Ο Δήμος Αναστασιάδης μιλά για το νέο του τραγούδι «Τώρα μιλώ εγώ», για την πορεία του στη μουσική, το #MeToo, τη γνωριμία του με την Τζένη Θεωνά και την extreme αναρρίχησή του στον Όλυμπο.
Κάτι που δεν μπορεί να φανταστεί ίσως κάποιος όταν σκεφτεί τον Δήμο Αναστασιάδη είναι ότι έχει κρύβει μια παιδικότητα μέσα του. Στη σύντομη συναναστροφή μας, η οποία λόγω Covid έγινε από απόσταση, διαπίστωσα ότι ναι μεν σε πρώτο επίπεδο είναι ο τραγουδιστής που όλοι γνωρίζουμε, που με συνέπεια και σκληρή δουλειά απέδειξε ότι δεν στοχεύει να γίνει μια “μηχανή” εφήμερου σουξέ, ταυτόχρονα όμως είναι ένας ευγενής άνθρωπος που γουστάρει πολύ να γελά, να κοιτά όσο μπορεί το ποτήρι μισογεμάτο και να αντιμετωπίζει τη ζωή σαν μια όμορφη περιπέτεια που πρέπει να απολαύσεις.
Στη συνέχεια, του ζητώ να μου μιλήσει περισσότερο για το τραγούδι του, καθώς και το νέο βιντεοκλίπ που κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες: «Το τραγούδι μιλάει για την δύναμη που κρύβουμε όλοι μας. Μια ισχυρή δύναμη που μετουσιώνεται σε λόγο και δράση και διώχνει κάθε τοξική ή κακοποιητική σχέση που μας κρατάει ανίσχυρους και εγκλωβισμένους σ’ αυτήν. Με όσο θάρρος και σθένος διαθέτω προσπαθώ να αντιμετωπίζω τέτοιου συμπεριφορές απ’ όποιον κι αν προέρχονται σε όποιον κι αν απευθύνονται» μου αποκαλύπτει.
«Η μελωδία του κομματιού ήταν πολύ καιρό μεταξύ άλλων στο συρτάρι μου αλλά υπήρχε πάντα στην άκρη του μυαλού μου ως ένα παιδί μου πολύ αγαπημένο που περίμενε να έρθει στο φως ή που περίμενε όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων την Ελεάνα. Τη συνάντηση με την Ελεάνα την γυροφέρναμε χρόνια. Όταν επιτέλους ευοδώθηκε συμφωνήσαμε να της στείλω πρώτα εγώ μια μελωδία. Διάλεξα το κομμάτι και της το έστειλα με ένα κρυφό προαίσθημα. Μετά από λίγο ήρθε το “Τώρα Μιλάω Εγώ”. Ήταν τόσο άμεση η ανταπόκρισή της, έμεινα άφωνος με την ταχύτητα. Μετά μου είπε ότι αυτόν τον στίχο τον είχε καιρό στο συρτάρι της και “όταν μου έστειλες τη μελωδία, κατάλαβα αμέσως πως ήταν η μουσική του ‘Τώρα Μιλάω Εγώ”».
Ως προς το βίντεο κλιπ που έχει έντονα κινηματογραφικά στοιχεία και απαιτητική χορογραφία, σημειώνει: «Ήταν όντως ένα απαιτητικό βίντεο που βάλαμε όλοι πολλή ενέργεια και όρεξη. Τα γυρίσματα κράτησαν πολλές ώρες, χορογραφίες είχαν πολλή ένταση και προσπάθησα να βουτήξω με όλο μου το είναι στην ιδέα που είχαμε. Είχε δυσκολία, αλλά απήλαυσα όλες τις προκλήσεις καθώς και τον δημιουργικό οίστρο του Γιάννη Παπαδάκου. Νιώθω την ανάγκη να τον ευχαριστήσω ξανά και όλους τους συνεργάτες του που τελικά βγάλαμε ένα υπέροχο αισθητικά αποτέλεσμα».
«Ήμουν παιδί ανήσυχο, γεμάτο λαχτάρα κι όνειρα»
Ήθελα να μου μιλήσει για την ιστορία και τη διαδρομή του και ανταποκρίθηκε με χαρά: «Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κατερίνη και όσο μπορώ να θυμάμαι τον εαυτό τα έντονα χαρακτηριστικά μου ήταν ένα παιδί ανήσυχο, γεμάτο λαχτάρα κι όνειρα. Ονειρευόμουν από μικρός ότι θα ασχοληθώ με το τραγούδι και την μουσική. Η πρώτη μου επαφή με την μουσική ήταν στο ωδείο περίπου πέντε χρονών όταν ζήτησα από τους γονείς μου να μάθω πιάνο. Εκείνες οι στιγμές ήταν και καθοριστικές για την υπόλοιπη ζωή μου κατάλαβα πολύ γρήγορα ότι θέλω να ζήσω μέσα σε αυτό τον κόσμο, της μουσικής».
Διαβάστε τη συνέχεια της συνέντευξης στο news247.gr