Σε μαζική – μαχητική πολιτική συγκέντρωση της ΚΟ Πιερίας στην Κατερίνη μίλησε το βράδυ της Παρασκευής, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας.
Στη διάρκεια της εκδήλωσης τιμήθηκαν τρεις μαχητές και μαχήτριες του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας και ανακοινώθηκαν οι υποψήφιοι βουλευτές του ΚΚΕ στο νομό Πιερίας.
Στη συγκέντρωση παραβρέθηκαν η Θεανώ Καπέτη, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο Ευθύμης Δημάκης, μέλος της ΚΕ, ο Λεωνίδας Στολτίδης, βουλευτής του ΚΚΕ, οι περιφερειακοί Σύμβουλοι Κεντρικής Μακεδονίας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» Σωτήρης Αβραμόπουλος, Γιώργος Χαβατζάς και Γιάννης Σκούφας.
Στην αρχή της εκδήλωσης τιμήθηκαν τρεις εν ζωή μαχήτριες και μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Η Ελπίδα (Γαρέφω) Φρεγγίδου – Μητρολιού, η Αναστασία Πατενίδου και ο Κώστας Γαϊτάνης.
Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τιμώντας τους ήρωες του ΔΣΕ, τους απένειμε από μια τιμητική πλακέτα που κοσμούνταν με στίχους από το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου «στο ΚΚΕ».
Στην πλακέτα έγραφε: «Η ΤΕ Πιερίας του ΚΚΕ τιμά τους μαχητές και μαχήτριες του ΔΣΕ και τους αφιερώνει τους παρακάτω στίχους:
ΚΚΕ –
τρία κόκκινα γράμματα –
πολύ πονέσαμε, σύντροφοι,
πολύ ξαγρυπνήσαμε
πολύ μακριά κοιτάξαμε·
από κανέναν δεν το δανειστήκαμε το κόκκινο.
– δικό μας αίμα·
τρία κόκκινα γράμματα
σεμνή υπογραφή του λαού μας
στις λεωφόρους του μέλλοντος –
ο δρόμος φεύγει γρήγορα
η Ιστορία δε γυρίζει πίσω».
Η Ελπίδα (Γαρέφω) Φρεγγίδου – Μητρολιού, ήταν αρχικά Υπολοχαγός πεζικού του ΔΣΕ. Τραυματίστηκε πρώτη φορά στο λεκανοπέδιο των Μαριών, μεταφέρθηκε στη Γιουγκοσλαβία, όπου δέχθηκε θεραπεία και μετά την ανάρρωσή της εκπαιδεύτηκε ως νοσηλεύτρια και με την επιστροφή της εντάχθηκε στο Υγειονομικό του ΔΣΕ. Πολέμησε στο Μπέλες, στο Μάλι Μάδι, συμμετείχε στον στον ελιγμό από το Γράμμο στο Βίτσι κ.α.. Δεύτερη φορά τραυματίστηκε βαριά στο Μπίκοβικ όπου πήρε μέρος σε επιχείρηση της διμοιρίας καταστροφών που πολλοί την ονόμαζαν και διμοιρία θανάτου. Τιμήθηκε με μετάλλιο ανδρείας. Εζησε ως πολιτικός πρόσφυγας στην Πράγα για πολλά χρόνια.
Η Αναστασία Πατενίδου, πολέμησε σε μια σειρά μάχες του ΔΣΕ στο Πάικο και επίσης στις μάχες της Νάουσας και των Γρεβενών.
Ο Κώστας Γαϊτάνης, βγήκε στο βουνό το 1946, και καθώς ήταν μικρός σε ηλικία, ανέλαβε ως πρώτη αποστολή ρόλο συνδέσμου στο Λιτόχωρο. Στη συνέχεια έδωσε την πρώτη του μάχη στο Βέρμιο και έπειτα πέρασε στο Καϊμακτσαλάν. Το 1948 ήταν στα τμήματα που βρισκόταν στο Γράμμο. Προς το 1949 τραυματίζεται βαριά, για τρίτη φορά, μεταφέρεται στην Ουγγαρία όπου δέχεται την ανάλογη θεραπεία. Εκεί παντρεύτηκε την Χάιδω, η οποία ήταν από τα παιδιά που ο ΔΣΕ μετέφερε για να σωθούν από τους μοναρχοφασίστες.
Παραθέτουμε αποσπάσματα από την ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα:
Και δω στην Κατερίνη, στην Πιερία, όπως σε όλη τη χώρα, οι εργάτες και οι εργάτριες, οι βιοπαλαιστές αγρότες και επαγγελματίες, οι νέοι και οι γυναίκες των λαϊκών οικογενειών, μπορούν να αχρηστεύσουν τις παγίδες που στήνουν ξανά τα κόμματα του κατεστημένου, σύσσωμα τα αστικά επιτελεία, και να φτάσουν στην κάλπη με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ στο χέρι.
