Είναι και του λιμανιού και του σαλονιού. Τουλάχιστον έτσι αυτοχαρακτηρίζεται. Και μπορεί να μεγάλωσε με Βarbie, γαλλικά, μπαλέτο και πιάνο, αλλά γαλουχήθηκε σαν το μεγάλο αγόρι της οικογένειας!
Έχει κάνει ήδη έναν γάμο, έχει πάρει ένα διαζύγιο, αλλά ευχαρίστως θα ξαναπαντρευόταν, εάν ερχόταν στη ζωή της κάτι ουσιαστικό που θα την οδηγούσε στη δημιουργία οικογένειας.
Όμως, εάν τα πράγματα δεν έρθουν έτσι, η ίδια χωρίς δισταγμό λέει: «Ναι, θα έπαιρνα την απόφαση να γίνω μητέρα χωρίς γάμο».
Αυτή είναι η Φωτεινή Αραμπατζή, βουλευτής Σερρών και τομεάρχης Αγροτικής Ανάπτυξης της Ν.Δ. Η ξανθιά ψηλή καλλονή της Δεξιάς υποστηρίζει με σθένος ότι δεν ανήκει στην κατηγορία εκείνων των πολιτικών που καβαλάνε το καλάμι και ράβουν υπουργικά ρούχα πριν την ώρα τους. Τη Φωτεινή, η οποία μιλά στην εφημερίδα Espresso και τη Βίβιαν Μπενέκου, τη συναρπάζει ο τομέας της Αγροτικής Ανάπτυξης, τον οποίο υπηρετεί.
Με την ίδια άνεση που ισορροπεί πάνω στα τακούνια της, μπαίνει στα χωράφια και στις κτηνοτροφικές μονάδες σχεδόν καθημερινά.
Η ίδια υποστηρίζει ότι χρειάστηκε λίγες μέρες μέχρι να συνηθίσει το νέο σήμα του κόμματός της και ότι τις απογοητεύσεις της πολιτικής τις ξεπερνά όταν ακούει τον κόσμο να φωνάζει: «Η Φωτεινή μας».
Έχετε πει παλιότερα: «Η πιο δύσκολη απόφαση της ζωής μου ήταν να επιλέξω ανάμεσα στην καριέρα μου και στο ξεκίνημα μιας νέας πορείας αβέβαιης και ανασφαλούς, όπως είναι η πολιτική». Γιατί τελικά πήρατε τον δρόμο της πολιτικής, έναν δρόμο γεμάτο ανασφάλεια; Ποιος ο… ηθικός αυτουργός;
Με γυρνάτε αρκετά χρόνια πίσω, στο 2007. Τότε ήταν που πρώτη φορά δέχτηκα την τιμητική πρόταση της Ν.Δ. να κατέβω στον στίβο της πολιτικής. Έκτοτε οι συνθήκες ωρίμασαν και το 2012 το αποφάσισα. Η κοινωνικοοικονομική συγκυρία του 2012, η κρίση και, κυρίως, το κλίμα της πολιτικής απαξίωσης που σκοπίμως καλλιεργούνταν, όπως τελικά στην πράξη αποδείχθηκε, δεν με αποθάρρυναν, αντιθέτως με πείσμωσαν. Η συμμετοχή είναι αυτή που μπορεί να αλλάξει τα πράγματα. Η απάθεια ή η ανέξοδη κριτική απλά ανακυκλώνουν τη μιζέρια. Είναι στατικές συμπεριφορές . Η αλλαγή εξελίσσει τα πράγματα και η συμμετοχή είναι αυτή που κάνει τη διαφορά.
