Τα σχέδια των επιστημόνων για εποικισμό του ανθρώπου σε άλλους πλανήτες είναι πιο έντονα από ποτέ, όπως φαίνεται από μια νέα πρόταση που κατατέθηκε στο Ετήσιο Συνέδριο Αεροναυπηγικής και Ηλεκτρολογίας των ΗΠΑ.

Στο συνέδριο, μια ομάδα από επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Αριζόνα εισηγήθηκαν την μεταφορά 6,7 εκατ. δειγμάτων σπέρματος και ωαρίων, ανθρώπινων και από άλλα ζωικά είδη, σε βάση κάτω από την επιφάνεια του εδάφους της σελήνης.

Καθώς ο πλανήτης μας απειλείται από φυσικές καταστροφές, ξηρασίες, αστεροειδείς, ακόμη και από πυρηνικούς πολέμους, οι επιστήμονες τονίζουν τη σημασία του να αποτελέσει η διατήρηση της γήινης ζωής την προτεραιότητα των επικείμενων διαστημικών αποστολών.

«Η γη μας είναι από φυσικού της ένα ασταθές περιβάλλον», είπε στο συνέδριο ο Τζέκαν Θάνγκα, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης με τίτλο «Σεληνιακοί κρατήρες και σήραγγες λάβας για μια μοντέρνα Κιβωτό».

Εξαιτίας αυτής της «αστάθειας» του πλανήτη μας, μια αντίστοιχη βάση στη γη θα ήταν ιδιαίτερα ευάλωτη, λέει ο Θάνγκα.

Αντ’ αυτού, προτείνει την εγκατάσταση μιας βάσης στο φεγγάρι, όπου τα ωάρια και τα σπερματοζωάρια θα φυλάσσονται άθικτα με την βοήθεια της κρυογονικής κατάψυξης.

«Μπορούμε να τα συντηρούμε έτσι, έως ότου η τεχνολογική πρόοδος μας επιτρέψει να τα χρησιμοποιήσουμε για την αναπαραγωγή των ειδών σε άλλο περιβάλλον», σχολιάζει ο επιστήμονας.

Η βάση θα μπορούσε να εγκατασταθεί στους ανενεργούς κρατήρες της σελήνης, στους οποίους κάποτε κυλούσε λάβα.

Οι κρατήρες αυτοί, βάθους 80 με 100 μέτρων, αποτελούν ένα «έτοιμο καταφύγιο, κάτω από την επιφάνεια της σελήνης, η οποία υπόκειται σε μεγάλες αλλαγές της θερμοκρασίας και απειλείται από τους μετεωρίτες και την ακτινοβολία».

Το κόνσεπτ μιας μοντέρνας «Κιβωτού» διάσωσης των ειδών, δεν είναι πρωτάκουστο.

Στον αρκτικό κύκλο, σε νορβηγικό έδαφος, υπάρχει το Παγκόσμιο Θησαυροφυλάκιο Σπόρων, μια τεράστια πέτρινη δομή όπου φυλάσσονται πάνω από 992.000 δείγματα σπόρων φυτών από όλο τον κόσμο.

Όσον αφορά τη διαστημική «Κιβωτό», ο Θάνγκα λέει πως, συν τοις άλλοις, δεν θα αποτελέσει ένα πανάκριβο εγχείρημα: Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του, η μεταφορά 50 δειγμάτων από κάθε είδος (με τελικό στόχο τα 6,7 εκατομμύρια), θα απαιτούσε 250 πυραυλικές αποστολές.

Εν συγκρίσει, η δόμηση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, ο οποίος βρίσκεται πολύ πιο κοντά στη γη σε σχέση με το φεγγάρι, χρειάστηκε 40 αποστολές πυραύλων στο διάστημα.

«Δεν είναι τραγικά τα μεγέθη», επιμένει ο Θάνγκα. «Και εμείς μείναμε έκπληκτοι με αυτό».

 

ΠΗΓΗ: New York Post