Γιατί αυτό ακριβώς κάνουν, παγίδες στήνουν, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, με μοιρασμένους ρόλους. Προσπαθούν να διαμορφώσουν συνθήκες εκφυλισμού και αποπροσανατολισμού στην πολιτική αντιπαράθεση για να κρύψουν τη συμφωνία τους στα μεγάλα και κρίσιμα ζητήματα για το λαό.
Ακόμη και πίσω από την αντιπαράθεση περί εκβιαστών και εκβιαζόμενων πολιτικών κομμάτων, κρύβονται οι εκβιασμοί του καθενός απέναντι στο λαό, προετοιμάζοντας τα αντιλαϊκά κυβερνητικά σενάρια της επόμενης ημέρας.
Τέσσερα χρόνια κυβέρνηση, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, συνέπρατταν με τη ΝΔ, στα κρίσιμα για τη ζωή του λαού ζητήματα και τώρα προεκλογικά ζώστηκαν τα φυσεκλίκια.
Μάλιστα, ο ΣΥΡΙΖΑ εξαγγέλλει την αποχή του από τις ψηφοφορίες στη βουλή λίγο πριν τις εκλογές, ενώ στην τετραετία έχει ψηφίσει τα μισά νομοσχέδια της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Έλεος πια μασκαράδες!
Γι’ αυτό οι εργαζόμενοι, οι άνθρωποι του μόχθου, πρέπει να απορρίψουν τους εκβιασμούς, να κάψουν τα αντιλαϊκά σενάρια!
Στο πραγματικό δίλημμα των εκλογών εάν πρέπει να δυναμώσουν τα κόμματα που θα σχηματίσουν την επόμενη αντιλαϊκή κυβέρνηση ή αν πρέπει να γίνει πιο δυνατός ο λαός και το κίνημά του, να απαντήσουν: Δυνατός ο λαός, δυνατό το ΚΚΕ!
Κι αν ορισμένοι, δυσκολεύονται ακόμα να δουν, πολύ περισσότερο να απαντήσουν στο πραγματικό δίλημμα των εκλογών, ας σκεφτούν πως το μεγάλο κεφάλαιο, τα κόμματά του, η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι υπόλοιποι, όπως και οι ιμπεριαλιστικές συμμαχίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, σταθερά και χωρίς περιστροφές, απαντούν και προβάλλουν με μια φωνή όλοι αυτοί: Ότι είναι προτιμότερο να είναι αδύναμος ο λαός για να μπορεί να κάνει ό,τι γουστάρει η επόμενη κυβέρνηση, ό,τι χρώμα κι αν έχει.
Και αν αυτό ίσχυε μια φορά στο παρελθόν, τώρα ισχύει δέκα.
Γιατί όλοι τους ξέρουν, όλοι τους βλέπουν, πως τα μαντάτα για το άδικο σύστημά τους δεν είναι καλά.
Σαν πολλά σύννεφα έχουν μαζευτεί πάνω από το κεφάλι τους:
– Από την κλιμάκωση του ιμπεριαλιστικού πολέμου ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και τη Ρωσία στην Ουκρανία, με κίνδυνο να συμπαρασύρει επικίνδυνα και τι δική μας χώρα,
– από τη σύγκρουση ΗΠΑ – Κίνας για το ποιος θα πάρει κεφάλι στη διαμάχη για την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία,
– μέχρι τον κίνδυνο μιας νέας ευρωπαϊκής καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, η οποία -παρά τις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις- δεν πρόκειται να αφήσει ανεπηρέαστη και την ελληνική οικονομία.
Όντως, είναι πολλά τα σύννεφα, ενώ ταυτόχρονα, μαζεύονται και πολλές αποδείξεις, ότι το σύστημα της εκμετάλλευσης, περνάει κι αυτό τα ζόρια του, που τελικά τα πληρώνουν οι λαοί.
Βέβαια, την ίδια στιγμή, ζόρια για το σύστημα σημαίνει και νέες δυνατότητες για το λαό και το κίνημά του.
Γιατί τίποτα δεν μένει ακίνητο, τίποτε δεν είναι ανίκητο.
Αυτοί που έχουν την εξουσία, δεν είναι παντοδύναμοι.
Το ξέρουν καλά, γι’ αυτό ανησυχούν μη τυχόν ξεσπάσουν κοινωνικές εκρήξεις, οργή θεού γίνει οργή λαού. Φοβούνται την άνοδο της ταξικής πάλης και επιδιώκουν «σταθερές» -όπως τις λένε- κυβερνήσεις που θα τις έχουν του χεριού τους.
Εκεί, λοιπόν, που το σύστημα νιώθει φόβο κι ανησυχία, οι λαοί πρέπει να δουν την δική τους ελπίδα και προοπτική.
