Τιμήσαμε σήμερα τα 105 χρόνια από την 19η Μαΐου 1919, την αποφράδα
εκείνη ημέρα, που η Τουρκία εφάρμοσε το
σχέδιο για την τελειωτική εξόντωση των
Ελλήνων σε όλο τον Πόντο.
Ημέρα Μνήμης και συνάμα ημέρα μιας ανοιχτής πληγής η σημερινή.
Μίας πληγής που αποπνέει οσμή θανάτου, εκπατρισμού, τυφλής βίας, θηριωδίας, εγκλημάτων κατά αθώων ψυχών.
Οι Πόντιοι τον «άξενο» Πόντο τον έκαναν Εύξεινο. Προόδευσαν, επικυριάρχησαν οικονομικά και πνευματικά, μεγαλούργησαν.
Η συμβολή των Ποντίων, μετά τη Γενοκτονία, στην ανόρθωση της Ελλάδας, στην οποία εγκαταστάθηκαν, ήταν και είναι σημαντικότατη.
Ο ελάχιστος φόρος τιμής που μπορεί να αποδοθεί στους 353.000 σφαγιασθέντες Ποντίους είναι να διατηρήσουμε ζωντανή την μνήμη τους.
Δεν υπάρχει ποντιακή οικογένεια, που να μην έχει νεκρούς στον μακρύ κατάλογο της γενοκτονίας που οργάνωσαν οι Κεμαλιστές.
Αυτούς τους νεκρούς τιμούμε, αυτήν την μνήμη διατηρούμε άσβεστη.
