Έφη Μπάσδρα: Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει μέλλον
Παρά τα όσα κατά καιρούς έχουν γραφεί για την ανθεκτικότητα του Σύριζα, για την μετεξέλιξη του σε κανονικό κόμμα εξουσίας με πρόγραμμα και όχι στη λογική «η εμείς ή αυτοί», παρά τη σχεδόν εξάντληση λόγω συγκυριών της κοινοβουλευτικής τετραετίας, ο Σύριζα όπως τον γνωρίζουμε δεν έχει μέλλον. Ο Σύριζα του Καρανίκα, των κάθε είδους εκλεκτών, του κρατισμού, της αναξιοκρατίας, του ανελέητου ρουσφετιού και κυρίως του εθνικού διχασμού έχει προ πολλού τελειώσει.
Και εξηγούμαι: Η εμπιστοσύνη στη χώρα δεν έχει καθόλου αποκατασταθεί και το περιβάλλον συνεχίζει ασταθές παρά την «κρυμμένη» πιστοληπτική στήριξη από τους εταίρους μας. Οι ιδιωτικές επενδύσεις παραμένουν ισχνές και η λογική του «άσε να δούμε πρώτα» των επενδυτών, μόλις πρόσφατα στις ΗΠΑ, δεν ρίχνει νερό στο μύλο της ανάπτυξης. Οι υποχρεώσεις της χώρας όπως αυτές συμφωνήθηκαν και όπως παραδέχονται πλέον διεθνείς αναλυτές στραγγαλίζουν μάλλον παρά ευαγγελίζονται καλύτερες μέρες. Τα εθνικά θέματα και το μεταναστευτικό έχουν απλώσει ένα πέπλο απογοήτευσης, πεσσιμισμού, ιστορικής μοιρολατρίας, αγανάκτησης και οργής σε όλη τη χώρα και φαίνεται να πυροδοτούν δύσκολες καταστάσεις. Η μόνη αισιοδοξία σχετίζεται με τον τουρισμό, που κι αυτός με την ανεξέλεγκτη μεγέθυνσή του, την ανεπάρκεια υποδομών και την έλλειψη συγκροτημένου σχεδιασμού, θα βγάλει θέματα.
Χιλιοειπωμένα και ανέλπιδα, φαίνεται ότι δεν ιδρώνει το αυτί κανενός από την κυβέρνηση, παρά μόνο των 500 χιλιάδων Ελλήνων που δέκα χρόνια τώρα παίρνουν των ομματιών τους και μεταναστεύουν.
Από την αρχή της κρίσης έχουμε χάσει πάνω από το 5% του ενεργού πληθυσμού της χώρας, αυτούς δηλαδή που εργάζονται, παράγουν και πληρώνουν φόρους. Και άλλοι τόσοι έχουν μπει στη σειρά για να φύγουν αφού έχουν εμπεδώσει πλέον ότι εδώ όνειρα τέλος!
Γιατί η κύρια αιτία στην «ομαδική έξοδο» από τη χώρα όπως αποτυπώνεται στις έρευνες, δεν είναι άλλη από την έλλειψη αξιοκρατίας και την εκτεταμένη διαφθορά, σε ποσοστό μάλιστα 44% (ICAP People Solutions). Η συνεχιζόμενη οικονομική κρίση ακολουθεί δεύτερη με το σαφώς μικρότερο 36%.
Κάντε τον κόπο να ακούσετε μια συζήτηση νέων ηλικίας από 25-35 ετών, της γενιάς της ψηφιακής εποχής, της άμεσης πληροφόρησης, του παγκόσμιου ιστού, της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης. Όλων αυτών που θέλουν να φύγουν δηλαδή. Και δεν αναφέρομαι καν στους 18-25. Αυτοί στο σχεδιασμό τους έχουν ήδη φύγει.
Είναι νέοι που είναι διατεθειμένοι να δουλέψουν σκληρά για ένα καλό μεταπτυχιακό με υψηλό δείκτη απήχησης στην αγορά, που ψάχνονται διαρκώς να επιχειρήσουν και να προοδεύσουν, με διεθνείς επαφές, πολίτες του κόσμου. Ξέρουν από καλά πανεπιστήμια, ξέρουν από προγράμματα και αξιολόγηση, -αλλιώς δε στέκεσαι πουθενά-, και χρησιμοποιούν μία τεχνολογική γλώσσα που σε κάνουν να νιώθεις αναλφάβητος. Σίγουρα δεν μιλούν τη γλώσσα του Σύριζα, που τους έχει κατατάξει στη γενιά των επιδομάτων και της κατά μερικά ευρώ αύξησης του κατώτατου μισθού. Μάθετε να ζείτε φτωχοί, τους λέει. Όνειρα, ελπίδα και σχεδιασμοί μετά το 2060!
Αυτή λοιπόν η μερίδα του πληθυσμού, ψηφοφόροι σημερινοί και με διάρκεια βίου για πολλές κοινοβουλευτικές αναμετρήσεις που έρχονται, είναι πολύ μακρυά από την ιδεολογία και τη στόχευση του Σύριζα, είναι μακρυά από το κύριο αφήγημα του «ή εμείς ή αυτοί», που διχάζει, κλέβει όνειρα, και διώχνει κόσμο.
Τώρα οι «αυτοί» έγιναν πια οι πολλοί.
Οι σημερινοί εικοσιπεντάρηδες και τριανταπεντάρηδες που ένιωσαν την κρίση μεγαλώνοντας και γι’ αυτό ανέπτυξαν όλους εκείνους τους μηχανισμούς για να υπερβούν το εθνικό τέλμα μιας Ελλάδας «…που παιδεύει τα δροσερά ελληνόπουλα, κι ανεμίζει τους αμέτρητους γραικύλους».
«Αυτοί», προικισμένοι με μόρφωση και ταλέντα περισσότερο από κάθε άλλη γενιά Ελλήνων, κοσμοπολίτες και ταξιδευτές, που προσπαθούν σκληρά και πρωτοστατούν στη διαμόρφωση του νέου έξυπνου και ταλαντούχου ελληνικού αφηγήματος που δεν σιτίζεται από τον εθνικό κορβανά, θα μας βάλουν ξανά στο παιχνίδι της πρωτοπορίας και της καινοτομίας.
Στο παιχνίδι εκείνο που ξέρει από αξιοκρατία, αξιοσύνη, άμιλλα, ίσες ευκαιρίες, πρόοδο και προκοπή!
Γι αυτό λοιπόν σας λέω. Με τους «αυτούς» ο Σύριζα δεν έχει μέλλον.
«Αυτοί» πάνε γι’ άλλα…
*Η κα. Έφη Μπάσδρα είναι καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Αθηνών