Τη Δευτέρα 25 Νοεμβρίου εκοιμήθη εν Κυρίω η σεβαστή Γερόντισσα Ειρήνη, η επί 40 και πλέον έτη Καθηγουμένη της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου Κορινού Πιερίας, μετά από χρόνια προβλήματα υγείας.
Η εκδημήσασα υπήρξε μια από τις σεβάσμιες μορφές του γυναικείου μοναχισμού στην Ιερά Μητρόπολη Κίτρους. Εκάρη Μοναχή από τον Μακαριστό Μητροπολίτη Κίτρους και Γέροντά της κυρό Βαρνάβα στο τέλος της δεκαετίας του 1970. Στο πρόσωπό της αναβίωσε ο γυναικείος Μοναχισμός στα όρια της Μητροπόλεως Κίτρους, αφού υπήρξε η πρώτη μοναχή που εκάρη σε Μονή της Μητροπόλεως Κίτρους από την εποχή του Όθωνος.
Ανύσταχτος φρουρός του Ιερού Λειψάνου και του Ιερού εικονίσματος του Τροπαιοφόρου, καθ’ όλη τη διάρκεια της Μοναχικής της πορείας αγωνίσθηκε για την ανακαίνιση της Ι. Μονής και ευτύχισε λίγα χρόνια πριν την εκδημία της να δει στελεχωμένη την Ι. Μονή. Πιστός τηρητής των Μοναχικών υποσχέσεων ανέπτυξε επικοινωνία ευλογημένη και ζηλευτή με τον προστάτη της Μονής Αγ. Γεώργιο, επικοινωνία την οποία δεν μπορούσαν να αντιληφθούν οι περισσότεροι. Ο Άγιος Γεώργιος ή αλλιώς «το παλικάρι», όπως συνήθιζε να αποκαλεί τον Άγιο, την προστάτευσε πολλές φορές από τους ποικίλους πειρασμούς. Με την καλοσύνη, την πραότητα και το γνήσιο μοναχικό της ήθος ενέπνεε τους επισκέπτες της Ιεράς Μονής, αλλά και όλους, όσοι είχαν την ευλογία να την γνωρίσουν. Πολλές φορές ο ζήλος της αλλά και η ευθύνη που την συνείχε για τα δίκαια της πίστεως και του μοναχισμού, καθώς και της Μονής, την υποχρέωναν να γίνεται αυστηρή.
Το μεσημέρι της Τρίτης 26 Νοεμβρίου τελέστηκε η εξόδιος ακολουθία προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεωργίου. Προηγήθηκε η ακολουθία του Όρθρου και Θεία Λειτουργία υπό του Πρωτοσυγκέλλου της Ι. Μητροπόλεως Αρχιμ. Βαρνάβα Λεοντιάδη.
Στην εξόδιο ακολουθία έλαβαν μέρος περί τους 25 Ιερείς, Μοναχοί, Μοναχές και πνευματικά τέκνα της εκλιπούσης, τόσο από την Μητρόπολη Κίτρους, όσο και από γειτονικές Ιερές Μητροπόλεις.
Στον επικήδειο λόγο του ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας αναφέρθηκε στην προσωπικότητα της μακαριστής Γερόντισσας. Σημείωσε ιδιαίτερα την ευλάβειά της προς τον Άγιο Γεώργιο, καθώς επίσης και στο σεβασμό που απέδιδε στο πρόσωπο του εκάστοτε Μητροπολίτου, άνευ την ευλογία του οποίου δεν αναλάμβανε καμία πρωτοβουλία.
Με την κοίμησή της κλείνει μία λαμπρή σελίδα της Ιεράς Μονής, παραδίδοντας συγχρόνως στην αδελφότητα της Μονής, ιερή και βαριά παρακαταθήκη.