Κι αυτή την ελπίδα, αυτή την προοπτική, φωτίζει στη χώρα μας, με την πάλη του, το ΚΚΕ.
Στο στόχο μιας τέτοιας κυβερνητικής σταθερότητας για τους πάνω, συναντιούνται όλοι τους. Και ο Μητσοτάκης που ζητάει αυτοδύναμη κυβέρνηση για να ‘χει λυμένα τα χέρια, όπως λέει και ο Τσίπρας, που ξέθαψε τη δήθεν «προοδευτική διακυβέρνηση» μπας και συγκινήσει πάλι προοδευτικούς ανθρώπους. Και από πίσω ακολουθεί και ο Ανδρουλάκης του ΠΑΣΟΚ, που με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο δηλώνει διαθέσιμος να στηρίξει όποιον χρειαστεί, είτε τη ΝΔ, είτε τον ΣΥΡΙΖΑ.
Όμως, αυτή η δική τους σταθερότητα, σημαίνει μεγαλύτερη αστάθεια και ανασφάλεια για το λαό κι ας κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν…
Σήμερα, όμως, ο λαός μας -που δεν έχει περάσει και λίγα- ξέρει πως σταθερότητα για τη ζωή του, σημαίνει να έχει μια σταθερή δουλειά, να μπορεί να ζήσει από το εισόδημά του, να μην αγωνιά αν θα βγάλει τον μήνα, να μη φοβάται άμα αρρωστήσει, να μπορεί να σπουδάσει τα παιδιά του, χωρίς να χρειάζεται να ξεπουληθεί.
Να μη νιώθει φόβο και ανασφάλεια, γιατί η χώρα του συμμετέχει σε έναν πόλεμο στο όνομα της «αλληλεγγύης» και των υποχρεώσεων του ΝΑΤΟ.
Ποια κυβέρνηση, λοιπόν, μπορεί να εξασφαλίσει αυτή τη σταθερότητα στη ζωή του λαού;
Καμιά από αυτές και με αυτούς που προαλείφονται.
Γιατί τέτοιες κυβερνήσεις -αυτοδύναμες ή συνεργασίας- γνωρίσαμε πολλές στο παρελθόν και στις διάφορες εκδοχές τους.
Όλες κινούνται στις ίδιες ράγες του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, των δεσμεύσεων της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, ο μηχανοδηγός μόνο εναλλάσσεται…
Κι αυτός ο δρόμος, όπως έχει αποδειχτεί, είναι μόνιμα φαρδύς – πλατύς μόνο για τα κέρδη και τα προνόμια του κεφαλαίου, αλλά είναι πολύ στενός, ασφυκτικός, για τα δικαιώματα και τις ανάγκες των εργαζομένων.
Αλήθεια, μπορεί ποτέ η καπιταλιστική ανάπτυξη να εξασφαλίσει σταθερή δουλειά σε όλους και όλες με δικαιώματα;
Ποτέ και πουθενά δεν έχει συμβεί αυτό!
Ίσα – ίσα οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης, «η -όπου να ‘ναι- ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας της ελληνικής οικονομίας», για τα οποία κομπάζει η ΝΔ και ο Μητσοτάκης, είναι το αποτέλεσμα της συνέχισης, διατήρησης και κλιμάκωσης της επίθεσης σε όλα τα δικαιώματα των εργαζόμενων.
Να μιλήσουμε για τους καθηλωμένους μισθούς πείνας που είναι στα επίπεδα της προηγούμενης δεκαετίας;
Οι οποίοι, βέβαια, σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να βελτιωθούν με τη νέα αύξηση του κατώτατου μισθού που προεκλογικά εξήγγειλε ο Μητσοτάκης, γιατί εκτός των άλλων, αυτή τη μικρή αύξηση την έχει ήδη φάει η μαρμάγκα της ακρίβειας;
Να μιλήσουμε για την απογείωση της ευελιξίας στις εργασιακές σχέσεις; Τις απλήρωτες υπερωρίες; Τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας; Την τηλεργασία, αυτή τη νέα μορφή εκμετάλλευσης που βιώνουν τα νέα παιδιά και μάλιστα στο όνομα του εκσυγχρονισμού;
Στην ουσία μιλάμε για το αντεργατικό οικοδόμημα που διαδοχικά έχτισαν όλες οι κυβερνήσεις και της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ.
Οικοδόμημα, το οποίο μεγαλώνει την εκμετάλλευση των εργαζομένων, που είναι, όπως ξέρουμε, βασική προϋπόθεση της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Χώρια, που αυτοί οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης και οι επενδύσεις, είναι το αποτέλεσμα της προκλητικής στήριξης του κεφαλαίου με νέα κίνητρα και προνόμια, όπως η μείωση της φορολογίας του και των ασφαλιστικών εισφορών που τα φορτώνεται ο λαός μας.
Μαζί βέβαια με τα διάφορα πακέτα στήριξης, έχουμε και τους αναπτυξιακούς νόμους, το Ταμείο Ανάκαμψης, αυτό το νέο υπερμνημόνιο και τα διάφορα ΕΣΠΑ, τα οποία δεν είναι δανεικά κι αγύριστα, αλλά νέα βάρη και προαπαιτούμενα στις πλάτες του λαού.
Πέρα από το ότι η ΕΚΤ αύξησε τα επιτόκια με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να πληρώνουν μέχρι και 33% αύξηση στους τόκους των δανείων τους, με κίνδυνο να απογειωθούν οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας.
Όλα αυτά πρέπει να έχουν κατά νου οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα και δω στην περιοχή της Πιερίας, όταν ακούν τα υπόλοιπα κόμματα της αστικής διαχείρισης να τους τάζουν «φύκια για μεταξωτές κορδέλες», λες και δεν ξέρουν από πρώτο χέρι, ποιος κερδίζει και ποιος χάνει από αυτήν την ανάπτυξη…
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο τουρισμός, το “θαύμα” για το οποίο κοκορεύονται όλες οι κυβερνήσεις. Όμως απ’ αυτό το αναπτυξιακό θαύμα, διπλά και τριπλά κερδισμένοι βγαίνουν οι μεγαλοξενοδόχοι, συνολικά, οι όμιλοι στον τουρισμό, ενώ οι εργαζόμενοι στον κλάδο δουλεύουν σε συνθήκες γαλέρας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι και η Πιερία όπου οι εργαζόμενοι στον κλάδο προέρχονται από δουλεμπορικά γραφεία.
Την ίδια ώρα οι εργατικές – λαϊκές οικογένειες δεν μπορούν να κάνουν διακοπές με τα παιδιά τους, ούτε για λίγες μέρες και εδώ στην όμορφη περιοχή της Πιερίας.
Στο μόνο κανόνα που υπακούει αυτή η ανάπτυξη, είναι το καπιταλιστικό κέρδος, το οποίο βέβαια δεν λογαριάζει την προστασία του περιβάλλοντος.
Το ξέρουν καλά οι κάτοικοι και δω στην Κατερίνη, όπου κάποιες μεγάλες επιχειρήσεις λειτουργούν, χωρίς να εφαρμόζουν τους απαραίτητους όρους, με αποτέλεσμα να υπάρχει πρόβλημα δυσοσμίας σε μεγάλο σημείο της πόλης, όπου ιδιαίτερα το καλοκαίρι γίνεται ανυπόφορο.
Παράλληλα με τη μόλυνση του αέρα, υπάρχει και μόλυνση των υδάτων. Αφού οι ίδιες επιχειρήσεις ελευθερώνουν τα λύματά τους στην περιφερειακή τάφρο της Κατερίνης και έτσι καταλήγουν σε ρέματα και στη θάλασσα.
Το λιγότερο βέβαια που πρέπει να γίνει -χωρίς βέβαια να έχουμε αυταπάτες ότι θα λυθεί το πρόβλημα- είναι η περιφέρεια να πραγματοποιεί τους απαιτούμενους ελέγχους. Κι αυτό σημαίνει: Και να στελεχωθεί η αρμόδια υπηρεσία της περιφέρειας για να πραγματοποιεί ελέγχους και να προσληφθούν περισσότεροι μόνιμοι ελεγκτές περιβάλλοντος.
Και σαν να μην έφτανε η δυσοσμία στην Κατερίνη, δόθηκε και άδεια λειτουργίας ανθρακοκάμινου στην περιοχή του Νέου Παντελεήμονα, γεγονός που προκάλεσε την εύλογη αντίδραση του λαού της περιοχής, γιατί η λειτουργία του δημιουργεί μια σοβαρή ασφυκτική κατάσταση.
Να, λοιπόν, ποιος κερδίζει και ποιος χάνει από την καπιταλιστική ανάπτυξη η οποία, ούτε για όλους μπορεί να είναι, ούτε δίκαιη. Κι αυτό μπορούν να το επιβεβαιώσουν όχι μόνο οι εργάτες, αλλά και οι βιοπαλαιστές αγρότες που αυτές τις μέρες βρίσκονται στους δρόμους του αγώνα.
Γιατί το υψηλό κόστος παραγωγής, οι χαμηλές τιμές στα προϊόντα τους, μαζί φυσικά με την ΚΑΠ που τους έχει ξεκληρίσει, αλλά και η καταστροφή της παραγωγής τους, για την οποία δεν αποζημιώνονται από τον ΕΛΓΑ, τους έχει φτάσει στα όρια της επιβίωσης.
