Άρθρο του Δημήτρη Μπέη για την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια:
Η Ελλάδα από αύριο μετά από οχτώ χρόνια σκληρής λιτότητας για τους Έλληνες και απώλειας 25% του ΑΕΠ θα σταματήσει να δανείζεται από τους εταίρους με φτηνό επιτόκιο αλλά παράλληλα και εφαρμογή μέτρων και θα ζητήσει χρήματα από τις αγορές με υψηλότερο επιτόκιο και ψηφισμένα μέτρα έως το 2060.
Τελειώνει το τρίτο αχρείαστο και σκληρότερο μνημόνιο ιδιοκτησίας του κ. Τσίπρα που υπέγραψε ο ίδιος μετά από 17 ώρες διαπραγμάτευση.
Επειδή κάποιοι τεχνηέντως προσπαθούν να το παρουσιάσουν ως επιτυχία των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να θυμίσω ότι το 2015 αν δεν είχαμε τις εκλογές για Πρόεδρο της Δημοκρατίας με υπαιτιότητα ΣΥΡΙΖΑ θα βγαίναμε από τα μνημόνια με ένα «μαξιλαράκι στήριξης» και δεν θα είχαμε την επιβάρυνση κατά τουλάχιστο 100 δις στην ελληνική οικονομία από τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν κυρίως το πρώτο εξάμηνο του 2015.
Θα συνεχίσουμε όμως να έχουμε σκληρή εποπτεία μέχρι το 2022 με την επίτευξη των στόχων για 3,5 % πλεονάσματα, εφαρμογή των μέτρων για περικοπή των συνάξεων κατά μέσο όρο 18% από 1/1/2019 και την μείωση του αφορολόγητου από 1/1/2020. Περίπου 4 εκατομμύρια Έλληνες συνταξιούχοι και εργαζόμενοι θα έχουν απώλεια εισοδήματος, οι συνταξιούχοι περίπου δύο συντάξεις και οι υπόλοιποι περίπου 600 ευρώ το χρόνο κατά άτομο.
Από το 2023 μέχρι το 2060 2% πλεονάσματα και εποπτεία.
Δεν μπορούμε να πανηγυρίζουμε:
– όταν η χώρα μας χρωστά 340 δις, και ξέρουμε όλοι μας ότι από τα μνημόνια κάθε μορφής θα απαλλαγούμε μόνο όταν αποπληρώσουμε το 75% του χρέους.
– Όταν υπάρχει ενισχυμένη εποπτεία που σημαίνει συγκεκριμένες δεσμεύσεις, χρονοδιαγράμματα, αλλά και ποινές σε περίπτωση που η Ελλάδα δεν τηρήσει τα συμπεφωνημένα. Τα μέτρα που μένει να ληφθούν θα παρακολουθούνται μάλιστα σε τριμηνιαία βάση (όπως και στα τρία Μνημόνια). Η συχνότητα των επισκέψεων των θεσμών -με τη συμμετοχή και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου- παραμένει η ίδια και η Τρόικα κάθε τρίμηνο θα κρίνει κατά πόσον η Ελλάδα τηρεί τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει και τους όρους που τίθενται για την περίοδο μετά το τρίτο Μνημόνιο. Απλά αντί για την έγκριση των δόσεων που δεν θα υπάρχουν πια, θα συντάσσεται μια έκθεση που είναι βέβαιο ότι θα καθορίζει τη στάση των αγορών έναντι της Ελλάδας.
– Όταν έχουμε capital controls.
Η όποια επιτυχία για το τέλος των προγραμμάτων χρηματοδότησης (21 Αυγούστου 2018) μπορεί να πιστωθεί μόνο στον ελληνικό λαό για τις θυσίες που έκανε τα τελευταία οκτώ χρόνια.
Έχουμε πολύ δουλειά μπροστά μας για να ορθοποδήσει η οικονομία και να βελτιωθεί η οικονομική κατάσταση των Ελλήνων.
Κάνοντας μεταρρυθμίσεις στη δημόσια διοίκηση, μειώνοντας τη φορολογία, προσελκύοντας επενδύσεις για να μειωθεί η ανεργία, να ανοίξουν θέσεις εργασίας με πλήρης απασχόληση και εισόδημα που θα εξασφαλίζουν την αξιοπρέπεια του εργαζόμενου. Μειώνοντας τη γραφειοκρατία, βελτιώνοντας το σύστημα υγείας και παιδείας, δίνοντας κίνητρα στον αγροτικό και τουριστικό τομέα για επενδύσεις εγχώριες και ξένες. Στηρίζοντας τη μικρομεσαία επιχείρηση που είναι η ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας κ.α.
Οι Έλληνες θέλουν αλήθειες, κουράστηκαν με τα «θα» των προγραμμάτων: της Θεσσαλονίκης 2014 και το παράλληλο πρόγραμμα 2015.
Η σημερινή κυβέρνηση ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ.
Για να ξεφύγει η χώρα από αυτό το τέλμα χρειάζεται μια μεγάλη πολιτική αλλαγή με μια ισχυρή μεταρρυθμιστική κυβέρνηση, με μεγάλη και νωπή την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού.