ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΔΗΜΗΝΑ – ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ
Οι παλιοί ασφαλώς θυμούνται την φράση που ήταν αποτυπωμένη στις ευχετήριες κάρτες που αντάλλασσαν οι συγγενείς και φίλοι στην προ της χρήσης των ηλεκτρονικών μέσων επικοινωνίας εποχή. Η λέξη «έτος» παράγεται από το ρήμα ειμί που σημαίνει πορεύομαι. Το έτος, λοιπόν, προχωρεί ,πορεύεται ορμητικά προς την αιωνιότητα, συμπαρασύροντας τα χρόνια μας, τις μέρες μας και τις ώρες μας. Κάθε στιγμή που περνάει είναι μοναδική και ανεπανάληπτη.
Το κεφάλαιο «χρόνος» είναι το πολυτιμότερο αγαθό που διαθέτει ο άνθρωπος , αγνώστου ημερομηνίας λήξεως και το μοναδικό που δεν μπορεί να αγοραστεί και να επιμηκυνθεί. Επισημαίνοντας την αξία του ο Απόστολος Παύλος αναφέρει στην προς Εφεσίους επιστολή του «Βλέπετε πως περιπατείτε μη ως άσοφοι, αλλ’ ως σοφοί, εξαγοραζόμενοι τον καιρόν ότι αι ημέραι πονηραί εισί». Προτρέπει δηλ. τους πιστούς να αξιοποιούν τον χρόνο τους με σοφία και σύνεση, καθώς ζούμε σε καιρούς χαλεπούς και πονηρούς.
Με την είσοδο του νέου έτους οι νουνεχείς και στοχαστικοί άνθρωποι κάνουν έναν απολογισμό των πράξεων και παραλείψεων τους της χρονιάς που πέρασε και καταρτίζουν προγράμματα, θέτοντας στόχους που επιθυμούν να πετύχουν την νέα χρονιά που ανοίγεται μπροστά τους.
Ατυχώς είναι το μόνο μάθημα που δεν διδάσκεται ποτέ στα σχολεία, αφού η εκπαίδευση αποβλέπει κυρίως στη σώρευση χρηστικών γνώσεων για την μελλοντική επαγγελματική αποκατάσταση των μαθητών. Που δαπανάται όμως υποτιθέμενος ελεύθερος χρόνος όχι μόνο των μαθητών, αλλά και των γονιών; Προφανώς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα «έξυπνα» κινητά, τις καφετερίες και τα τηλεοπτικά σήριαλ.
Η ανάγνωση ωφελίμων βιβλίων, η παρακολούθηση επιμορφωτικών εκπομπών και πνευματικών-καλλιτεχνικών εκδηλώσεων προς εσωτερική καλλιέργεια και ολοκλήρωση της προσωπικότητας αποτελούν σπάνιο φαινόμενο στην εποχή μας.
Η έναρξη της καινούργιας χρονιάς, μπορεί να αποτελέσει ορόσημο για μια ριζική αλλαγή στην ζωή μας προς εσωτερική αναγέννηση και ψυχική μας ισορροπία. Υπάρχουν πολλά ουσιώδη, ποιοτικά και αξιόλογα πράγματα στα οποία μπορούμε να επενδύσουμε επωφελώς τον κενό και απερίσκεπτα δαπανώμενο χρόνο μας, ο οποίος κυλάει σαν χείμαρρος χωρίς επιστροφή.
Με μια τέτοια αξιοποίηση και εκμετάλλευση του χρόνου μας θα μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα είναι «αίσιο και ευτυχές το Νέο Έτος»