Παρά την εκλογική ήττα του 2019, ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει το πλέον ισχυρό αριστερό κόμμα στην Ευρώπη. Βρίσκεται ως αντιπολίτευση αντιμέτωπος με την ΝΔ του νεοφιλελευθερισμού και της κομματοκρατίας που έφερε τη χώρα σε βαθιά ύφεση. Λογικά πρέπει να προετοιμαστεί για να αναλάβει και πάλι τη διακυβέρνηση της χώρας.
Είναι ο Σύριζα η κεντροαριστερά της χώρας; Πιστεύω ότι προσπαθεί να γίνει. Λειτουργεί μέσα στον κοινοβουλευτισμό, θεσμικά και με προσπάθεια να γίνει καλύτερη η ζωή όλων και κυρίως των ευάλωτων στρωμάτων, λειτουργεί εντός Συντάγματος και νόμων, δικαιώνει συλλογικές και όχι ατομικές επιδιώξεις.
Η εκλογική του βάση είναι όλοι αριστεροί; Όχι. Η πλειοψηφία τους βέβαια θεωρούν τον εαυτό τους αριστερό. Όχι όμως όλοι. Οι περισσότεροι προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ θεωρούν τον εαυτό τους σοσιαλιστή, κεντρώο η σοσιαλδημοκράτη. Άλλοι μέσα στον Σύριζα πιστεύουν στην λαϊκή Δημοκρατία και άλλοι στην αστική Δημοκρατία.
Ανήκω σ΄ αυτούς που πιστεύουν ότι κυβερνούμε δια του Συντάγματος (και όχι δια της πλατείας), δια των νόμων. Σ΄ αυτούς που πιστεύουν ότι στις επόμενες εκλογές η προοδευτική αντεπίθεση της Αριστεράς πρέπει να γίνει με έναν πόλεμο θέσεων και όχι αντιθέσεων.
Και τι κάνει o ΣΥΡΙΖΑ για να ρίξει την Κυβέρνηση της Δεξιάς; Προτείνει άλλες πολιτικές για την Yγεία, την Παιδεία, την Διοίκηση, την Αστυνόμευση, την Δικαιοσύνη και την κοινωνική πολιτική. Μόνο που αυτό το διαφορετικό η Δεξιά το ονομάζει άλλοτε αριστερίστικο και άλλοτε λαϊκίστικο.
Η Δεξιά είναι ξένη με την αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ ότι η κινητοποίηση του κόσμου και ο ρόλος του λαϊκού παράγοντα αποτελούν κρίσιμη παράμετρο στην διαμόρφωση των πολιτικών εξελίξεων, ότι η ζωή των ανθρώπων μπορεί να αλλάξει μέσα από τους αγώνες και τα κινήματα.
Η αμφισβήτηση της σημερινής νεοφιλελεύθερης πολιτικής της ΝΔ δια του προγραμματικού πολιτικού λόγου και η ιδεολογική σύγκρουση με την Δεξιά αποτελεί βασικό παράγοντα για τη δεύτερη φορά Αριστερά. Για μια αριστερή κυβέρνηση που θέλει να βρίσκεται στο πλάι της κοινωνικής πλειοψηφίας. Για αριστερές μεταρρυθμίσεις που μεταφέρουν συνεχώς πόρους και ισχύ από το κεφάλαιο και το κράτος στους εργαζόμενους και τους πολίτες.
Και τι πρέπει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ για να επανέλθει στην Κυβέρνηση; Τέσσερα πράγματα πιστεύω.
Πρώτον μετά την κυβερνητική του εμπειρία 2015-2019 οφείλει να μάθει από αυτήν. Πρέπει να εξετάσει κριτικά τις ελλείψεις της προηγούμενης κυβερνητικής του θητείας. Η χώρα έχει ανάγκη από μια δυναμική, πολιτισμένη, αριστερή πολιτική δύναμη. Με αριστερή συνείδηση που να αντιπαραθέσει στην συντηρητική-νεοφιλελεύθερη πολιτική την κοινωνική πολιτική, στην κομματοκρατία την αξιοκρατία, στην τεχνολογία την οικολογική κατάρτιση, στην εκπαίδευση την Παιδεία, στην ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης την δημόσια ασφάλιση και υγεία.
Δεύτερον πρέπει να κάνει προγραμματική αντιπολίτευση.
Τρίτον πρέπει να μετεξελιχθεί στην μεγάλη κεντροαριστερή παράταξη υπό την Προεδρία του Αλέξη Τσίπρα. Για τις ανάγκες του ελληνικού λαού πρέπει εκλογικά και ιδεολογικά να νικήσει ένα διεφθαρμένο κομματικό σύστημα που κυριαρχεί στην χώρα εδώ και δύο αιώνες και εκπροσωπήθηκε από την δεξιά και τις δεξιές πολιτικές του ΠΑΣΟΚ. Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να γίνει η μεγάλη κεντροαριστερή παράταξη που θα αντιπαρατεθεί στην σκληρή, ανάλγητη, νεοφιλελεύθερη ακροδεξιά του κ. Μητσοτάκη.
Τέταρτον. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να δημιουργήσει πολιτικά μέτωπα με κεντροαριστερές και σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις που αντιτίθενται στην δεξιά διατήρηση. Είναι γεγονός αναμφισβήτητο πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ο άλλος πόλος του πολιτικού μας συστήματος. Η εκλογική μας ήττα ήταν μεγάλη αλλά όχι συντριπτική. Συνεπώς, ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην κεντρική πολιτική σκηνή για να μείνει.
Επομένως Σύριζα. Μα ο Σύριζα έχει προβλήματα. Ναι έχει. Ένα κόμμα των συνιστωσών και της τάξης του 4% μετεξελίχθηκε σε ένα μεγάλο ενιαίο αριστερό κόμμα της τάξης του 32%.
Θα έχει προβλήματα ( οργανωτικά) και προβληματισμούς (ιδεολογικούς) Η επίλυσή τους θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από το ποιοι θα το ψηφίσουν. Ποιοι δηλαδή θα αποτελέσουν την εκλογική-πολιτική του βάση και με ποιους όρους θα συναντηθούν μαζί του.
Ο Σύριζα μέχρι εμείς η κοινωνία να το ψηφίσει θα πρέπει να διαμορφώσει τις δικές του σχέσεις εκπροσώπησης με κοινωνικές τάξεις-μερίδες-στρώματα να ορίσει την κοινωνική-ταξική του φυσιογνωμία αλλά και το πολιτικό του πρόγραμμα, την οργανωτική του δομή, τις σχέσεις του με τα άλλα κόμματα, τη θέση του στο κομματικό σύστημα, τις σχέσεις του με τα κοινωνικά κινήματα.
Με καθαρό ιδεολογικό λόγο, με σαφές πολιτικό-κυβερνητικό πρόγραμμα και χωρίς πλειοδοσίες. Το ζητούμενο για την ηγετική του ομάδα, τα στελέχη, τα μέλη του είναι αν θα μπορέσει να διεκδικήσει την εξουσία στις επόμενες εκλογές.
Πρέπει να συνεχίσουμε. Με την βαθιά πεποίθηση πως όσο ο καπιταλισμός θα καταστρέφει ζωές η Αριστερά θα είναι απαραίτητη.
Δημήτρης Ζησιμόπουλος
Αξ/κος ( Ε) Π.Ν ε.α
Μέλος ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