Αυτή την κατάσταση αντιμετωπίζουν και οι παραγωγοί ακτινιδίου, εδώ σε αυτόν το νομό, ο οποίος είναι και ο πρώτος σε παραγωγή ακτινίδιων στην Ελλάδα.
Φέτος η τιμή στο ακτινίδιο έκανε “βουτιά” και μάλιστα σε μια χρονιά με αυξημένο κόστος παραγωγής και τόσα άλλα.
Αντίστοιχα και οι αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες και έμποροι, οι οποίοι και δω στην Κατερίνη, στην Πιερία, πνίγονται από τα χρέη στις τράπεζες, στη ΔΕΗ, στις ασφαλιστικές εισφορές.
Γι’ αυτό λέμε: Ας αφήσουν λοιπόν όλοι τους τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα…
Η ανάπτυξή τους είναι βαθιά ταξική, απάνθρωπη…
Γιατί την ίδια ώρα που οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι -στην ενέργεια, τα τρόφιμα, τα φάρμακα, τον τουρισμό κι αλλού- καταγράφουν ρεκόρ κερδών, ο λαός “πληρώνει” τα ρεκόρ στον πληθωρισμό, στην ενεργειακή φτώχεια, στη φοροληστεία, στην εκμετάλλευση, στη δουλειά μέχρι τα βαθιά γεράματα…
Και “ανταμείβεται” με τα pass της κοροϊδίας και τα προεκλογικά επιδόματα της εξαγοράς.
Και όσο η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και από κοντά το ΠΑΣΟΚ, θα μαλώνουν για το: ποιος θα εγγυηθεί καλύτερα τους ρυθμούς ανάπτυξης, με ποιο μείγμα πολιτικής μπορεί τάχα να ανακουφιστεί ο λαός, για το ποιοι κλάδοι της οικονομίας πρέπει να στηριχτούν, για το πώς πρέπει να μοιραστούν τα πακέτα του Ταμείου Ανάκαμψης, το ΚΚΕ θα αποκαλύπτει τον ταξικό, βαθιά άδικο χαρακτήρα αυτής τους της ανάπτυξης.
Το ΚΚΕ θα μπαίνει μπροστά:
-Για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις,
-Για σύγχρονα εργασιακά δικαιώματα,
-Για να καταργηθούν οι αντεργατικοί νόμοι, όπως ο νόμος Χατζηδάκη και άλλοι.
Όσο η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ και από κοντά το ΠΑΣΟΚ θα τσακώνονται, για το αν η ακρίβεια είναι εισαγόμενη και σε τι ποσοστό, το ΚΚΕ θα αποκαλύπτει τις πραγματικές αιτίες της ακρίβειας και της ενεργειακής φτώχειας.
Κάνουν όλοι τον ανήξερο, όμως η Ελλάδα είναι πλήρως ενταγμένη στην ενιαία ευρωενωσιακή αγορά, σε δομές και μηχανισμούς, όπως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το εμπόριο ρύπων και το Χρηματιστήριο Ενέργειας, που αποτελούν τους “εμπρηστές” της ακρίβειας και της ενεργειακής φτώχειας.
Και με όλα αυτά δεν συμφωνεί μόνο η κυβέρνηση της ΝΔ, συμφωνεί και ο ΣΥΡΙΖΑ μιλώντας μόνο για “ακρίβεια Μητσοτάκη”, αθωώνοντας έτσι την αντιλαϊκή πολιτική και όλες τις αιτίες της.
Γι’ αυτό το ΚΚΕ μπαίνει μπροστά στον αγώνα ενάντια σ’ αυτές τις αιτίες, για να καταργηθούν οι αντιλαϊκοί φόροι και τα χαράτσια. Καταθέτει μάλιστα τροπολογίες για την κατάργηση του ΦΠΑ και των φόρων στην ενέργεια, τις οποίες, η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα, απορρίπτουν.
Ποια κυβέρνηση, της ΝΔ ή του ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν μπορεί να εξασφαλίσει στο λαό ότι δεν θα αγωνιά μη τυχόν και αρρωστήσει;
Απολύτως καμιά.
Γιατί όλοι τους, ο ένας μετά τον άλλο, με την πολιτική της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης του δημόσιου συστήματος υγείας, έφεραν τα Κέντρα Υγείας και τα νοσοκομεία σ’ αυτή την άθλια κατάσταση.
Το Γενικό Νοσοκομείο της Κατερίνης, αλλά και τα Κέντρα υγείας του νομού, δεν αποτελούν φυσικά εξαίρεση, αλλά τον κανόνα ενός υποβαθμισμένου συστήματος υγείας, την ίδια ώρα που τα κοράκια της υγείας κερδοσκοπούν σε βάρος της υγείας του λαού.
