Τις ημέρες αυτές διεξάγεται στην Αθήνα η 88η Γενική Συνέλευση της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος (ΔΟΕ).

Η Γενική Συνέλευση πραγματοποιείται υπό τη σκιά των επερχόμενων διορισμών της ειδικής αγωγής με τις απαράδεκτες παραμέτρους του αυθαίρετα επιβεβλημένου προσοντολογίου. Η φετινή Γενική Συνέλευση διεξάγεται, επίσης, βιώνοντας όλοι μας ακόμη τα αποτελέσματα της 10ετούς κρίσης που μαστίζει τη χώρα.

Ποια είναι όμως τα αιτήματα του κλάδου σε αυτό το περιβάλλον και σε ποιο βαθμό αυτά ικανοποιούν το ίδιο το σχολείο και τους αναπληρωτές;

Ποιοι θα είναι αυτοί που θα ορίσουν την κεντρική γραμμή και θεματολογία στα αιτήματα του κλάδου σε κεντρικό επίπεδο;

Τι πρεσβεύουν;

Τι αξιώνουν;

Μέσα σε ποιο αξιακό πλαίσιο διεκδικούν;

Και, τελικά…τί διεκδικούν;

Αυτό που διεκδικούμε είναι ουσιαστικό, επιτακτικό, σημαντικό και αναγκαίο ή αποτελεί προϊόν ονειροβασίας μιας επικίνδυνης συνδικαλιστικής παρέμβασης, που το σοφίστηκε στη βάση της Κυβερνητικής πολιτικής που στήριξε στις «συγκεντρώσεις υποστήριξης» την εποχή της «περήφανης διαπραγμάτευσης», η οποία, τελικώς, συμβιβάστηκε και κορόιδεψε;

Ποια θα είναι η απάντησή μας απέναντι:

Στις ισοπεδωτικές πολιτικές;

Στα ψεύτικα διλήμματα;

Στο κλίμα τρομοκρατίας που επικρατεί και καλλιεργείται τις τελευταίες μέρες σε πολλά σχολεία της χώρας, ακούγοντας όλοι μας κηρύγματα για τον «μπαμπούλα της δεξιάς», από αυτούς μάλιστα που συγκυβέρνησαν με την ακροδεξιά;

Ποιος μπορεί να πετύχει την αλλαγή του εργασιακού καθεστώτος των αναπληρωτών, καταλύοντας κάθε διαφορά από τους «μόνιμους» συναδέλφους, δίνοντας τέλος, δηλαδή, στον εκπαιδευτικό «δεύτερης κατηγορίας»;

Ποιος μπορεί να εγγυηθεί ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ το  πλέον λογικό, την εφαρμογή δηλαδή, ενός μεταβατικού συστήματος το οποίο, πριν την εφαρμογή οποιουδήποτε καινούριου συστήματος διορισμών, θα εξασφαλίζει εργασία σε ΟΛΟΥΣ τους εκπαιδευτικούς που επί 10ετίας και πλέον εργάζονται στην εκπαίδευση αδιόριστοι;

Ποιο σχολείο επιθυμούμε; Αυτό των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ;

Αυτό που τελειώνει στις 13:15;

Αυτό που κατήργησε τον υπεύθυνο δάσκαλο στο Ολοήμερο Δημοτικό, με συνέπεια να καταστεί το σχολείο μετά τις 13:15 «πέρασμα» όλων των εκπαιδευτικών για την κάλυψη των ωρών του ωραρίου τους;

Αυτό που είναι εκτός των πραγματικών αναγκών της κοινωνίας; Πως άραγε (και γιατί) να γίνουν διορισμοί σε ένα σχολείο κατεστραμμένο δομικά και λειτουργικά, όταν άλλες είναι οι σύγχρονες ανάγκες που η κάλυψή τους θα εξασφαλίσει την ίδια την υπόστασή του;

Συνάδελφοι, τα ζητήματα έχουν ξεπεράσει τα ιδεολογικά σύνδρομα μιας καταστρεπτικής εκπαιδευτικής πολιτικής που εφαρμόστηκε και απαιτούν σοβαρότητα και υπευθυνότητα στη λύση τους.

Ο Αντιπρόεδρος της ΔΟΕ και Γραμματέας της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ (πρώην ΠΑΣΚ) Σταύρος Πετράκης, χθες, σε μια τοποθέτηση η οποία έθεσε σε νέα βάση τη συζήτηση, ανοίγοντας νέους ορίζοντες στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας, ανέπτυξε ένα προς ένα όλα αυτά τα ζητήματα, δίνοντας λύσεις!!! Ο μόνος που τόλμησε να δώσει λύσεις. Η μόνη παράταξη που τόλμησε να προτείνει υπεύθυνα και βιώσιμα σενάρια για μόνιμους διορισμούς, για επιμόρφωση εκπαιδευτικών, για ειδικότητες στα σχολεία, για αυτό-αξιολόγηση σχολικής μονάδας κ.ά.

Την τοποθέτησή του αυτή, θα πρότεινα να την ακούσει ο καθένας (θα την αναρτήσω τις επόμενες ημέρες εγώ ο ίδιος τουλάχιστον) και να τη μελετήσει ως προς την αλήθεια, τη σοβαρότητα και την υπευθυνότητα των προτάσεών της. Μόνο έτσι μπορούμε να αλλάξουμε το πνεύμα του σημερινού σχολείου, κάνοντάς το σύγχρονο των αναγκών της εποχής.

Υπάρχει λύση για το σχολείο που θέλουμε και μας αξίζει, ως κοινωνία.

 

Κώστας Πετκόπουλος

Αναπληρωτής Δάσκαλος

Μέλος  του Πανελλαδικού Συμβουλίου

της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ (ΔΗΣΥ)