και ο διευθυντής της ΜΕΘ του ΓΝΛ δρ. Απόστολος Κομνός στο προσκέφαλο του Νίκου μας και των δεκάδων διασωληνωμένων της μονάδας, θερμά τους σφίγγουμε το χέρι. Να τους έχει ο Θεός καλά. Αυτοί είναι οι μόνοι που έζησαν 24 μερόνυχτα δίπλα στον άνθρωπό μας.