Κι όσο τα στελέχη τους θα κονταροχτυπιούνται, για το ποιος θα υλοποιήσει τα σχέδια για το νέο παραπέρα εμπορευματοποιημένο ΕΣΥ, οι δυνάμεις του ΚΚΕ, όπως αποδείχτηκε και μέσα στην πανδημία, θα μπαίνουν μπροστά για προσλήψεις γιατρών, για εξοπλισμό σε υποδομές, για να πάψει η υγεία του λαού και το φάρμακο, να είναι εμπορεύματα και να υπάρχουν τόσο μεγάλες ελλείψεις.
Ποια κυβέρνηση, της ΝΔ ή του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να εξασφαλίσει τη μόρφωση των παιδιών του λαού και μάλιστα χωρίς οι γονείς τους να πληρώνουν γι’ αυτή;
Καμιά.
Όλες αυτές οι κυβερνήσεις, με τις διάφορες εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις τους, ουσιαστικά προσαρμογής της εκπαίδευσης στις ανάγκες της αγοράς, έβαζαν πλάτη στην κατηγοριοποίηση των σχολειών, αποθέωναν την επιχειρηματική δράση στην παιδεία.
Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής εγκατάλειψης της δημόσιας εκπαίδευσης είναι η εικόνα των σχολείων στην Κατερίνη, συνολικά στην Πιερία, όπου τα σχολικά κτήρια είναι παλιά και με πολλά προβλήματα.
Τα ερωτήματα βέβαια είναι αμείλικτα και αφορούν όλους τους τομείς της ζωής της λαϊκής οικογένειας, που όπως αποδεικνύεται καθημερινά και από τα διάφορα τραγικά περιστατικά, η απουσία του κράτους είναι παντελής.
Μιλάμε και για την απουσία κρατικής στήριξης και προστασίας των παιδιών και των γυναικών. Και αυτό ισχύει παντού.
Και εσείς εδώ στην Κατερίνη, στην Πιερία, ακούτε από πρώτο χέρι τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα για την δήθεν ασφάλεια που πρέπει να νιώθει ο λαός μας, γιατί η χώρα του εμπλέκεται στην ιμπεριαλιστικό πόλεμο, συνολικά στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, αλλά και για την ασφάλεια δήθεν που παρέχουν οι υπέρογκοι στρατιωτικοί εξοπλισμοί που είναι κομμένοι και ραμμένοι κυρίως για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ.
Από πού κι ως πού όμως μπορεί να νιώθει ασφαλής ένας λαός, όταν ο τόπος του έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο στρατόπεδο του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ μετά και τη δήθεν αμυντική συμφωνία με τους Αμερικάνους που προετοίμασε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και υπέγραψε η κυβέρνηση της ΝΔ;
Γίναμε ένα απέραντο ΝΑΤΟϊκό στρατόπεδο, με μια τέτοια μονάδα και δω στην Πιερία, στο πεδίο βολής στο Λιτόχωρο, το οποίο χρησιμοποιείται για τις ασκήσεις του ΝΑΤΟ, πολύ πριν ενταχθεί στη συμφωνία.
Δίκαια οι εργαζόμενοι και οι νέοι της περιοχής απαιτούν εδώ και χρόνια να κλείσει το πεδίο βολής, το οποίο εκτός των άλλων, βρίσκεται και κοντά σε χωριά της περιοχής.
Αν αυτά τα περί «ασφάλειας», τα έλεγαν πριν ένα χρόνο, μπορεί και να μπορούσαν να πείσουν ορισμένους, σήμερα, όμως, έχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος, και η ιμπεριαλιστική σύγκρουση του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία στο έδαφος της Ουκρανίας, όχι μόνο δεν λέει να τελειώσει, αλλά όλοι τους, και από τη μεριά των χωρών του ΝΑΤΟ, και από τη μεριά της Ρωσίας, προετοιμάζονται για την παρατεταμένη κλιμάκωσή της.
Κλιμάκωση με απρόβλεπτες και ανυπολόγιστες συνέπειες είναι και η επικείμενη αποστολή γερμανικών και αμερικανικών αρμάτων μάχης.
Και σε αυτές τις συνθήκες, η προοπτική από τη σκοπιά των συμφερόντων του λαού, δεν είναι η μεγαλύτερη εμπλοκή που εγκυμονεί μεγαλύτερους κινδύνους, αλλά μόνον η απεμπλοκή από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Και γι’ αυτό βέβαια μιλάει καθαρά μόνο το ΚΚΕ.
Γιατί μόνο το ΚΚΕ σταθερά αποκαλύπτει τι σημαίνει για το λαό και το μέλλον του η υλοποίηση των σχεδιασμών των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, που για λογαριασμό της γεωπολιτικής αναβάθμισης της αστικής τάξης αναλαμβάνει να τρέξει η εκάστοτε κυβέρνηση.
