Επιδρομή από ακρίδες σημειώνεται το τελευταίο διάστημα, σε πολλά μέρη της ελληνικής υπαίθρου θέτοντας σε ετοιμότητα τον ντόπιο αγροτικό πληθυσμό, αφού τα εν λόγω έντομα έχουν κατακλύσει, όχι μόνο τις καλλιέργειες, αλλά και τους βοσκότοπους προξενώντας μεγάλες ζημιές στη χλωρίδα, με αποτέλεσμα τα άλλα ζώα να μην βρίσκουν τροφή να βοσκήσουν.
Συγκεκριμένα οι επιδρομές των ακρίδων στη Λάρισα εντοπίστηκαν στην περιοχή Μακρυχωρίου – Παραποτάμου θέτοντας σε ετοιμότητα τις Αγροτικές και Κτηνιατρικές υπηρεσίες.
Στη Μυτιλήνη εντοπίστηκαν στον Αη-Στρατή, κυρίως στο νότιο και δυτικό τμήμα, όπου κλιμάκιο γεωπόνων του γραφείου Αγροτικής Ανάπτυξης της Περιφερειακής Ενότητας Λήμνου επισκέφτηκε το νησί, διαπιστώνοντας την κρισιμότητα του προβλήματος.
Για την αντιμετώπισή του προβλήματος, χρειάζεται να γίνουν ψεκασμοί, αλλά με οικολογικά σκευάσματα, καθώς το νησί είναι ενταγμένο στο πρόγραμμα Natura και απαγορεύονται οι ψεκασμοί με συμβατικά άλλα φάρμακα.Επιδρομές ακρίδων είχε «ζήσει» ο Αη Στράτης και πριν από πολλά χρόνια, λίγο μετά τον πόλεμο και μέχρι τη δεκαετία του ΄60. Έκτοτε είχαν εξαφανιστεί, ενώ έκαναν την εμφάνισή τους πέρσι, σε μικρότερο όμως βαθμό.
Αναφερόμενος στο θέμα των ακρίδων, ο δήμαρχος Αγίου Ευστρατίου, Χαράλαμπος Μακρής, δήλωσε ότι: «κινηθήκαμε άμεσα και ήρθαν οι γεωπόνοι στο νησί ώστε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα. Δικαιολογημένα τις έχουν ονομάσει ως μια από τις δέκα «πληγές του Φαραώ γιατί στο πέρασμά τους καταστρέφουν τα πάντα»
Οι κτηνοτρόφοι είχαν εντοπίσει από πέρσι κάποιες μικρές αποικίες ακρίδων, αλλά φέτος λόγω των καιρικών συνθηκών υπήρξε μεγάλη εξάπλωσή τους.
Όσον αφορά την Έδεσσα, κρίθηκαν ακριδόπληκτες όλες οι περιοχές του Νομού Πέλλας, ενώ πραγματοποιήθηκε σήμερα έκτακτη σύσκεψη στο γραφείο του αντιπεριφερειάρχη Πέλλας, Θεόδωρου Θεοδωρίδη, προκειμένου να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα.
Σημειώνεται ότι θα πρέπει αμέσως μόλις εντοπίζονται ακριδοκηλίδες να ενημερώνεται η αρμόδια Υπηρεσία της Δ/σης Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής, ώστε να λαμβάνονται άμεσα όλα τα προβλεπόμενα μέτρα καταπολέμησης και να μην εξαπλώνονται οι πληθυσμοί των ακρίδων σε μεγάλες εκτάσεις.