Πώς θα σκιαγραφούσατε την οικογένειά σας; Πήρατε αγάπη, αυστηρότητα; Ποιος από τους δυο γονείς έχει επηρεάσει περισσότερο την προσωπικότητά σας;
Κανόνες, αυστηρότητα και σχολαστικά «πρέπει» μπολιασμένα με πολλή αγάπη. Υπήρξαν και στιγμές πολύ δύσκολες. Αυτά ήταν τα «συστατικά» της παιδικής μου ηλικίας. Θυμάμαι ότι είχα την πιο αυστηρή ώρα επιστροφής από τις εξόδους μου απ’ όλους τους συμμαθητές μου! Τώρα ποιος από τους δυο γονείς με έχει επηρεάσει περισσότερο;
Σίγουρα ο πατέρας μου, όπως συμβαίνει και στα περισσότερα κορίτσια. Ίσως και γιατί συμβιώσαμε σε μια δύσκολη στιγμή χωρισμού της οικογένειας. Μου εμφύσησε την τελειομανία -«εχθρός του καλού το καλύτερο» τον θυμάμαι να λέει-, τη σχεδόν φοβική αποφυγή του λάθους, την εμμονή της υπευθυνότητας.
Είναι ο άνθρωπος που με έμαθε να βάζω στόχους και να παλεύω για να τους πετύχω. Από τη μητέρα μου έχω πάρει την υπομονή της, ενώ θαυμάζω την αξιοπρέπεια, την αίσθηση του μέτρου και της ισορροπίας που τη διακρίνει.
Το κακό με μένα ξέρετε ποιο είναι; Παίρνω όλα τα πράγματα πολύ σοβαρά. Ψυχοφθόρο για μένα, όσο και για τους γύρω μου; Αφήστε καλύτερα. Το λιγότερο, καταδυναστευτικό…
Ήσασταν το κοριτσάκι με την… Barbie ή αγοροκόριτσο;
Το κορίτσι με τις Barbie, με τα γαλλικά, το μπαλέτο και το πιάνο. Ταυτόχρονα όμως γαλουχήθηκα σαν το μεγάλο αγόρι της οικογένειας. Το κορίτσι που έπαιζε «The beautiful blue Danube» και «Fur Elise» και το παιδί για τις δύσκολες αποστολές και τις ευθύνες, που τις περισσότερες φορές ξεπερνούσαν την ηλικία μου.
Δημοσιογραφία και πολιτική είναι αλληλένδετα. Αφού τα έχετε κάνει και τα δύο, είστε σε θέση να μου πείτε ποιο δίνει τις περισσότερες συγκινήσεις και είναι πιο… ερωτεύσιμο;
Παθιάζομαι με ό,τι καταπιάνομαι. Είναι αναγκαίος όρος ο δημιουργικός έρωτας για να τα καταφέρω. Παθιάστηκα και με τη δημοσιογραφία και με την πολιτική, που για την ώρα με κέρδισε. Γιατί, παρά τις πολλές δυσκολίες της, έχει και σημαντικά… αντίδωρα. Όταν με αγκαλιάζει μια γιαγιά και φωνάζει «η Φωτεινή μας», σβήνει τις δυσκολίες και με γεμίζει δύναμη.
Είστε Μακεδονίτισσα και μάλιστα γεννημένη στην πατρίδα του Εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή. Το Σκοπιανό έχει κάνει τελικώς ζημιά στην κυβέρνηση ή ο κόσμος καίγεται πιο πολύ για την τσέπη του;
Η ανιστόρητη, ντροπιαστική αυτή συμφωνία, που εκχωρεί όχι μόνο το όνομα αλλά γλώσσα και εθνότητα στους βόρειους γείτονές μας, έχει πληγώσει βαθιά την αξιοπρέπεια, το πατριωτικό αίσθημα, την εθνική υπερηφάνεια όλων των Μακεδόνων και, βεβαίως, όλων των Ελλήνων. Στις Σέρρες και στη Μακεδονία το γνωρίζω και το βιώνω από πρώτο χέρι. Οι πολίτες μπορεί να υπέμειναν πολλά… μέτρα, περικοπές, φτώχεια, ανασφάλεια. Το πατριωτικό φιλότιμο όμως, η αγνή, ορμητική αγάπη για την πατρίδα είναι, και δικαίως, το τελευταίο «οχυρό ανοχής», η «τελευταία σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι».