Όλοι τους είναι συνένοχοι σε αυτή την κατάντια…
Η ΝΔ, από τη μια μεριά, όλα αυτά τα χρόνια, έχει απογειώσει την ελληνική συμμετοχή στον πόλεμο, υπέγραψε τη δήθεν αμυντική, άκρως επιθετική, στην πραγματικότητα, συμφωνία με τις ΗΠΑ, και έχει παραδώσει υποδομές σε όλη τη χώρα στους ιμπεριαλιστές…
Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη, υπέγραψε τη ΝΑΤΟϊκη συμφωνία των Πρεσπών, και προετοίμασε την υπογραφή της συμφωνίας με τους Αμερικάνους…
Ενώ, το ΠΑΣΟΚ, το οποίο έχει και τη σχετική προϋπηρεσία σε αυτά, ακολουθεί κατά πόδας…
Όλοι τους, έχουν πλούσιο βιογραφικό στην υλοποίηση των επικίνδυνων ιμπεριαλιστικών σχεδίων, και όχι μόνο. Γιατί όλοι τους, επίσης, κοροϊδεύουν ότι η επιλογή αυτή αποτελεί δήθεν ασπίδα προστασίας απέναντι στην επιθετικότητα της Τουρκίας.
Είναι, μάλιστα, τόσο μεγάλη αυτή η ασπίδα, που οι απειλές του Ερντογάν και των άλλων κυβερνητικών στελεχών της Τουρκίας, είναι κάθε μέρα στην ημερήσια διάταξη.
Και όλα αυτά, την ώρα που η εμπλοκή στα ΝΑΤΟϊκά σχέδια και ο στόχος της «ΝΑΤΟϊκής συνοχής» στην περιοχή, ανοίγει επικίνδυνους δρόμους, την ώρα που στο προσκήνιο και το παρασκήνιο, τρέχουν οι διεργασίες σε Ανατολική Μεσόγειο και τα ελληνοτουρκικά, με την Τουρκία να θέτει επίμονα τις απαράδεκτες αξιώσεις για αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών του Αιγαίου και μιλά για «Γαλάζια Πατρίδα»…
Το τι επικίνδυνοι δρόμοι ανοίγονται, κυρίως για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, από τα παζάρια που είναι σε εξέλιξη, φαίνεται και από τις πρόσφατες δηλώσεις του Μητσοτάκη, ο οποίος χαρακτήρισε τα νησιά του Αιγαίου «ΝΑΤΟϊκά νησιά»!
Είναι μια άλλη διατύπωση, αυτού που είχε πει -χωρίς να μιλήσει διπλωματικά- ο Τσίπρας, ότι στη θάλασσα του Αιγαίου δεν υπάρχουν σύνορα…
Και οι δύο δεν είναι τόσο τυχαίες διατυπώσεις.
Μόνο ανησυχία μπορεί να γεννάει σχετικά με το τι συζητιέται χρόνια τώρα και σχετικά με το τι δρομολογείται, αφού είναι πασίγνωστο και πλειστάκις διατυπωμένο ότι το ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζει σύνορα στο Αιγαίο, τον θεωρεί «ενιαίο επιχειρησιακό χώρο» του. Ενώ, σε όλους τους τόνους, την ίδια ώρα, καθόλου φυσικά τυχαία, βγάζοντας τη στολή του λύκου και φορώντας στολή προβάτου, δηλώνει έτοιμο να επιστρατεύσει «μηχανισμούς αποκλιμάκωσης» για Ελλάδα και Τουρκία στο Αιγαίο!
Κι όλα αυτά, την ώρα που δυναμώνει η τουρκική επιθετικότητα, δηλαδή η επιθετικότητα του Ερντογάν ως εκπροσώπου σήμερα στην κυβέρνηση της τουρκικής αστικής τάξης…
Την ώρα που δυναμώνουν επίσης και τα παζάρια για νέους εξοπλισμούς, με κριτήριο την ενίσχυση των σχεδιασμών του ΝΑΤΟ…
Κι έρχεται, ακριβώς αυτή την ώρα ο Έλληνας πρωθυπουργός να χαρακτηρίσει τα ελληνικά νησιά ως “ΝΑΤΟϊκά νησιά”, ανοίγοντας επικίνδυνους δρόμους για ένα ειδικό καθεστώς στα νησιά και για λύσεις «συνδιαχείρισης» στο Αιγαίο, όπου τον πρώτο λόγο θα έχει το ΝΑΤΟ και οι Αμερικάνοι.
Το πιάσαμε λοιπόν το υπονοούμενο…
Και γι’ αυτό αναλόγως πρέπει να σκεφτούμε και να πράξουμε όλοι και όλες.
