Του Καλπακίδη Δαμιανού, Περιβαλλοντολόγος-Μελετητής
Τον Αύγουστο του 2021 παρουσιάστηκε η 6η έκθεση αξιολόγησης της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC). Η ανάλυση των πρώτων στοιχείων αλλά και ο διεθνής επιστημονικός διάλογος που αναπτύχθηκε δεν μας αφήνει περιθώρια για ολιγωρία και δεύτερες σκέψεις. Η έκθεση αποτελεί το πρώτο από τα συνολικά τέσσερα μέρη της 6ης Αξιολόγησης και παρουσιάζει τα κυριότερα χαρακτηριστικά της κατάστασης του κλίματος με τρόπο καθαρό και μετρήσιμο. Δυστυχώς την ίδια χρονική περίοδο με τη παρουσίαση των αποτελεσμάτων για την κλιματική αλλαγή είχαμε με τις δασικές πυρκαγιές στη χώρα, ανοίγοντας βιαστικά ένα μάλλον προσχηματικό διάλογο για τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής.
Είναι αντιληπτό πλέον ότι η επιστημονική κοινότητα στην χώρα μας τα επόμενα χρόνια θα πρέπει να καταφέρει να αφυπνίσει και να ευαισθητοποιήσει τους πολίτες που έχουν μια δυσπιστία.
Δυστυχώς για ακόμη μια φορά καλείται η επιστημονική κοινότητα να δώσει την «μάχη» του αυτονοήτου στην Ελλάδα απέναντι σε δεισιδαιμονίες και αντιλήψεις που κινούνται στην σφαίρα του παραλόγου. Συχνά οι περιβαλλοντολόγοι που κρούουμε το κίνδυνο για επιμέρους ή σημειακά ζητήματα ρύπανσης έχουμε να αντιμετωπίσουμε την δυσπιστία της κοινωνίας καθώς η ανάλυση των περιβαλλοντικών φαινομένων δεν είναι ευκολά διακριτή. Σήμερα οφείλουμε όσοι ασχολούμαστε με την επιστήμη του περιβάλλοντος από κάθε θέση να φωνάξουμε δυνατά ότι θα πρέπει όχι η πολιτεία αλλά η κοινωνία των πολιτών να ασχοληθεί ενεργά με το θέμα της κλιματικής αλλαγής. Η χώρα μας ήδη αντιμετωπίζει τα πρόδηλα αποτελέσματα του φαινομένου και μόνο όσοι δεν θέλουν από δογματισμό να δούνε το πρόβλημα, αρνούνται να αποδεχθούν ότι η κλιματική αλλαγή και οι συνέπειες της θα επηρεάσουν δραματικά την ζωή μας. Αμφισημίες και δεύτερες σκέψεις δεν χωρούν σε αυτό. Η συμβολή όλων των μέσων που έχουμε είναι απαραίτητη. Από την ολοένα και μεγαλύτερη ανάπτυξη των ΑΠΕ, την ομαλή ενεργειακή μετάβαση σε χαμηλούς ρύπους με την χρήση των ενδιάμεσων καυσίμων όπως το φυσικό αέριο, έως και την εκπόνηση επιχειρησιακών σχεδίων σε κλίμακα Δήμων που μαζί με τα εθνικά και περιφερειακά σχέδια για την κλιματική αλλαγή θα δώσουν τις κατευθύνσεις σε κράτος, πολίτες αλλά και επιχειρήσεις.
Η κλιματική αλλαγή πρέπει να είχε ολιστική αντιμετώπιση και η χώρα μας να συμμετέχει ενεργά στη παγκόσμια προσπάθεια. Είναι αλήθεια ότι οι εκπομπές των αερίων που συμβάλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου στη χώρα μας εν συγκρίσει με άλλες ισχυρές οικονομίες και βιομηχανικές χώρες είναι μικρές, λόγω την δεινής οικονομικής κατάστασης της χώρας την περασμένη δεκαετία. Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η Μεσόγειος θα είναι από τις περιοχές που θα πληγούν περισσότερο από τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Η Ελλάδα λόγω του νησιωτικού της χαρακτήρα, των παράκτιων περιοχών αλλά και των μεσογειακών δασικών οικοσυστημάτων θα αντιμετωπίσει στο μέλλον προκλήσεις που δύσκολα θα τις διαχειριστεί. Η αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών θεμάτων και των αποτελεσμάτων της κλιματικής αλλαγής όπως πυρκαγιές, πλημμύρες, έντονα καιρικά φαινόμενα, άνοδος της στάθμης της θάλασσας, επηρεασμός στη βιοποικιλότητα και στα κρίσιμα ενδιαιτήματα που θα προκύψουν δεν είναι θέμα πολιτικής προστασίας αλλά κυρίως περιβαλλοντικής προστασίας. Απαιτείται ενεργή συμμετοχή των επιστημόνων περιβάλλοντος και επαγρύπνηση όλων για να καθοριστούν οι κρίσιμες πολιτικές που θα είναι σχεδιασμένες ώστε να έχουμε στη πράξη αποτελέσματα και όχι μόνο σε θεωρητικό επίπεδο.
Στην «μάχη» της κλιματικής αλλαγής κάθε βοήθεια είναι απαραίτητη για την ευαισθητοποίηση πολιτών αλλά και την κινητοποίηση των θεσμών της πολιτείας.