Του Δημητρίου Δημηνά, Δικηγόρου
Από της συστάσεως του Ελληνικού Κράτους τις δυσβάστακτες οικονομικές ανάγκες για την ανασυγκρότηση του φρόντιζαν κατά ένα μεγάλο μέρος να καλύπτουν Έλληνες πατριώτες με γενναίες δωρεές περιουσιακών τους στοιχείων, που αποκτήθηκαν με αίμα και ιδρώτα εργασίας τους κυρίως στο εξωτερικό. Αβέρωφ, Αρσάκης, Ζάππας, Βαρβάκης, Συγγρός, Τοσίτσας, Σίνας και άλλοι είναι από τα ονόματα που κοσμούν εκπαιδευτήρια, νοσοκομεία, πολιτιστικά κέντρα και άλλα ευαγή ιδρύματα. Αυτοί οι ευπατρίδες χαρακτηρίσθηκαν δικαίως Εθνικοί μας Ευεργέτες.
Στα νεώτερα χρόνια οι ευεργέτες και χορηγοί δεν εξέλιπαν παντάπασι, πλην όμως περιορίστηκε στο ελάχιστο ο αριθμός τους, καίτοι αναλογικά οι περιουσίες των επώνυμων εχόντων και κατεχόντων στη σημερινή πτωχευμένη Ελλάδα, είναι απείρως μεγαλύτερες των ευεργετών του περασμένου αιώνα. Μετρημένοι εφοπλιστές και μεγαλοεπιχειρηματίες φιλοτιμούνται κατά καιρούς να συνδέσουν το όνομα τους με κάποιο πολιτιστικό ή φιλανθρωπικό ίδρυμα ή να συνδράμουν στην στρατιωτική μας θωράκιση. Από την άλλη παρατηρείται το θλιβερό φαινόμενο της ψυχρής αδιαφορίας ατόμων, που εκλέξαμε να μας εκπροσωπούν στο εθνικό και ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, τα οποία καίτοι έχουν συσσωρεύσει σκανδαλωδώς αμύθητη περιουσία σε ακίνητα και τραπεζικές καταθέσεις δεν βάζουν ποτέ το χέρι την τσέπη για να καλύψουν έστω και συμβολικά κάποια από τις άμεσες ανάγκες της χώρας. Απεναντίας προετοιμάζονται προπετώς για την επανεκλογή τους. Δυστυχώς οι απάτριδες, οι συμφεροντολόγοι, οι αμοραλιστές, οι υλιστές και οι ηθικά διεφθαρμένοι επιπολάζουν στον καθημαγμένο αυτό τόπο.
Υπάρχει εν τούτοις μια ακτίνα ελπίδας από ευαισθητοποιημένους ανθρώπους που μοχθούν να στηρίξουν ηθικά και υλικά την Πατρίδα, χωρίς να επιδιώκουν αξιώματα, προβολή και τιμητικές διακρίσεις, όπως προφανώς θα τους άξιζε. Πρόκειται για τους αφανείς εκείνους δωρητές, χορηγούς και ευεργέτες, που αφήνουν περιουσίες, κληροδοτήματα και σημαντικά χρηματικά ποσά υπέρ του Κράτους και των οποίων τα ονόματα σπάνια θα δούμε στα μονόστηλα των εσωτερικών σελίδων των μεγάλων εφημερίδων.
Αφορμή για να σημειώσω τα παραπάνω μου έδωσε η πρόσφατη δωρεά στο ΕΚΑΒ Κατερίνης τριών υπερσύγχρονων πλήρως εξοπλισμένων ασθενοφόρων οχημάτων από τον συμπατριώτη μας Διονύση Πασχάλη, Προέδρου του ομωνύμου Κοινωφελούς Ιδρύματος, ο οποίος φρόντισε με δαπάνες του και για την οικοδόμηση και εξοπλισμό του κτηρίου που στεγάζεται το ΕΚΑΒ. Και δεν είναι η μοναδική φορά που προσφέρει για κοινωφελή και πολιτιστικά έργα ο Διονύσης Πασχάλης. Αμέτρητες είναι οι κατά καιρούς δωρεές και χορηγίες του σε σχολεία, σε πολιτιστικούς συλλόγους, σε κρατικούς φορείς και υπηρεσίες. Ας μη απογοητευόμαστε λοιπόν. Υπάρχουν ακόμη και στις μέρες μας φιλοπάτριδες χορηγοί και ευεργέτες, άσχετα αν δεν προβάλλονται. Και μακάρι να βρεθούν μιμητές τους.