Μπορεί ορισμένοι να σκέφτονται ή άλλοι να λένε πως «ναι, δίκιο έχει το ΚΚΕ, αφού τη σταθερότητα που όλοι θέλουμε να έχουμε στη ζωή μας, με την έννοια μιας ζωής με δικαιώματα, δεν πρόκειται να την εξασφαλίσει καμιά κυβέρνηση, ούτε της ΝΔ ούτε του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όμως αυτό δεν κρίνεται σε αυτές τις εκλογές, θα κριθεί σε μια πορεία χρόνων»…
Μάλιστα. Ας πούμε ότι είναι έτσι, όπως σκέφτονται και λένε αρκετοί απλοί και τίμιοι άνθρωποι. Όμως, τους λέμε, να σκεφτούν επιπλέον το εξής:
Πως αν σήμερα φτάσαμε να κοιτάμε τι θα γίνει για εμάς και τα παιδιά μας και να βλέπουμε μόνο χάος και ανασφάλεια, είναι γιατί κάθε φορά διώχναμε, σπρώχναμε συνεχώς όλο και πιο πέρα, τις δικές μας, τις πραγματικές μας ανάγκες, επειδή δεν ήταν εφικτό να πραγματοποιηθούν τώρα. Δηλαδή, αναβάλλαμε συνεχώς για αύριο, αυτό που επείγει να κάνουμε από σήμερα, για να μην πω ότι έπρεπε να το κάνουμε χτες.
Τη μια ακούγαμε αυτό που μας έλεγαν κάποιοι: «να βάλουμε πλάτη να βγούμε από την κρίση» και μετά βλέπουμε…
Την άλλη μας έλεγαν «να φύγουμε πρώτα από τα μνημόνια και μετά βλέπουμε»…
Και την επομένη, που βγήκαμε από τα μνημόνια, μας έλεγαν οι άλλοι που έρχονταν ότι «τώρα πρέπει πρώτα να έρθει η ανάπτυξη»…
Σήμερα, μας λέει ο Μητσοτάκης, «βάλτε λίγη ακόμα πλάτη να μην ανακοπεί αυτή η αναπτυξιακή πορεία»…
Ενώ ο Τσίπρας συμπληρώνει ότι «άμα βγει αυτός θα κάνει πιο δίκαιη την αναπτυξιακή πορεία για όλους»…
Και με κάτι τέτοια και με αυτά και με τα άλλα, τελικά εμείς οι άλλοι, οι πολλοί, ο λαός, πιστεύοντας αυτά τα λόγια, νομίζαμε ότι κάπως θα περπατάμε σαν χώρα προς τα μπρος, έστω και με αργά βήματα, αλλά δυστυχώς φτάσαμε στο σημείο να περπατάμε μόνο προς τα πίσω, να πηγαίνουμε όλο και πιο πίσω, να κάνουμε βήματα συνεχώς πίσω…
Γιατί η κάθε κυβέρνηση, παίρνει τη σκυτάλη από την προηγούμενη και συνεχίζει την αντιλαϊκή πορεία από κει που την άφησε η προηγούμενη.
Τα παραδείγματα άπειρα:
-Από τους αντεργατικούς νόμους όπου ο ΣΥΡΙΖΑ συνέχισε από κει που το άφησε η ΝΔ δίνοντας το πρώτο χτύπημα στο δικαίωμα της απεργίας, για να έρθει η ΝΔ να δώσει τη χαριστική βολή με το νόμο Χατζηδάκη.
-Από το ασφαλιστικό, που ο ΣΥΡΙΖΑ με το νόμο Κατρούγκαλου έβαλε ταφόπλακα στην κοινωνική ασφάλιση, για να ‘ρθει η ΝΔ με το νόμο Βρούτση για να τον «διορθώσει» προς το χειρότερο.
-Για να μην πάμε στις υποκλοπές και τις παρακολουθήσεις που όλοι έβαλαν το χεράκι τους για να φτάσουμε σήμερα στο “ουδείς να εξαιρείται από τις παρακολουθήσεις”! Ελέω των νόμων, των οδηγιών και των κανονισμών της ΕΕ που ψήφισαν για να βάλουν στο στόχαστρο τον “εχθρό λαό”.
Όπου κι αν κοιτάξει κανείς το ίδιο ακριβώς συμβαίνει…
Τώρα, λοιπόν, είναι η ώρα να πουν όλοι: «Φτάνει ως εδώ! Δεν θα χαθεί άλλος πολύτιμος χρόνος».
Κι αυτό το «φτάνει ως εδώ», σήμερα μεταφράζεται μόνο με συμπόρευση με το ΚΚΕ σε όλες τις μάχες που έχουμε μπροστά μας.
Και στις εκλογές γράφεται μόνο με ΚΚΕ δυνατό!
Επίθεση Κουτσούμπα σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση από την Κατερίνη
Πηγή:902.gr