Του Δημητρίου Δημηνά – Δικηγόρου
Την ζοφερή ατμόσφαιρα και τον ανείπωτο πόνο, που βιώνει το σύνολο σχεδόν των Ελλήνων από την ανέχεια, την ανεργία, την ανασφάλεια και αναταραχή από τα στυγερά εγκλήματα νέων ανθρώπων, τις βίαιες και ανεξέλεγκτες εξεγέρσεις μαθητών και αναρχικών, που κατακλύζουν καθημερινά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έρχεται να απαλύνει η μεγάλη γιορτή των Χριστουγέννων, προσφέροντας στους πιστούς παρήγορο φως ανθρωπιάς και ελπίδας.
Πίσω και πέρα από τις πολύχρωμες φωταψίες, τα στολισμένα με τα κινέζικα μπιχλιμπίδια δενδράκια, τον εφήμερο πλαστικό διάκοσμο, τους θρησκευτικούς βερμπαλισμούς και την φροντίδα για καλό φαγητό και διασκέδαση, με τα οποία χρόνια τώρα οι περισσότεροι «ξεγελούμε» τον εαυτό μας, πιστεύοντας ότι γιορτάζουμε, υποκρύπτεται το μέγα μυστήριο της Θείας Ενανθρωπήσεως, του οποίου η προσέγγιση προϋποθέτει βαθύτερη πνευματική καλλιέργεια και βίωμα.
«Θεός εφανερώθη εν σαρκί». [Α΄Τιμ. 3,16]. Στις τέσσερες αυτές λέξεις του Αποστόλου Παύλου συμποσούται όλο το μυστήριο της σωτηρίας του ανθρώπου. Ο Δημιουργός του κόσμου γεννιέται ως άνθρωπος κάτω από άθλιες συνθήκες ως έσχατος πάντων, χαρίζοντας ασύλληπτη αξία σε κάθε άνθρωπο. Το ουσιώδες επομένως μήνυμα των Χριστουγέννων είναι η θέωση και η υπέρβαση του ανθρωπίνως αδυνάτου. Ο ίδιος ο Χριστός, «υπογραμμόν υπολιμπάνων ημίν», δοκίμασε από την ώρα της γέννησης Του μέχρι τη Σταυρική του θυσία, την πτώχεια, την αμφισβήτηση, τους εμπαιγμούς, τις ύβρεις, τις μαστιγώσεις και την απόρριψη. Και διαβεβαίωσε στους οπαδούς Του: «εν τω κόσμω θλίψιν έξετε, αλλά θαρσείτε εγώ νενίκηκα τον κόσμον». [Ιω.16,33]
Μόνο ο Χριστός, που είναι «χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας», μπορεί στις αντίξοες συνθήκες που ζούμε να μας δώσει δύναμη και θάρρος να αντιμετωπίσουμε και τις πιο τραγικές στιγμές της ζωής μας. Αρκεί να μη λησμονούμε ότι «Όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθημεν, Χριστόν ενεδύθημεν» και να ρυθμίζομε ανάλογα τη ζωή μας. Τα Χριστούγεννα λοιπόν μας δίδεται η ευκαιρία για περισυλλογή, για πνευματική ανάταξη και ενδυνάμωση της πίστης μας στον Χριστό, που μας χαρίζει την πεποίθηση ότι δεν είμαστε μόνοι και εγκαταλελειμμένοι σε ένα κόσμο σκληρό και ανάλγητο, που πορεύεται «εν σκότει και σκιά θανάτου», χωρίς πυξίδα και χωρίς νόημα.
Ο Χριστός καλεί σήμερα όλους τους ταλαιπωρημένους και βασανισμένους ανθρώπους να Τον ακολουθήσουν για τους δώσει λύτρωση και ελπίδα. «Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω υμάς».[Ματ.11,28]. Και ο υμνωδός της Εκκλησίας μας προτρέπει «Δεύτε ίδωμεν πιστοί που εγεννήθη ο Χριστός», για να πορευθούμε στο ταπεινό σπήλαιο της Βηθλεέμ για φωτισμό και κάθαρση των ψυχών μας προς ανοικοδόμηση μιας καινούργιας εν Χριστώ ζωής, γαλήνιας και ειρηνικής, απαλλαγμένης από το άγχος και την απαισιοδοξία που μας διακατέχει στις μέρες μας.
Γιορτάζοντας, τέλος, ουσιαστικά τα φετινά Χριστούγεννα ας ανοίξουμε τις καρδιές μας στον πάσχοντα συνάνθρωπο μας, ανεξάρτητα από καταγωγή, εθνότητα, θρησκευτική και κοινωνική κατάσταση. Να σταθούμε πλάι του προσφέροντας ανιδιοτελή αγάπη, ηθική και υλική συμπαράσταση στη δύσκολη σημερινή εποχή της ηθικής και οικονομικής κρίσης, του άκρατου ατομισμού, της σύγχυσης και της παγερής αδιαφορίας για τον πλησίον.