1. Οι οδηγίες του ΕΟΔΥ στις 2 Μαΐου 2020 όριζαν την αναλογία ατόμων και τετραγωνικών μέτρων. Για τα σχολεία, τα πανεπιστήμια και τα φροντιστήρια η αναλογία ορίστηκε σε 1 άτομο ανά 7 m2. Ωστόσο, το μεσημέρι της Κυριακής, στην ιστοσελίδα του ΕΟΔΥ έγινε ανάκληση μέρους των οδηγιών, διαγράφοντας την παραπάνω αναλογία. Στο αντίστοιχο πεδίο αναγράφεται πλέον «Οδηγίες από το υπουργείο Παιδείας & Θρησκευμάτων».

Το μόνο που ισχύει τώρα είναι το μέτρο της φυσικής αποστασιοποίησης του 1,5 μέτρου απόστασης.

Γιατί όμως όταν σε όλους τους κλειστούς χώρους προβλέπεται η αναλογία «αριθμός ατόμων ανά τετραγωνικό» δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο στις δομές της εκπαίδευσης; Με ποια επιστημονικά κριτήρια καταργήθηκε η αναλογία  1 άτομο ανά 7 τετραγωνικά μέτρα;

Ενδεικτικά  τι συμβαίνει σε άλλους χώρους :

Στα κομμωτήρια, κέντρα αισθητικής 1 άτομο ανά 5 τ.μ. (Και οι εργαζόμενοι θα φορούν υποχρεωτικά μάσκες).
Στα σουπερμάρκετ 1 άτομο ανά 15 τ.μ (και οι εργαζόμενοι θα φορούν υποχρεωτικά μάσκες).
Στα καταστήματα λιανικής 1 άτομο ανά 5 τ.μ.

Σε όλες τις χώρες, σε κλειστούς χώρους, δεν ισχύει μόνο το μέτρο της φυσικής αποστασιοποίησης (1,5 ή 2 μέτρα απόσταση) αλλά και η αναλογία των ατόμων ανά τετραγωνικό μέτρο.

Ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη σε περίπτωση αύξησης της μετάδοσης του ιού στους γονείς, στους εκπαιδευτικούς, στις οικογένειές τους και κατ’ επέκτασιν στην κοινότητα;

 

2. Στα σχολεία η χρήση μάσκας είναι προαιρετική.

Για ποιο λόγο δεν γίνεται υποχρεωτική, όπως σε άλλους χώρους; Δεν προσφέρει προστασία και δεν αποκόπτει τη μετάδοση του ιού;

Λόγω επίσης της προαιρετικής χρήσης της μάσκας από τους μαθητές μπορεί να καταγραφούν φαινόμενα  bullying  εναντίον των μαθητών που φοράνε μάσκα. Τι θα κάνει το υπουργείο για να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση;

Ακόμη οι μαθητές του Γυμνασίου και του Λυκείου έχουν την επάρκεια να χρησιμοποιούν τις μάσκες με τον ενδεδειγμένο τρόπο. Δεν ισχύει επομένως το επιχείρημα περί ανικανότητας χρήσης της μάσκας από μαθητές άνω των 12 ετών, κάτι που επιβεβαιώνεται από αντίστοιχα παραδείγματα χωρών του εξωτερικού.

Επιπρόσθετα,  γιατί δεν εφαρμόζεται η υποχρεωτική χρήση της μάσκας από τους εκπαιδευτικούς;

Δεν είναι πιθανή η μετάδοση του ιού από έναν εκπαιδευτικό-φορέα στους μαθητές ή συναδέλφους του, όταν δεν  φοράει μάσκα σε κλειστό χώρο;

 

3. Όταν το υπουργείο ενημερώνει ότι: «η μετάδοση από παιδί σε ενήλικα φαίνεται να είναι ασυνήθιστη»,  πάνω σε ποια επιστημονικά δεδομένα βασίζεται; Δεν νομιμοποιούνται οι γονείς να φοβούνται και να είναι ανήσυχοι; Δεν προκαλείται επιπρόσθετο άγχος στους εφήβους;

Υπάρχουν άλλωστε σχετικές έρευνες που υποστηρίζουν το αντίθετο. Ο Γερμανός επιδημιολόγος Christian Drosten που συμβουλεύει την γερμανική κυβέρνηση,  διαπίστωσε ότι παρόλο που τα παιδιά είχαν την τάση να έχουν πολύ πιο ήπια συμπτώματα, αυτά που μολύνθηκαν φαίνεται να έχουν τα ίδια επίπεδα κυκλοφορούντος ιού στο σώμα τους με τους ενήλικες. Αυτό υποδηλώνει, όπως δήλωσε, ότι τα σχολεία και οι βρεφονηπιακοί σταθμοί θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως κόμβοι της μετάδοσης Covid-19, εάν αρθούν οι ισχύοντες περιορισμοί.

Στο περιοδικό Lancet Infectious Diseases (Νο 2 των λοιμώξεων), δημοσιεύτηκε άρθρο με τίτλο: “Επιδημιολογία και μετάδοση τoυ ιού σε 391 κρούσματα και 1286 στενές επαφές τους στην Shenzhen” όπου και σημειώνεται: “αξιοσημείωτο ότι το ποσοστό λοίμωξης των παιδιών κάτω των 10 ετών ήταν αντίστοιχο του μέσου ποσοστού του πληθυσμού”. Και επίσης “δεν υπήρχε συσχέτιση μεταξύ πιθανότητας μετάδοσης της λοίμωξης και ηλικίας του αρχικού κρούσματος”.

Επίσης η καθηγήτρια επιδημιολογίας κ. Aθηνά Λινού, σε συνέντευξή της είπε ότι το άνοιγμα των σχολείων «επιδημιολογικά είναι ένας κίνδυνος του οποίου δεν ξέρουμε το μέγεθος» τονίζοντας παράλληλα ότι το μάθημα για τα παιδιά θα είναι μόλις 10 μέρες. Εξήγησε μάλιστα ότι η απόφαση «είναι εν μέρει με επιστημονική γνώση και εν μέρει πολιτική με πολιτικο -οικονομικά κριτήρια. Είναι ένα δίλημμα η πρόκληση με το τι κάνουμε με τα σχολεία σε περιόδους κρίσεις» και πρόσθεσε ότι «ή εξασφαλίζεις πλήρως την ασφάλεια στα σχολεία ή επιλέγεις την εξ αποστάσεως εκπαίδευση».

Είπε επίσης ότι «το κόστος για την παροχή μασκών ισούται με το να αγοράσουμε για όλα τα παιδιά υπολογιστές. Η τηλεκπαίδευση είναι τεράστια ευκαιρία για πρόοδο. Είναι θέμα κοινωνικοοικονομικό να έχουν όλες οι οικογένειες την πρόσβαση τηλεκπαίδευσης για τα παιδιά τους»

Αφού λοιπόν δεν υπάρχει επιστημονική ομοφωνία, γιατί το υπουργείο ανοίγει τα σχολεία; Ποιος θα έχει την ποινική ευθύνη αν χαθούν ζωές ή αν αυξηθούν τα κρούσματα; Η επιτροπή των επιστημόνων ή το Υπουργείο;

Με ποιο τρόπο θα καθησυχάσουμε τόσο τους γονείς και τους μαθητές όσο και τους εκπαιδευτικούς;

Τέλος, γιατί δεν συνεχίστηκε η διαφημιζόμενη για την επιτυχία της τηλεκπαίδευση;