Ποια η σχέση σας με τον Κυριάκο Μητσοτάκη;
Γνώρισα τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην πρώτη κοινοβουλευτική θητεία μου το 2012. Παρακολουθούσα πάντα τις θαρραλέες θέσεις που διατύπωνε στη Βουλή και τον εκτίμησα για το σθένος του να παίρνει αποφάσεις χρήσιμες, χωρίς να υπολογίζει το πολιτικό κόστος. Όταν στις εσωκομματικές εκλογές του 2016 αποφάσισα να τον στηρίξω, θυμάμαι και ξεχωρίζω το γεγονός ότι δεν μου ζήτησε να βάλω «ταμπέλα» υποστήριξης, αλλά προέταξε τη μετριοπάθεια και την ενότητα. Από τις πολλαπλές συνεργασίες μας, αφότου εκλέχθηκε πρόεδρος, θυμάμαι ένα meeting στις 5.30 το πρωί λίγο πριν από την επίσκεψή μας στους αλιείς της Καβάλας.
Από τους πολιτικούς αντιπάλους υπάρχει κάποιος με τον οποίο θα μπορούσατε να κάνετε παρέα;
Κάνω παρέα με ανθρώπους που ταιριάζουν η χημεία μας, η στάση ζωής μας, τα «θέλω» μας. Έχω ζήσει σκληρές δοκιμασίες δομικής, ιδεολογικής αντιπαράθεσης με τους πολιτικούς μας αντιπάλους τα τελευταία έξι χρόνια και αυτό έχει τις συνέπειές του. Δεν «μιλάμε την ίδια γλώσσα» ούτε εντός ούτε εκτός Βουλής.
Παρατηρώ ότι το μότο σας είναι το «από την αρχή». Πόσες φορές χρειάστηκε στη ζωή σας να το πάτε πάλι από την αρχή και πώς τα καταφέρατε;
Δίνω πολλές ευκαιρίες σε ανθρώπους, σχέσεις, καταστάσεις ζωής, γιατί αισθάνομαι ασφαλής στη σταθερότητα και γιατί επενδύω στις επιλογές μου. Όταν όμως η ανάγκη μιας αλλαγής ωριμάσει μέσα μου, εκεί ο κύκλος κλείνει. Βάζω τελεία και αρχίζω πάλι από την αρχή. Αποφασισμένη να τα καταφέρω.
Έχετε κάνει έναν γάμο. Δύσκολα τα διαζύγια στη ζωή;
Με πάτε πολλά χρόνια πίσω. Κανένα διαζύγιο δεν είναι εύκολο. Είναι άλλωστε παραδοχή αποτυχίας, παραδοχή μιας λανθασμένης επιλογής, αποκοπή από έναν κύκλο ζωής. Όμως δεν είμαι άνθρωπος, που κρύβει τα δύσκολα κάτω από το χαλί. Όταν τα πράγματα δεν ρέουν, το τέλος είναι αναγκαίο για να προχωρήσεις παρακάτω. Όταν, μάλιστα, δεν υπάρχουν και παιδιά, όπως στην περίπτωσή μου, τα πράγματα γίνονται ευκολότερα. Το βάρος να πληγώνεις άλλους ανθρώπους με τις επιλογές σου είναι τεράστιο.
Σήμερα πώς είστε στην προσωπική σας ζωή; Σύντροφος υπάρχει; Γάμο θα κάνατε ξανά;
Διανύω μια περίοδο της ζωής μου αφιερωμένη σχεδόν αποκλειστικά στη δουλειά μου. Δυστυχώς η πολιτική είναι μια πολύ σκληρή δουλειά για γυναίκα και η γυναίκα πολιτικός μια πολύ «απαιτητική συνθήκη» για τον σύντροφο που θα σταθεί δίπλα σου. Απαιτεί ωριμότητα, αυτοπεποίθηση, τεράστια αποθέματα υπομονής, χαρά για τους ίδιους στόχους και πολλή αγάπη.
Ναι, θα έκανα έναν δεύτερο γάμο. Η συντροφικότητα και η οικογένεια είναι για μένα η πηγή της αληθινής ευτυχίας.