Σημαντική καταστροφή οικοτόπων και ενδιαιτημάτων, καθώς και θανάτους ζώων, προκάλεσε πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στις 1 και 2 Σεπτεμβρίου, στα νοτιοανατολικά της Λιμνοθάλασσας Αλυκής Κίτρους. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του προσωπικού του Φορέα Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Θερμαϊκού Κόλπου και της πυροσβεστικής υπηρεσίας, κάηκε έκταση περίπου 100 στρεμμάτων, εντός των προστατευόμενων περιοχών Natura 2000 (Ζώνες Ειδικής Προστασίας, Ειδική Ζώνη Διατήρησης), έκταση που επίσης είναι χαρακτηρισμένη ως ΚΑΖ (Καταφύγιο Άγριας Ζωής).
Πρόκειται για εκτάσεις που στο μεγαλύτερο μέρος τους ανήκουν στους παράκτιους τύπους οικοτόπων «1420 Μεσογειακές και θερμοατλαντικές αλόφιλες λόχμες» και «2190 Υγρές κοιλότητες μεταξύ των θινών». Ο πρώτος οικότοπος περιλαμβάνει κυρίως πολυετή αλόφυτα και χαμηλή βλάστηση, και λόγω της θέσης του μεταξύ θάλασσας και ξηράς αποτελεί σημαντικό ρυθμιστή που επηρεάζει την τύχη των υπόλοιπων οικοτόπων. Ο δεύτερος οικότοπος, με επικρατέστερη την παρουσία καλαμιών, βούρλων, νιτρόφιλων ειδών αλλά και υφυδατικών μακρόφυτων (ποταμογείτονες και μυριόφυλλα) αποτελεί τη μεταβατική ζώνη μεταξύ των αλατούχων εδαφών και του αμμοθινικού οικοσυστήματος. Μάλιστα, ο δεύτερος αυτός οικότοπος είναι σπάνιος και πολύ εξειδικευμένος, καθώς περιλαμβάνει πολύτιμα ενδιαιτήματα υδρόβιων ειδών πανίδας. Συγκαταλέγεται στους πλέον απειλούμενους στη Μεσόγειο, η των οποίων διατήρησή αποτελεί προτεραιότητα.
Ένα μέρος της περιοχής που κάηκε αποτελούσε το ενδιαίτημα των προστατευόμενων ειδών γαλιάντρα, μικρογαλιάντρα και νεροχελίδονο, αν και -ευτυχώς- το διάστημα αυτό τα πουλιά έχουν ολοκληρώσει την αναπαραγωγή τους και μεταναστεύσει.
Τα πουλιά βεβαίως μπορούν να πετάξουν και να διαφύγουν από την φωτιά, ωστόσο, δεν συμβαίνει το ίδιο με πιο αργοκίνητα ζώα, όπως οι χερσαίες χελώνες που διαβιούν στην περιοχή (μεσογειακή χελώνα και ελληνική χελώνα). Κατά την αυτοψία, το προσωπικό του Φορέα εντόπισε επτά καμένες χελώνες.
Η πυροσβεστική ερευνά τα αίτια της πυρκαγιάς.